de vier elementen voltooid

hst. 17. Dus toch.

Hst. 17. Dus toch.

"Er is dus kans dat het familie is." Zegt Jason. Nora knikt. "Ik denk dat we moeten wachten tot de andere weten wat het precies was dat het alarm af liet gaan. Misschien was het wel een foutje en maken we ons zorgen over niks." Jason kijkt naar het andere mapje. "Wil je die ook lezen?" Nora twijfelt, ze is nieuwsgierig naar wat er in staat over haar familie maar leest het liever alleen. "Ik lees het vanavond wel, alleen." Hij knikt. "Als je het erover wilt hebben kan je altijd naar mij komen." "Ook midden in de nacht?" Grijnst Nora. "Ook dan." Ze leunt tegen hem aan, haar hoofd rust op zijn schouder. Jason geeft haar een kus op haar hoofd. Ze draait haar hoofd. "Waar heb ik dat aan verdiend?" Grijnst ze. Hij haalt zijn schouders op. "Gewoon." "Gewoon?" Vraagt ze terug. "Gewoon zomaar?" Ze gaat overeind zitten en kijkt hem aan. Een paar diepblauwe ogen staren liefdevol terug. Zijn hand strijkt liefkozend een plukje haar achter haar oor. "Weet je?" Begint hij. "Ik ben voor je gevallen vanaf het eerste moment dat je in mijn armen lag." Nora is stil. Nooit is iemand zo aardig voor haar geweest. "E-echt?" Stamelt ze er moeilijk uit. Hij knikt. Het enige wat Nora nu nog kan doen is hem zoenen, en dat doet ze ook. Vol passie zoent hij terug. Ze voelt zijn tong om toestemming vragen. Gewillig opent ze haar mond. Zijn handen strelen haar rug en ze woelt door zijn haren. Er word geklopt.

Ze onderbreken het zoenen. Nora fatsoeneert zich en Jason zegt dat ze binnen mogen komen. Amy,Shenna en Justin komen naar binnen gestapt. Justin en Shenna gaan rustig zitten maar Amy blijft zenuwachtig staan. "Wat is er?" Vraagt Nora aan haar. "Nou kijk. Die twee daar." Amy wijst op Shenna en Justin die met een onschuldig gezicht terugkijken. "Ze hadden een halfuur om daar rond te neuzen maar hebben het uitgerekt." Shenna grinnikt. "We hoorden Amy op de deur kloppen omdat het halfuur bijna voorbij was maar we hadden net gevonden wat we zochten." Amy springt nerveus van het ene been op het andere. "Toen moest ik dus maar even iets verzinnen. Dus toen die mannen terug kwamen van de pauze zagen ze mij. Ik wist natuurlijk niet wat ik moest doen dus begon ik te hyperventileren. Ik werd helemaal gek en stotterde dat ik verdwaald was en me niet goed voelde. Een van de mannen wou me naar de eerste hulp brengen maar die andere moest ook mee. Dus ik deed of ik flauwviel maar omdat ik aan het hyperventileren was leek het meer op een spastische aanval. Toen moesten ze mij dus met z'n tweeën naar de eerste hulp brengen." Ze zucht en gaat dan met een plof zitten. "Ze dachten dat ik een astma patiënt was of zo." Nu lachen ze. Jason word al weer snel serieus. "Wat hebben jullie gevonden?" Justin begint te praten. "We moesten eerst de inlogcode kraken om in de computer te komen want we hadden niks tussen het papierwerk gevonden. Toen we hadden ingelogd moesten we eerst nog de juiste gegevens zoeken. Die konden we eerst niet vinden maar juist toen Amy klopten hadden we het gevonden. Er stond niet precies bij wat het was maar we weten wel dat het door het weer was gekomen." Jason zucht. "Het was dus gewoon het weer. "Concludeert hij. "Dat is het hem nou juist." Zegt Shenna. "Het weer geeft wel energie maar dat is veel minder als dat er gemeten was." Ze kijken haar verbaast aan. Justin gaat verder. "We zagen een soort kaart van de omgeving waarop de energiekracht stond. Een paar uur voor het alarm zagen we in het bos een aantal kleine energiekrachten. Dit zijn wij denk geweest." Hij wijst op zichzelf en Shenna. Shenna gaat verder met zijn verhaal. "In het midden van het bos zagen we een grotere kracht, hij was niet alleen veel groter maar ook veel krachtiger." Ze is even stil zodat de andere de informatie kunnen verwerken. Nora's hersenen maken overuren. In het midden van het bos is het open veld waar Jason en zij een gevecht hielden. Was die energie dan van hun geweest. Jason kijkt haar aan. "Wij waren op het open veld, de energie kan van ons zijn geweest." Justin kijkt hem bedenkelijk aan. "Hebben jullie niet iemand of iets gezien?" Nora en Jason kijken elkaar even aan en schudden dan hun hoofd. "Niemand gezien." Zegt Jason. Shenna kijkt nu verbaast. "Maar waar kwam die enorme kracht dan vandaan?" Nora kijkt naar Jason. Hij zal het wel geweest zijn. "Ik was het niet." Zegt hij alsof hij haar gedachten kan lezen. Iedereen kijkt Nora nu aan. "Ik?" Stamelt ze er verbaast uit. Lachend schud ze haar hoofd. "Echt niet, jullie zeiden dat het krachtig was. Ik ben nog maar een beginneling." "Je haalde anders wel liters water uit de grond vandaan." Werpt Jason tegen. "Je deed wat?" Brengt Amy uit. "Weet je wel niet hoe moeilijk dat is?" Vraagt ze aan Nora die nog steeds wat verbaast is. "Ik heb gelezen dat watermeesters er heel lang over doen om dat te leren." Nora kijkt de kring rond. "Maar, ik weet helemaal niet wat ik ben."

Het is stil. "Laten we even zakelijk blijven." Zegt Justin. "We gaan er even van uit dat Nora die kracht veroorzaakt heeft. Even later kwam er inderdaad een andere kracht. Deze was nog wat groter en ging over het bos heen, precies zoals de wolken over het bos heen gingen. Er is dus iemand geweest die dat veroorzaakt heeft want een natuurlijke storm heeft veel minder energie dan deze." Ze knikken. "En jullie? Wat hebben jullie uitgevonden?" Vraagt Amy nieuwsgierig. Omdat ze als afleiding heeft gediend is alle informatie nieuw en ze wil net zo graag uitzoeken wat of wie het is als de rest van de groep. Nora verteld over dat ze naar het archief zijn gegaan en wat ze daar hebben gevonden. Het zoenende gedeelte en het document over haar familie laat ze achterwegen. Ze laten het mapje met de informatie zien. Ze zetten alle informatie in een notitieboekje wat Jason van zijn bureau had gehaald en dan gaat iedereen terug naar zijn of haar kamer. Bij de deur houd Jason Nora nog even tegen. "Wat is er?" Vraagt ze. Even staart hij haar bedenkelijk aan maar schud dan zijn hoofd. "Nee niks laat maar." Nora haalt haar schouders op en gaat dan naar haar kamer toe.

Na het avondeten is Nora terug op haar kamer. Ze douchet snel en trekt haar nachtkleding aan. In bed zit ze eerst een tijdje naar het nog steeds dichte mapje te kijken die voor haar ligt. In vergelijking met de andere die er stonden is deze nog helder geel van kleur en zijn de hoeken nog netjes. Haar hand glijdt over het papier, met gespannen vingers slaat ze hem open en begint te lezen.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sorry, beetje laat maar dit is nog het hoofdstuk van vorige week. Oef wat ben ik slecht in afspraken nakomen. :(