de vier elementen voltooid

Hst. 30. Mama? Papa?

Hst. 30. Mama? Papa?

Haar oma knikt. Langzaam begint Nora naar de mensen te lopen die haar ouders zijn. Ze zakt op haar knieën. "Mama? Papa?" De twee mensen spreiden hun armen en trekken haar in een knuffel. "Veertien jaar." Mompelt haar vader. Tranen vloeien. Na een aantal minuten verlost Nora zich uit de omhelzing. "Je bent alleen maar mooier en sterker geworden met de jaren." Zegt haar moeder. Je moest eens weten. Denkt Nora. Maar ze knikt alleen maar. De mensen die hier zitten zijn van haar vervreemd. Xander komt binnen gelopen. "Je hebt je familie gezien nu vertel je waar de ring is." "Dat weet ik niet." Geeft ze toe. Xanders gezicht betrekt. In een paar grote stappen is hij bij haar, grijpt haar bij de keel en drukt haar omhoog tegen de muur. "Je hebt me voorgelogen." Briest hij in haar gezicht. "Ik heb nooit gezegd dat ik wist waar die was, dat heb je er zelf uit opgemaakt." Sist ze terug. Zijn greep verstrakt en Nora begint licht te worden in haar hoofd. Dan laat hij haar los en met een klap valt ze op de grond. Ze hapt naar adem. "Morgen kom ik terug en dan vertel je waar die ring is, veertien jaar zoek ik die ring al dus een dag kan er ook nog wel bij." Met grote passen beent hij weg en de deur valt dicht.

"Kind, waarom vertel je niet waar die ring is?" Vraagt haar oma met een schorre stem. "Hoe moet ik weten waar die is?" Ze word er gek van dat iedereen denkt dat ze weet waar die ring is. De rimpelige handen van haar oma pakken die van haar. De kou die deze oude dame heeft doet Nora rillen. "Denk goed na. Ik vertrouw erop dat je het wel oplost." Haar oma laat zich met een zucht weer tegen de muur aan zakken. "Mama, niet teveel inspannen." Zegt haar moeder. Uren zitten ze in hun cel zonder ook nog maar iets tegen elkaar te zeggen. Nora is tussen haar ouders en oma gaan zitten om hun iets van haar lichaamswarmte te geven maar het zorgt er alleen voor dat ze het zelf koud krijgt. "Waarom is het hier zo koud?" doorbreekt ze de eeuwig durende stilte. "Zo kan ik mijn krachten niet gebruiken." Nu kijkt ze naar haar oma. "En u dan." "Och kind, mijn krachten zijn al jaren niet wat ze geweest zijn. Hoe zit het met jou?" Verbaast kijkt haar moeder Nora aan. "Heb je krachten?" Ze knikt. "Kan je het hier verwarmen?" Nu schud ze haar hoofd. "Ben je geen vuurmeester?" Vraagt haar vader nu verbaast. Weer schud ze haar hoofd. Ik ben watermeester en het gaat best goed. "Kan je bloed sturen?" Vraagt haar oma. "Mama!" kraamt haar moeder uit. "Dat wil ik niet horen." De oude dame haalt haar schouder op. "Het kan ons redden mompelt ze." Nora draait zich hoopvol naar haar oma toe. "Vertel." Haar oma schraapt haar keel even. "Als je goed oefent kan je net zoals water ook bloed sturen omdat dat ook vloeibaar is." Haar oma kucht. Verward gaat Nora weer zitten. "We komen hier wel uit." Spreekt ze hen toe. "Jij wel, lieverd." Zegt haar moeder.

Een tijd gaat voorbij waarin Nora korte dutjes heeft gehad, tot de deur weer open gaat. Xander komt weer binnen. "Weet je al waar die ring is?" Ze schud haar hoofd. Xander haalt een revolver tevoorschijn. Met grootte ogen kijkt ze naar het wapen in zijn handen. Langzaam richt hij hem op haar moeder dan haar vader en daarna haar oma. Geen van drieën reageert. "Nog steeds niet?" Weer schudt Nora haar hoofd.

"Wie gaat er boeten voor jou dommigheid?" "Ik." Zegt Nora. Ze weet wat hij van plan is maar is niet van plan daar aan mee te werken. "Jou heb ik nog nodig. Wie van deze drie hier gaat boeten voor jou dommigheid?" "Niemand." Zegt Nora. "Fout gegokt, ik had je hoger ingeschat." Hij richt het wapen op haar moeder. Nora springt omhoog en springt bovenop Xander. "Waag het niet! Gestoorde idioot die je bent! Laat ze met rust!" Nora word vastgegrepen door kris en ze word van Xander afgetrokken. "Het is dat ik je nog nodig hebt." Sist hij haar kwaad toe. Ze krijgt een klap op haar hoofd. Ze word de kamer uit getrokken nog voor de deur dichtvalt klinkt een schot en haar moeder zakt ineen." Nora schreeuwt het uit. "Mama!" Meerdere bewakers grijpen haar vast. Weer die pijn in haar arm en het word zwart.
-------------------------------------------------------
Nou is je moeder er weer en dan dit😔
Wat vinden jullie van Xander en Nora natuurlijk. Laat het me weten
XXX Isaa