Let it be

Chapter Eleven: The Special Guest

Alas dose ako pinapapunta ni Mr.Lima sa bahay nila. Para doon na daw ako maglunch kasabay ang buong pamilya nito. I feel nervious because this is the first time that i met personally JD's Family. Nasanay ako na si JD lang ang nakakausap ko araw-araw at isa pa hindi naman ako nanliligaw. Iyong ganitong lunch with the family para sa mga may special feelings. Bakit may feelings ka naman talaga kay JD diba?..bulong ng isip ko. Haist!bahala na. I wearing navy blue polo shirt with maong pants and i choose to wear my converse shoes for my feet. I look perfectly manly when i look at myself in the mirror. Who's thinking that i'm a girl. Wala nga makakapagsabi na babae ko. Because of what i wear everyday. And also how i move, how to talk and how to express myself infront of all people. No wonder if the girls hanging out with me. They're always says and called me."Handsome, i like you."
I humbled smile with them. Wala ei guwapo talaga ei.yabang mo dudes!
My mind speaks sacratics.
Nagmadali na akong lumabas ng unit ko. Baka kung ano pang kabaliwan ang maisipan ko.
Habang nasa biyahe maraming gumugulo sa isip ko. Pero mas nangingibabawa ang kaba sa puso ko.
Finally, I'm here. Agad akong inasikaso ni Mr. Lima ng makapasok ako sa loob ng bahay. Two storey house ang type ng bahay nila JD. And i was schok when i entery inside of the house. Akala ko ang pamilya lang ni JD ang nandun i feel uncomfortable pati pala mga tita, tito at mga pinsan ni JD ay nandoon. Ano ba yan family day ba?nakakailang ah. Alam mo yung feeling na all eyes nakatinging sayo na para bang ngayong araw na ito ang panghuhusga. "Magandang tanghali po."Magalang na bati ko. "Magandang tanghali rin sayo hijo!"Halos sabay-sabay na bati sa kanya ng mga ito. Hijo?!no idea about my gender. Lalo ako nakaramdam ng pagkahiya. Ano na lang sasabihin nila kapag nalaman nilang tibo ako. Kasi naman ei.....kinakabahang wika ko sa sarili ko.
Pinapunta nila ako sa dining room kung saan nakahanda na pala lahat ng kakainin nila. Si JD ay nandun na. Like before she's wearing simple blouse with white short na too short short. Dahilan para masilayan ang maputi nitong legs.Hoy! Van nandito mga kamag-anak niyan tumigil ka..Saway ko sa sarili ko. She's really cute for her simple outfit today. Ngumiti ito sa kanya. "Have a sit."Alok nito sa kanya.
"Thanks."Iyon lang at umupo ako sa tabi nito. Magkatabi sila nito habang ang daddy naman nito ay nasa gitna ng long table. Nagsipagpasukan na rin sa dining table ang mga relatives ni JD. Lalo akong nailang dahil sa nangyayari. Palihim na naramadaman ko ang paghawak ni JD sa kamay ko na nasa ilalim ng mesa. Parang sinasabi nito na Relax lang. Nandun ang Mommy Sandy at ang kapatid nito na si Shane. Nagsimula na kaming kumain. Nag-uusap ang mga tito at tita ni JD habang kumakain. Mayamaya ay napabaling sa akin ang usapan. "Ikaw Van, right?"Sabi ni Tito Empy ni JD.
"Yes, sir."Pinipilit ko pa ring pakalmahin ang sarili ko. Sana kainin na ako ng lupa.
"Nice meeting you Van. Anyway welcome to the family."Masaya nito wika.
Ano daw welcome to the family?!nakakapagtaka naman. Wala naman siguro silang alam tungkol sa pagkakagusto ko kay JD dahil first meeting lang ito.
"Tito!"Saway naman ni JD. Habang ang mukha ay namumula. She's blushing.
"Bakit may mali ba sa sinabi ko?"Natatawang wika nito.
"Kinikilig si Ate tito Empy."Biro namang wika ni Shane. Inirapan lang ni JD ang bunsong kapatid. Tumawa lang ito.
"Kailan ka ba manliligaw sa prinsesa namin?"Nasa tono ng pagkainip ang boses ni Mr.Lima. Natahimik ang mesa at saka nakatingin sa kanya ang lahat.
"Hindi naman po ako nanliligaw, we're friends."Kahit kinakabahan ay kinaya kong sagutin ang tanong ni Mr.Lima.'
"Naku!torpe pa ata."Sabi ni Jeff-pinsan ni JD.
Napangiti lang ako dahil sa sinabi nito. "Masyado ninyo naman kasing pinipressure ang mga bata."Rinig niyang wika ni Mrs. Lima.
"Aba'y napakihirap humanap ng matinong lalaki ngayon."Sabi ni Mr.Lima.
Muntik na ako mabulunan dahil sa narinig.lalake-napagkamalan akong lalaki.
"Ah-Si-sir i'm not what you mean."kandautal na wika ko.Leche naman ako bakit ba nagraruttle ako.
"Yeah, we know that you're not but......."Pinutol ni Mr. Lima ang sasabihin. "we accept who you are. Hindi naman kami against for that issues, mas gusto ko pa nga yan dahil you know what my daughter wants without asking anything you authomatically doing everything for her."Sabay ngiti. Nang tignan ko ang mukha ng mga kamag-anak nito. I luckly amazing why? Because they're smiling at me. And i smiling back. Nakahinga ako ng maluwag. Si JD naman ay nakayuko lang habang ang pisngi ay sobrang namumula na. She's really cute.
Nagpatuloy na ang pagkain namin. At nang matapos ay nagkaroon na kami ng pagkakataon na magkapag-usap ni JD sa garden. Kaya pala mahilig sa garden ito dahil kahit pala sa bahay ng mga ito ay may mini garden at hindi iyon nalalayo sa mini garden na madalas nilang tagpuan sa opisina.
"Pasensya ka na, Van."Nahihiya pa ring hingi nito ng paumanhin.
"Okay lang, sobra akong kinabahan."Amin ko naman. Mula sa sinabi ko ay napatingin ito sa kanya. "Why?"pilit tinatago nito ang ngiti,
"Kasi hindi ko expected na buong angkan mo pala ang haharapin ko. Akala ko magulang at kapatid mo lang."Mahabang paliwanag ko.
"Hahahaha....ikaw kasi tinanggap mo alok ni daddy."Natatawang wika nito.
"Eh mahirap tanggihan ng daddy mo."Sabi ko. Tama ba namang pagtawanan ako.
Tumigil ito sa pagtawa dahil sa sinabi ko. "But thank you for saving's my father's life."Sincere na hingi nito ng pasalamat sa kanya. Ngumiti ako ay sabay sabing "Your always welcome, my princess."
"Stop calling me princess."Nagbago bigla mood nito. At alam kong maasar na naman ito sa akin. I kiss her forehead.
"You always do that to me."Reklamo nito sa akin.
"Ang alin?"Takang tanong ko.
"You kiss me on my forehead."Naiiritang wika nito.
"hahahaha..because you so cute when you mad at me."Natatawang wika ko.
"Why?"Biglang seryosong tanong nito sa akin. Tumingin ako ng diretso sa mga mata nito. "Because i care about you...."

