de vier elementen voltooid

hst. 12. De directeur.

Hst 12. De directeur.

Jason was voor de zekerheid achteraan gebleven, voor hem ziet hij dat de weerwolven zijn veranderd en wegsprinten. Nora kan het tempo niet bijhouden terwijl hij zich moet inhouden om haar niet voorbij te gaan. Dan begint hij harder te rennen, als hij naast haar loopt pakt hij haar op en zwaait haar over zijn schouder. Nora gilt en slaat haar handen voor haar ogen als ze voelt dat ze in de lucht getild wordt. Jason begint harder te rennen. Nora haalt haar handen voor haar ogen weg maar krijgt spijt dat ze dat deed. Behalve de achterkant van Jason wat helemaal niet verkeerd is, ziet ze ook hoe de grond snel onder haar door gaat. Ze wordt er misselijk van en doet gauw haar ogen weer dicht.

Jason sluit zich weer bij de groep aan en al gauw stormen ze de school binnen. Nora wordt weer op de grond gezet, door de ongemakkelijk rit staat ze wat onstabiel op haar benen en leunt tegen Jason aan. "Gaat het?" Vraagt deze. Ze knikt een beetje. De wolven zijn weer terugverandert en staan ook uit te hijgen. "Door wie worden we aangevallen?" Vraagt Shenna. Ze halen hun schouders op, niemand heeft aanvallers gezien. "Laten we naar de directeur gaan." Stelt Nora voor. Ze knikken. "Waar is het?" Vraagt ze dan. "Dat weet ik wel, ik ben er vaak genoeg geweest." Shenna grijnst en begint richting de linkervleugel te lopen waar alle klaslokalen zitten. "We kunnen beter met niet zo veel gaan." Zegt Justin dan. Shenna draait zich weer op en kijkt bedenkelijk. "Waarschijnlijk heb je gelijk. We kunnen beter met z'n vieren gaan." "Gaan jullie maar." zegt één van de groep wolven, hij kijkt naar Nora en Jason. "Is goed." antwoord hij. Nora staat weer vast op haar benen en loopt achter Shenna aan. Ze gaan de trap op dan lopen ze door een lange gang, het enige wat je hoort zijn hun voetstappen verder is er niemand te zien. Waar is iedereen? Nora kijkt op haar horloge en schrikt, het is al zes uur. Drie uur had ze met Jason afgesproken en ze hadden hoogstens een half uurtje met de groep rond het vuur gezeten. Snel rekent ze uit. Half vier was ze pas bij het veld aangekomen, dat was twee en een half uur geleden min nog een halfuur en een kwartier van het rennen. Één uur en driekwartier was ze met Jason in gevecht. Misschien wat minder omdat ze ook nog even op het gras hebben gelegen. Ze wordt weer warm van binnen als ze terugdenkt aan het moment dat Jason haar dichter tegen zich aan had getrokken. Zonder dat ze het merkt staat Shenna stil voor een houten deur aan het einde van de gang, daardoor botst ze tegen Jason aan. Hij kijkt haar aan en glimlacht, zijn arm gaat om haar middel en hij drukt Nora even tegen zich aan. Nora's Spieren verstijven even als zijn hand geruststellend over haar rug wrijft.

Shenna klopt drie keer op de deur en wacht. "Binnen." Ze herkennen de zware stem van meneer de Groot, Shenna doet de deur open en stapt naar binnen op de voet gevolgd door Justin, Nora en Jason. Meneer de Groot lacht al hij Shenna ziet. "Ha Mevrouw Wijkstra, wat brengt jullie hier?" "Hallo Meneer de Groot." Begint Shenna. "Wij waren buiten aan het trainen toen het alarm plots afging." Meneer de Groot kijkt geschrokken. Shenna gaat gewoon verder. "Wij vroegen ons af door wie we." Meneer de Groot onderbreekt haar. "Waren jullie op dit tijdstip nog buiten? Ik weet dat ik niet één van jullie ouders ben maar kind het was al donker." Shenna grinnikt. "Klopt u bent niet één van onze ouders en hoeft ons dus niet te vertellen wat we wel en wat we niet doen in onze vrije tijd. Wat ik wou vragen is of u misschien weet door wie of wat we aangevallen worden als dit alarm echt was." Nora is een beetje verbaast dat ze zo tegen de directeur praat maar hij lijkt dit niet erg te vinden. Meneer de Groot strijkt even over zijn kale hoofd, denkrimpels verschijnen op zijn voorhoofd. "Het is een automatisch alarm dat alle energie meet in een straal van tien kilometer. Het zou kunnen dat het vals alarm was en dit is veroorzaakt door het weer." Hij kijkt door het raam naar buiten waar de regen met bakken uit de hemel komt. "Ik vrees dat ik jullie niet meer kan vertellen dan dit. Ik zou nu maar gauw naar jullie kamers gaan." Schichtig gaan zijn ogen over de vier kinderen heen. Dit kon er ook nog wel bij, een stelletje bemoeials. Jason krijgt een vreemd gevoel als zijn blik die van Meneer de Groot kruist. Er was ergernis uit te lezen maar ook iets anders, iets wat hij niet helemaal thuis kon brengen. Hij was vastbesloten om uit te vinden wat deze man achterhield. Misschien was het niet belangrijk maar toch wou hij weten wat er niet aan hun verteld mocht worden.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

OOOOOOO wat voert Meneer de Groot in zijn schild???????