de vier elementen voltooid

hst. 11. Luchtalarm.

Hst. 11. Luchtalarm.

De zwarte schim is bovenop Jason gesprongen nog voordat die een pijl kon vuren. Nora gilt maar vermant zich snel, ze vuurt een waterbol op de zwarte schim deze valt vervolgens op de grond. Als ze dichterbij stapt, ziet Nora dat het een wolf is. Jason staat overeind. "Dat was Justin." Zegt hij. Geschrokken kijk Nora hem aan. "Oepsie." Zegt ze dan en ze kijkt naar de wolf die weer opstaat. De zwarte ruwe haren staan alle kanten op en er zitten takjes in zijn vacht. Als de wolf zijn kop naar Nora draait kijkt ze in zijn bruine ogen. Een beeld van Justin komt voor haar ogen en ze ziet inderdaad de gelijkenis.

Dan komen er nog meer wolven uit de bosjes. Zo te tellen zijn het er nu zes. Sommige hebben een bruine vacht andere een grijze. Dan horen ze een gegrom, uit de bosjes komt nog een wolf. Deze heeft een helder witte vacht die glanst in het maanlicht, met rustige stappen loopt ze naar Justin toe. Haar poten maken een dof geluid op de zachte grond. Dan kijkt de wolf naar voren toe haar helder blauwe ogen blijven hangen op die van Nora. "Shenna?" Brengt Nora verbaast uit. De wolf lijkt te grijnzen. Langzaam begint ze te veranderen, haar staart verdwijnt poten worden benen de vacht gaat weg en de kop wordt weer een normaal gezicht het enige wat onveranderlijk blijft is de grijs op haar gezicht. Zodra Shenna weer op twee benen staat doet ze een stap naar voren en knuffelt de nog steeds wat sprakeloze Nora. Ondertussen hebben de andere zich ook veranderd en staan ze ook weer als normale mensen op de grond. Er is geen spoor meer te zien dat er hier net een groep wolven stond. Nora's ogen gaan over de groep heen ze herkent er een paar die ze op school heeft zien lopen maar namen springen haar niet te binnen.

"Wat waren jullie hier aan het doen zo laat?" Vroeg Jason aan Justin. Hij grijnst. "Dat kunnen we beter aan jullie vragen. Wij waren op jacht, en we hebben een beetje getraind enzo." "We hielden een gevecht." Zegt Jason. "En wie heeft er gewonnen?" Hij kijkt eerst Jason en daarna Nora nieuwsgierig aan. Hij denkt wel te weten wie er gewonnen heeft. Nora is nog maar een beginneling die zal snel om genade vragen in gevecht met Jason. Jason grijnst. "Ik natuurlijk." Hij krijgt een stomp van Nora. "Het leek er anders op dat je het op een gegeven moment moeilijk had." Hij lacht hard, hij stond er inderdaad toch verbaast van wat deze meid allemaal kon, gelukkig had hij zich toch uit de onverwachte situatie weten te redden.

De groep was ondertussen op de grond gaan zitten. "Laten we hier anders even kletsen." Stelt een lange blonde jongen voor. Ze knikte. Twee andere namen het initiatief om een vuurtje aan te maken en verdwenen in de struiken. Al snel kwamen ze terug met een stapeltje hout. "Het is nog wel nat." Zei één. "Dat regel ik wel."Nora voegde woord bij daad door het water in het hout te verdampen. Al gauw was het droog en knetterde er een vuurtje. Ze begonnen gezellig met elkaar te praten over de trainingen en de vorderingen ervan. Plotseling werd iedereen stil. Nora zag dat ze luisterden. Omdat weerwolven ook goede zintuigen hadden hield ze zich stil, wachtend tot ze het ook zou horen. Vragend keek ze naar Jason die naast haar zat. "Het weer slaat om." Zei hij."Nora keek omhoog. De hemel was nog steeds helder, er was geen wolk te zien. Maar hij kan zich toch niet vergissen, iedereen hoort het. "Laten we naar school gaan." Zei Justin. De groep was het er mee eens. Rustig pakte Jason zijn spullen. En werd het vuur gedooft.

Nora keek weer omhoog, er was nog steeds niets te zien. Langzaam stond ook zei op als plots een oorverdovend gerommel ook haar bereikt. Het lawaai is niet normaal hard. Geschrokken kijkt ze naar de lucht en heel in de verte zie je een enorme wolkenpakket drijven. Ze schrikt als ze een hand op haar schouder voelt. "Rustig maar, ik ben het. Ga je mee. "Jason kijkt haar aan en ze knikt. Ze beginnen te lopen, het lawaai wordt steeds harder tot het oorverdovend is dan is het plots stil. Iedereen kijkt omhoog. Ze zijn al in het bos en kunnen door de bomen niet goed zien waar de storm zich bevindt. Dan slaat de bliksem in een paar meter naast Shenna. Ze gilt en kruipt naar Justin toe voor bescherming. De boom begint te branden. Zo gauw als ze kan haalt Nora water uit de grond en blust de boom. Het gevaar lijkt voorbij als ze een paar minuten niks meer horen. Dan horen ze een schreeuwend alarm. "Rennen!" Roept Justin. Ze beginnen te rennen de leerlingen veranderen in wolven en sprinten ervandoor. Nora kan zo snel niet en raakt wat achterop. Ik ben er geweest is het enige wat ze denkt. Het is namelijk een aanvalsalarm.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Omdat ik het beloofd had pizza_hawai Hier het volgende hoofdstuk. xx Isaa.