JD's POV
"Because i care about you...."words makes mi insane. Hanggang ngayon ay hindi ko malaman kung bakit sinabi iyon ni Van. Kanina pa nakaalis si Van. Bago ito umalis nakipaglaro muna ito ng chess kanila tito at daddy. Halatang nage-enjoy ang mga kamag-anak kong makasama si Van. Kahit ilang na ilang ito ay pinilit nitong pinakisamahan ang mga kamag-anak ko. Dexies can't do that before noong kami. Ang madalas lang nitong nakakausap ay iyong kapatid kong bunso na si Shane. But i was feel nervious when Van says that she's not a guy. And i also shocking for my family and relatives reaction. They all smile and says"It's alright no worries about it."
Parang tanggap nila kung sino si Van. Lalo na sina daddy at mommy idagdag pa ang kapatid ko,na panay ang tukso sa kanya. "Mas guwapo siya kay Kuya Dexie."Sabi nito ng makauwi na si Van. Ang alam ko uuwi si Van sa Pasig dahil off nito every Saturday. Ayon kasi sa narinig ko kanina habang nagpapaalam ito kay daddy na halatang close na close na kay Van. Uuwi daw ito ng Pasig para bisitahin naman ang pamilya nito.
"Mas guwapo pa rin si Dexie."Giit ko. Yes, guwapo si Van pero awkward pa rin ei. Babae pa rin siya.
"Hindi mas go ako kay kuya Van."Pagpupumilit pa rin nito.
"Hindi ikaw ang magpaligaw."Sabi ko sa inis.
"Kung wala lang akong Jerome why not."Maarteng wika nito. Si Jerome ang 5 years boyfriend nito. Graduate from the HRM course ang kapatid ko at ngayon ay may sarili na itong resto bar sa Quezon avenue. Iyong dalawang mag-jowa ang magkapartner. Tutuosin kasal na lang ang kulang sa mga ito. Lagi lang sinasabi sa kanya ni Shane "Kapag okay na lahat at stable na iyong business namin."
She's very close to her sister. Since dalawa lang kaming magkapatid. "You know what ate?mabait naman si kuya Van though we're not really close pero madali siyang mapalagayan ng loob."Mayamaya ay rinig pa niyang wika nito.
Napataas ang kilay ko dahil sa narinig. "Wag ka masayadong magpadala sa unang tingin.Shane."Sabi ko.
But the truth is i lied for myself. Marami ko ng beses na nakasama si Van. She's really kind and gentle. Muli ay naalala ko naman iyong ginawa niya sa akin sa Pampanga at iyong sinabi niya kanina. "Because i care about you...."-haist kasi naman Dexie bumalik ka na please.....I'm not afraid to fall for someone especially to Van. Wala akong masabi sa sobrang ganda ng pakikisama nito sa akin. And i know may utang na loob ako sa tao dahil sa ginawa niya kay Daddy but it doesn't mean that i have a feelings to her. But i'm happy when she's around i feel comfortable and safe sounds.
"Walang masamang kilalanin ang isang tao."Iyon ang huling salitang narinig ko kay Shane bago siya iwanan nito sa loob ng kuwarto ko.
Napaisip ako...at naguguluhan ako sa mga nangyayari.