de vier elementen voltooid

hst. 9. Gevecht

Hst 9. Gevecht

Nora is bij haar kamer aangekomen en gaat naar binnen toe. Ze schrikt als ze naar de klok kijkt het was al kwart over drie en om drie uur had ze met Jason afgesproken bij het zwembad. Snel trekt ze haar badpak en haar sportkleren aan en stormt weer naar beneden. Na het incident van de eerste training had ze haar badpak opgezocht en trainde voortaan daarin. Jason stond meestal aan de kant aanwijzingen te geven. Hijgend komt ze aan bij het zwembad. Jason komt naar haar toe gelopen. "Ik dacht, die is bang geworden en komt niet meer." "Ik bang?" Zegt ze verontwaardigt. "Ik ben nergens bang voor." Hij lacht. "Kom." Hij draait zich om en loopt weg. "Waar ga je heen?" Vraagt Nora. Als hij een gevecht wil moet ze wel water in de buurt hebben. Hij loopt met grote passen verder. Omdat Nora niet zo lang is moet ze rennen om naast hem te komen lopen. "Waar ga je heen?" Vraagt ze weer. "Naar een open vlakte hier in de buurt." Hij kijkt haar even aan. Ze kijkt verbaasd terug. "Waar moet ik het water vandaan halen dan?" Hij moet lachen en kijkt haar aan. "Dat is niet mijn probleem." Ze ziet de pretlichtjes in zijn ogen. "Als je in een echt gevecht komt zal je ook niet altijd water in de buurt hebben." Daar had hij een punt ze zal nog haar best moeten doen om ergens water vandaan te halen.

Ze komen aan bij de open vlakte, het is een groot veld die vol staat met madeliefjes. Nora's ogen worden groot. Het zou toch zonde zijn als ze hier zouden vechten en alles vernield wordt. "Kom je nog?" Jason staat al aan de ene kant van het veld. Nora loopt naar de andere kant toe en gaat tegenover hem staan. Ze zet haar voeten stevig op de grond en kijk om zich heen. Er is geen water te zien, ze kijkt omhoog de hemel is helder blauw. Voorlopig zal het niet gaan regenen dus eigenlijk staat ze hier machteloos. "Ik ben er klaar voor!" Roept ze dan toch maar. Eens zullen ze toch moeten beginnen. "Mooi!" Hoort ze vanaf de overkant. Al gauw ziet ze Jason iets uit zijn tas halen. Had hij een tas bij zich? Het enige wat zij gezien had waren zijn ogen, wat was ze toch dom geweest. "Dat is niet eerlijk!" Roept ze. "Ik ben ten minste voorbereid, dat kan ik van jou niet zeggen!" Roept hij terug. Ze slaat zichzelf voor het hoofd. Jason heeft ondertussen een pijlenkoker op zijn rug gehangen en de boog aangespannen. Nora wordt er wat nerveus van. Is hij echt van plan om te schieten? Angstig kijk ze hem aan. "Jij mag beginnen met vuren, maar als het te lang duurt schiet ik." Zegt hij dreigend. Nora kijkt om zich heen. Ergens moet toch water zijn, anders zou er ook geen gras kunnen groeien. Dat was het! Water uit de grond, nu moest het alleen nog omhoog komen. Ze concentreerde zich, haar handen naar de grond gericht.

Jason staat ondertussen aandachtig te kijken. Hoe zou ze zich uit deze situatie gaan redden. Misschien was het toch niet zo aardig geweest van hem om bij het zwembad vandaan het gevecht te houden. Hij had angst gezien in haar ogen toen hij zijn boog had gespannen. Ze heeft zich nu geconcentreerd. Haar handen zijn naar de grond gekeerd, het lijkt wel of ze iets wilt optillen. Hij laat van verbazing zijn boog zakken als er vanuit de grond water omhoog komt. Eerst zijn het nog druppels maar al gauw worden het slierten van water. Het gras rond Nora begint uit te drogen en te verdorren.

Nora kijkt om zich heen, ze beseft nog niet helemaal wat ze zonet gedaan heeft. Jason kijkt haar aan. Ze grijnst naar hem en dan vuurt ze onverwacht een aantal waterballen naar hem toe. Ondanks dat hij nog verbaasd is over wat Nora kan reageert hij snel en schiet een aantal pijlen af naar de bollen. Deze spatten uiteen zodra ze geraakt worden. Nora weet dat ze voordeel heeft omdat ze oneindig water heeft en hij maar een bepaalt aantal pijlen. In een hoog tempo begint ze nog meer bollen te gooien. Jason schiet ze neer maar door het aantal moet hij sommige ook ontwijken. Wat Nora was vergeten is dat hij voorwerpen kan sturen, met gemak laat hij dan ook pijlen terug in zijn koker vliegen en gaat rustig door met verdedigen. Plots schiet hij een aantal pijlen in haar richting, hij houdt ze in de gaten voor het geval Nora ze niet tegenhoudt en ze geraakt wordt. Nora heeft door dat Jason in de aanval is gegaan. Snel vormt ze zwepen van water en laat deze de pijlen pakken, maar door de snelheid gaan ze er gewoon doorheen en komen recht op haar af. Ze staak haar aanvallen om weg te duiken voor de pijlen. Dan ziet ze dat deze een vreemde wending nemen. Ze kijkt naar Jason, hij kijkt naar haar en grijnst. "Je was bijna dood geweest. Je zult toch jezelf moeten kunnen verdedigen." Ze staat weer op en denkt diep na. Hij heeft gelijk ze zal op één of andere manier toch die pijlen moeten kunnen stoppen.

Ze begint weer met het vuren van ballen deze keer van ijs, die komen harder aan. De pijlen die hij afvuurt komen vast te zitten. Als hij ze weer terug wilt halen gaat dat niet. De pijlen zitten vast. Hij scheldt even. Nora heeft het ook gezien en komt op een idee. Als ze zijn pijlen gewoon bevriest kan hij niks meer. Ze staakt haar ballen en met een zweep van water pakt ze de handen van Jason vast. Hij spartelt maar kan niet veel doen. Ze is slimmer dan hij dacht. Nora pakt met de slierten water zijn boog en pijlenkoker af, deze omringd ze met water, laat het bevriezen en gooit het een aantal meter van zich af. Jason kijkt naar zijn geliefde boog die nu in een homp ijs op de grond ligt. "Geef je je over?" Nora kijkt hem aan, een twinkeling is in haar ogen te zien. "Dat had je gedacht." Jasons voet schiet uit en Nora wordt gevloerd. Door de schrik laat ze de spanning op het water los en Jason komt vrij. In een razendsnel tempo pakt hij haar weer op en houdt haar handen achter haar rug. Hij brengt een hand voor haar gezicht. Boven de palm van zijn hand ontstaat een donkerpaarse gloed, als een soort bol blijft het daar hangen. Met grote ogen staart Nora ernaar.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

OMG zoooo sorryyyyy. Het is te lang geleden en ik had het beloofd. IK schaam me diep, laat me wel leven. Hier dus een extra lang hoofdstuk. O wat zou er nu gebeuren??????? Oke de spanning valt mee klaar isaa. xx