for wolf to werewolf

1. Wat ben jij?!

(pov. luna)

daar lig ik dan. mijn poten vastgebonden en een doek voor mijn ogen. ik hoor mensen praten. waarom zullen mensen mij ontvoeren??? ik schud hevig met mijn kop. dan valt de doek van mijn hoofd. en zie ik een jongen (van rond de 19 schat ik hem in) staan. hij is erg knap. maar wat moet ik met een mens als ik gewoon een doodgewone saaie wolf ben. dan hoor ik iets in mijn hoofd: wat een prachtige witte wolf. helemaal smetteloos wit echt prachtig. en helemaal van mij en mij alleen. wat wil hij met me doen?! wil hij me slachten?! nee toch!? hù, praatte die wolf nou net tegen mij?! hij wenkt de ander mannen die ook nog in de kamer waren naar buiten. "je bent echt een bijzondere wolf weet je?!" zegt hij. maar ik kan niets terug zeggen want dat verstaat hij toch niet. wow, ze praat weer tegen me maar haar bek beweegt niet. dan denk ik hard na zodat hij het hoort. volgens mij communiceren we met onze gedachtens. hij deinst wat achteruit maar zet gelijk ook wat stappen naar voor. "denk je echt?!" vraagt hij me. ik knik met mijn hoofd wat er waarschijnlijk erg raar uitzag want hij begint te lachen. lach je me nou uit?! misschien. we lachten nog even en toen kwam er een man de kamer binnen. hij vroeg: " waarom lach je het is gewoon een mooie prachtige sierlijk...." zo dwaalde hij een beetje af. de jongen waarmee ik aan het lachen was gromde wat. Wat!? hij gromt!? dat had hij waarschijnlijk gehoort want hij zei toen: ik ben een weerwolf hoor. toen luisterde ik weer het gesprek af van de man en de jongen. de man verliet de kamer na de woorden: "het spijt me toekomstige alfa maar ik wou dat ik zo'n mooie knappe mate had." wacht wat!? schreeuwde ik. je bent mijn mate. zei hij heel opgelucht en vrolijk. toen vertelde ik hem dat ik geen weerwolf was. hij schrok. je bent geen weerwolf?! maar hoezo ben je dan mijn mate. want dan zou je een weerwolf moeten zijn of gewoon een mens. wil je mijn poten misschien los maken? want anders zou ik je niet kunnen accepteren als mate. zei ik hem. direct maakte hij me los. ik sprong van de tafel waar ik op lag en rekte me uit. wow, wat hem ik een geluk met haar. ik kan je horen weet je. zijn wangen werden rood. wat ik best schatig vondt. ik kan jou ook horen hoor. en jij bent ook schatig. zei hij terwijl hij iets door zijn knieën ging om zijn hoofd recht voor mijn hoofd te hebben. tja ik ben behoorlijk groot voor een wolf. maar ook voor als ik een weerwolf was was ik groot. zelfs was ik groter dan een alfa maar goed. hij sloeg zijn armen om mijn slanke nek en gaf me een knuffel. ik spinde een soort van verlangend in zijn nek. maar goed dat hij dat niet hoorde. goed dat ik wat niet hoorde? stomme mindlink! dacht ik haha!

heey mensen! dit is nog maar een klein deel. in het volgende deel komt het stuk dat ze weerwolf wordt. ook vertel ik jullie dan hoe hij heet hoe zijn roedel heet en nog meer!!!