de vier elementen voltooid

Hst. 36. Xander.

Hst. 36. Xander.

"Geef die maar aan mij." Kris heeft haar vastgegrepen en zijn greep verstrakt met de seconde. "Waarom zou ik?" Vraagt ze terug. "Als je het niet doet dan ga je dood en dan krijg ik hem sowieso. Maar als je hem loslaat kunnen we de macht delen." "Delen?" Piept ze. Kris verlicht de greep en Nora haalt piepend een teug adem. "Delen." Zegt hij. "Waarom?" Vraagt ze. Hij laat haar keel los pakt haar polsen en drukt haar met zijn hele lichaam tegen de muur aan. Zijn gezicht is nu vlak bij de hare. Hij laat één arm los en laat zijn hand langs haar gezicht glijden. Nora's hand is nu vrij, met al haar concentratie probeert ze het bloed in zijn lichaam voor te stellen. Ondertussen streelt Kris haar wang. Al snel voelt Nora de energie van het bloed. Het bloed circuleert steeds langzamer en Kris grijpt naar zijn hoofd. "W-wat doe je?" Stottert hij. Hij wankelt, draait om zijn as en valt dan neer. Het bloed is gestopt met stromen. "Wat heb ik gedaan?" Fluistert ze tegen zichzelf. Ze kijkt naar de ring, er is niks vreemds aan te zien. Een windvlaag laat haar omvallen en dan word ze met een grote kracht opgetild en tegen de muur aangegooid. "Hoeveel mensen wil je nog vermoorden." Nora voelt bloed over haar gezicht lopen. "Eentje nog." Met geknepen ogen kijkt ze hem aan. Dan volgt er kabaal, een donderwolk heeft zich boven de school geplaatst. Een rukwind breekt het raam open en de wind verspreid zich door de gang. De vlagen wind spelen even met Nora's haar maar nemen dan een enorme kracht aan en gaan als een wervelwind om haar heen draaien. Plots begint de ring te gloeien, de stenen lichten op. Nora voelt dat haar vermoeidheid plaats maakt voor kracht. Haar handen lichten nu ook op en beginnen in vlammen te veranderen. Langzaam begint haar hele lichaam in brand de staan en begint ze verschillende soorten energie te voelen. Het vuur van haar lichaam, het water dat door de leidingen stroomt, de wind die om haar heen draait lijkt niet meer tegen maar met haar te werken. De grond waarop ze staat begint te beven. Zonder dat ze weet wat er gaat gebeuren strekt ze haar handen in de lucht. Alle elementen gaan mee omhoog, dan schieten haar handen naar voren en wijzen naar Xander die probeert de wind weer aan te sturen. Even gebeurt er niks dan schieten alle elementen naar voren. Pijlen van ijs, water, steen, wind en vuur schieten richting Xander. Hij word geraakt in zijn armen en benen. Bliksem schiet plots naar binnen toe en raakt Nora op haar arm. Haar kracht verslapt en de bliksem blijft door haar lichaam stromen. Haar hele lichaam begint te tintelen en schokken. Ze herinnert de beweging van haar vader toen hij geraakt werd. Met uiterste krachtinspanning strekt ze haar arm en twee vinger gaan de lucht in. Ze voelt de bliksem door haar vingers haar lichaam in stromen waar ze geen uitweg kunnen vinden en wild blijft ronddraaien. Nu gaat ook haar andere arm naar voren Xander kijkt haar met grote ogen aan en er is angst in te lezen. De energie in haar lichaam neemt toe en het word bijna teveel. Strak kijkt ze Xander aan dan steekt ze haar twee vingers uit. Alle energie die in haar lichaam rondspeelde schiet als een bliksemschicht uit haar vingers richting Xander. Recht in zijn borst. Er klinkt een harde kreet. Hij begint te roken en schokken. Zijn huid word zwart. "Je bent een moordenaar." Kan hij nog uitbrengen voordat hij neerzakt. Nora word weer normaal en kijkt naar het lichaam voor zich. Hij is bijna niet meer te herkennen. Zwart, zijn huid is gescheurd en stukken vlees hangen als lappen rond zijn lichaam. Ze heeft hem vermoord, net als Kris en de bewaker. "Ik ben een monster." Snikt ze uit. Ze rent de gang door en komt in de kantine Daar is een groot slagveld aan de gang. De leerlingen hebben weer een gevecht met de mannen in zwarte pakken. Met haar laatste energie begint ze te schreeuwen. "Stop!" Ze kijken haar aan. "Hou op met het vermoorden van mensen!" "Dan ga jij er eerst aan!" roept een man in zwart pak. "Nee!" Roept een andere zwarte man. "Xander heeft haar nodig." Nora lacht. Pijn, verdriet en woede klinkt in de lach. Bang word ze aangekeken. "Niet meer!" De mannen in zwarte pakken kijken elkaar verbaast aan. "Hij heeft de ring! We hebben al gewonnen!" Word er geschreeuw. "Nee." Een dode stilte valt. "Ik heb hem vermoord!" Schreeuwt ze. Doodse stilte en dan klinkt er een schot. Een steek in haar schouder. Bloed begint te stromen en alles gaat draaien. Zwarte vlekken komen voor haar ogen. "Mam, pap, oma, ik kom eraan." Fluistert ze nog voor ze met een knal op de grond valt.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Toen was ze dood?

hahahaha

XXXX isaa