Adopted (EDITED)

Chapter 29

"What is happening? Bakit ka sumisigaw?" tanung ni jeron sakin makalabas sya ng kwarto ko. Agad ko naman syang nilapitan.

"Nothing. Sorry. Did i wake you up?"

"Its okay. Kakagigising ko lang din. What happened? Bakit ka sumisigaw?" tanung nya.

"Wala. Si kuya kase e. Sinabi nya na buntis daw si kate. Kaya napasigaw ako." nakangiti kong sabi. Nakita ko namang hinampas ni kate si kuya sa may balikat.

"Sira ulo ka talaga josh kahit kelan. He's just joking guys! Hindi ako buntis. Siraulo lang talaga to!" natatawang sabi ni kate.

Bigla naman akong napakamot sa ulo ko. Akala ko naman totoo na. Sigurado akong matutuwa sina daddy kung totoo ngang buntis tong si kate.

"Hindi ka pa ba magpapahinga?" tanung ni jeron sakin.

"Hindi na. Mamaya na rin sguro. Malapit na rin kase mag dinner. Tara na sa baba." yaya ko sa kanya.

Pagkatapos kong maibigay sa kanila ang pasalubong ko ay nagyayaan na sina sophie na umuwi.

"Kami ba wala?" biro ni kenneth sakin.

"Hindi ko naman alam na pupunta kayo dito. Pero don't worry ittreat ko kayo pag may time na ako. May mga lakad na kase kami ni jeron ngayong linggo e. Paalis na din kase sya nextwk.

"Ahh. Ganon ba. Sige. So we will see you nextwk. Sa eastwood." sabi nya and i just nooded. Eastwood? Ang tagal ko na ring hindi na kakapunta don.

"I'll go ahead." baling ni grae sakin.

"Si--sige. Mag iingat ka."

"Salamat" seryosong sabi nya. Bakit ganon' bakit hindi na sya makatingin sakin? Bakit hindi nya na ako kayang tingnan? Dahil ba sa nagawa ko noon sa kanya.

"You're crying" mahinang sabi ni jeron sakin. Kaya agad kong hinawakan ng pisngi ko at may tubig nya akong nahawakan.

"Ahh. Napahakay lang kase ako. Tara na." yaya ko sa kanya sa may sala.

"Okay ka lang ba?" bulong ni kate sakin.

"Ye--yeah. Im fine. Kain na tayo?" sabi ko at nauna na kaming pumunta ni jeron sa dining room.

Habang kumakain kami ay tuloy din ang tanung ni kuya kay jeron. Alam kong ginulat ko sila. Pero sgurado ako na magugustuhan rin nila si jeron. Pagkatapos nga naming kumain ay nauna na kami umakyat sa kwarto para magpahinga.

Kinabukasan.

Maaga kaming nagising ni jeron dahil ngayon ko sya ipapasyal dito sa manila. Eto daw ang second time nya dito sa manila. Buti nalang at may kotse ako kaya hindi kami nahirapan magbyahe. Una naming pinuntahan ay sa moa. Namili kami ng mga kung ano anong gamit gaya ng damit sapatos at iba pa. Pumunta rin kami sa ibang lugar kung san ang iba nyang kamag anak. Enenjoy lang namin na magkasama kami. Hindi ko alam kung ano na ang mangyayare once na bumalik na sya sa ibang bansa.

"I'll be back here in a month babe." sabi nya sakin habang hinihintay namin na tawagin ang flight nya.

"Just message if you get there okay' call if you're free. Please don't forget me. Okay?" sabi ko naman sa kanya habang yakap yakap ko sya.

"I'll do it. Sige na. I really need to go. Baka maiwanan pa ako. I call you later okay? I loveyou. Take care okay. And promised na hindi ka malulungkot." nakangiti nyang sabi habang hawak nya pa ang kamay ko.

"I'll try not be sad babe. I loveyou too. Sige na pumasok ka na." sabi ko. At bago ko sya bitawan ay niyakap ko muna sya ng mahigpit.

"You're free" bulong ni sophie sakin habang pabalik kami ng sasakyan.