de vier elementen voltooid

hst 4. akelige val.

Hst 4. Akelige val

Nadat iedereen gegeten heeft gaan ze allemaal weer naar hun kamer. Deze keer weten ze de weg. Amy en Nora nemen afscheid. In haar kamer pakt ze haar pyjama en stapt de badkamer binnen. Ze draait de douche open en kleed zich uit. Ze stapt onder de douche maar doordat de douchemat los ligt glijd ze uit. Een gil ontsnapt en dan valt ze. Even word het zwart voor haar ogen maar al gauw komt ze weer bij bewustzijn. Een pijnscheut gaat naar haar enkel toe, ze voelt het branden. Het moet gekoeld worden voor het dik wordt. Helaas is er in de buurt geen ijszak. Dan maar op mijn manier. Denkt ze. Ze concentreert zich op het water dat uit de douchekop komt, ze laat het afkoelen en dan op haar enkel rusten zo zit ze even tot er aan de deur geklopt wordt."Wat is er aan de hand?" Het is de stem van Jason. Geschokt blijft ze zitten zonder ook maar een woord uit te brengen. "Als je niet antwoord kom ik naar binnen." Er ligt vastberadenheid maar ook iets van bezorgdheid in zijn stem, ze gaat ervan glimlachen. "Ik ben uitgegleden." Roept ze terug. "Ik kom binnen." Is het dan. Ze schrikt, ze is naakt, snel staat ze op en pakt haar badjas. Dit had ze beter niet kunnen doen ze gilt het uit van de pijn.

De deur gaat met een ruk open en Jason komt binnen gelopen. Als hij haar niet in de kamer ziet staan loopt hij snel naar de badkamer toe. Hij twijfelt maar als hij haar hoort gillen laat hij de deur met een simpel handgebaar opengaan. Op de grond zit Nora. Hij knielt bij haar neer. "Wat is er gebeurt?" Nora kijkt naar hem op, de tranen lopen over haar wangen. "Ik gleed uit over de mat." En ze wijst naar de douche. Met een handgebaar zet Jason de douche uit. Verbaasd kijkt ze naar hem. "Waar heb je pijn?" Vraagt hij. "Mijn enkel." Hij kijkt ernaar langzaam begint het er blauw en dik te worden. Hij legt zijn hand erop en voelt het kloppen. Door zijn warme hand gaat er een rilling door haar heen. "Je moet naar de EHBO." Besluit hij. Hij helpt haar overeind staan. Door deze actie komt de badjas van boven wat open te staan waardoor ze een aardige inkijk krijgt. Ze ziet hem kijken en beschaamd trekt ze het centuur wat strakker. "Is het goed als ik even iets aantrek.?" Hakkelt ze. Hij knikt. Ze hinkt naar haar kast en haalt daar wat kleren uit. Jason blijft haar nakijken. Wat is ze toch knap. Bedenkt hij zich. Haar bruine haren vallen tot onder haar rug, het golft een beetje. Dan kijkt ze hem aan. Hij wordt warm vanbinnen als hij in haar ogen kijkt, bruine ogen met een gouden gloed erover. Ze stoort hem in zijn gedachtes "Zou je je willen omdraaien?" Hij draait zich om en wacht. Even later tikt ze hem op de schouder. "Ik ben klaar." Ze begint naar de deur toe te hinken. "Wil jij serieus met die enkel van je dat pokken eind naar de EHBO hinken." Nora draait zich om. "Hoe moet ik daar anders komen?" Vraagt ze. Stiekem hoopt ze dat hij haar komt ondersteunen zodat ze op zijn schouder kan leunen, maar Jason is iets anders van plan. Hij loopt naar haar toe en tilt haar met gemak op. "Op deze manier." Zegt hij dan en begint te lopen. Als een kind ligt ze in zijn armen, ze voelt zijn spieren aanspannen als ze bij de trap komen. Bang dat ze valt drukt ze zich dichter tegen hem aan. Ze ruikt zijn lichaamsgeur, hij ruikt een beetje naar de bossen.

Hij voelt haar warmte door zijn shirt heen, bang om haar te laten vallen drukt hij haar dichter tegen zich aan. Hij kijkt naar haar. Haar ogen zijn even gesloten ze ziet nog een beetje wit maar haar natuurlijke kleur komt langzaam weer terug. Ze opent haar ogen en ze lacht. Op zijn gezicht verschijnt een grijns.

Op de EHBO post wordt ze verzorgd, krijgt ze pijnstillers mee en om haar enkel komt een verband. Ook krijgt ze krukken mee. Samen lopen ze naar boven. "Hoe kwam het dat je er zo snel was?" "Ik ben een jager. Mijn zinteugen zijn extra sterk waardoor ik je gehoord heb. Ze kijkt hem verrast aan daardoor vergeet ze haar krukken en valt. Voor de tweede keer vandaag voelt ze dat sterke armen haar vastpakken. Ze staat weer maar haar krukken liggen op de grond waardoor ze haar evenwicht verliest en naar voren valt, recht tegen Jason aan. "Hoho, rustig maar. Ik ben er ondertussen wel achter gekomen dat je voor me valt." Ze ziet een twinkeling in zijn ogen en ze lacht daardoor word zijn grijns alleen maar groter. "Je hebt me door." Zegt ze dan maar. Hij is niet de enige die sarcastisch kan zijn. "Misschien moet je me dan maar weer dragen." Stelt ze voor. Haar ogen lichten wat op, hij laat het zich geen tweede keer zeggen en pakt haar weer op. De krukken laat hij naar zijn hand zweven. Moe van deze dag laat ze haar hoofd op zijn borst rusten. Ze hoort het rustig kloppen en haar ogen beginnen dicht te vallen.

Aan haar rustige ademhaling merkt hij dat ze in slaap is gevallen. Hij kijkt naar haar. Haar gezicht staat ontspannen. Ze heeft rond haar neus wat kleine sproetjes. Ze heeft volle lippen in een roze kleur. Ze ziet er onschuldig uit. Bij haar kamer aangekomen twijfelt hij. Hij kan haar wakker maken maar ook gewoon in bed leggen. Hij gaat voor het laatste. Hij stopt haar in bed en dekt haar toe. Hij strijkt wat haar achter haar oor. Hij grinnikt, in haar oor zitten meerdere knopjes, misschien is ze toch niet zo onschuldig als hij dacht. Met die gedachten loopt hij haar kamer uit en sluit zachtjes de deur.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik ben serieus een keer uitgegleden over het douchematje niks ernstigs gebeurt alleen een blauwe plek aan over gehouden. Ik ben niet zo handig :) Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vinden

xxx isaa.