de vier elementen voltooid

Hst. 3. Amy

Hst 3. Amy

Nora is net klaar met het uitpakken van haar spullen als er op de deur wordt geklopt. Jason? Gaat er door haar hoofd heen. Ze doet de deur open. Het is Jason niet. Op de gang staat een slank meisje. Haar goudblonde lokken heeft ze in een staart, haar groene ogen staren haar nieuwsgierig aan. Ze steekt haar hand uit. "Ik ben Amy, je overbuurvrouw." En ze knikt naar de deur aan de overkant van de gang. "Ik ben Nora. Kom anders even binnen." Enthousiast neemt Amy de uitnodiging aan en ze huppelt haast naar binnen toen. Ze ploft neer op het bed. "Ik was nieuwsgierig naar je, ik had je al gezien in de kantine maar durfde je niet aan te spreken. Dit is mijn eerste jaar hier en ik wilde het niet al meteen verpesten door zomaar iemand aan te spreken. Volgens mij zit je ook in mijn klas, kan dat kloppen? Ik hoop dat het hier een beetje leuk wordt en je mijn vriendin wilt zijn. Heb je de jongens hier trouwens gezien? Die zijn echt hot. Veel beter dan degene die ik ken, ze zijn wel aardig hoor maar ja daar houdt het ook wel mee op. Heb je trouwens een vriend?" Zodra ze merkt dat Nora een beetje overrompeld is door deze stortvloed aan woorden begint Amy keihard te lachen. Eerst is Nora nog een beetje verrast maar al gauw begint Amy's lach aanstekelijk te werken. Als ze na een tijdje allebei uitgeproest zijn verontschuldigd Amy zich. "Het spijt mij, ik praat soms een beetje veel als is nerveus ben." "Het geeft niet. Ik begrijp het wel ik vind dit alles ook op mijn zenuwen werken. Wat zijn jouw krachten eigenlijk?" "Ik ben een natuurelfje en jij dan?" Vraagt ze nieuwsgierig. "Ik weet dat ik water kan sturen, meer eigenlijk niet. Ik ben nogal nieuw in dit krachten tover gebeuren." Amy lacht.

Ze zitten de hele middag nog te praten over van alles en nog wat. Ze is een hele hoop te weten gekomen over Amy. Ze horen door de speaker dat het tijd is om te eten. Amy kijkt haar aan "Weet jij waar we heen moeten? Ze schudt van nee tot er een glimlach over haar gezicht gaat. Ze pakt de hand van Amy en sleurt haar mee. Voor kamerdeur 190 blijft ze staan. "Wie slaap hier?" vraagt Amy. "Jason, een jongen die me de weg heeft gewezen." Ze klopt op de deur en wacht. De deur gaat open en ze kijkt recht tegen de gespierde torso van Jason aan. "O my god." Hoort ze achter zich. Omdat hij ongeveer een kop groter is kijkt ze wat omhoog. Ze ziet hem grijnzen. Hij pakt een trui van het bureau trekt, deze aan en haalt een hand door zijn haar. "Jullie zoeken de eetzaal zeker?" De meiden knikken en lopen vervolgens achter hem aan richting de eetzaal.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

aant.

Kort hoofdstuk sorry. Volgende word weer langer.