Televizyon bütün gece açıktı ama Özgür ve Feyza birbirlerine bakmaktan televizyonla ilgilenmiyorlardı. Doktor yirmi dört saat uyumaması gerek dediği için değil kalplerine söz geçiremedikleri için uyuyamıyorlardı.
Bu eve girerken düşündüğü tek şey arkadaşlarının hayatını kurtarmak olan Feyza şimdi aşka düşmüştü. Özgür'ü kırmak ya da üzmek istemiyordu. İstemese bile bunun olacağını biliyordu...
Özgür, hiç böyle hissetmemişti. Feyza'yı hem öpmek istiyordu hem de kıyamıyordu. Onu öptükten sonra sanki hayat daha renkli bir hal aldı. Sanki daha önce yaşamıyordu... Sanki kalbi yeni atmaya başlamıştı. Şimdiye kadar hiçbir çalışanıyla bir ilişki yaşamamıştı. Yine yaşamayacaktı ama kalbine söz geçiremedi. Aklı bu kızdan uzak durmasını söylüyordu ama kalbi o kız olmadan yaşayamazsın diyordu. Ve kalbinin sesini dinleyip Feyza'yı öptü. Feyza'nın da kendisini öpmesi şimdiye kadar yaşadığı en heyecan verici şeydi... Bundan sonra ne olacağını bilmiyordu ve oluruna bırakmak istedi.
Bütün gece konuşmadan Özgür'ün göğsüne başını yasladı. Bir gün bile olsa huzurlu olmak, şu ayıyı ve Fethullah'ın söylediklerini düşünmek istemiyordu. Bu an bittikten sonra bütün bunlarla uğraşacaktı zaten. Feyza, Özgür yanağını okşadığında ürküp titredi.
" Korkuttum mu?"
" Hayır. Dalmışım, ondan titredim."
" Bana ne yaptın sen? Aklımla kalbim birbirine girmiş durumda." Deyip başından öptü.
" Beni neden seviyorsun?" Feyza'nın bu sorusu üzerine Özgür gülümsedi. Elleriyle Feyza'nın yüzünü tuttu.
" Cesaretle bakan gözlerini seviyorum. Bana kafa tutuşunu, ne yapıp edip insanlara kendini sevdirmeni seviyorum."
" Ya kötü biri olsaydım. Evinize giren bir hırsız olsaydım yine sever miydin?"
" Hayır, sen öyle biri değilsin."
" Ya olsaydım. "
" Eğer hırsız olsaydın ve ben bunu öğrenseydim sevgim azalmazdı belki ama seni affetmezdim de. Bunları ne diye konuşuyoruz ki. Sen hırsız değilsin. " deyip Feyza'nın dudaklarına kapandı.
Bekir merdivenlerden inip salona geldiğinde Özgür ve Feyza'nın öpüştüğünü gördü. Onları hiç rahatsız etmeden sessiz bir şekilde yatak odasına geri çıktı. Bunun olabileceğini biliyordu. Feyza'nın aile geçmişini öğrenmiş olmasaydı bu duruma sevinebilirdi. Ama Halil babasının söylediklerini düşündükten sonra Feyza'nın intikam almak için eve girdiğini düşünmeye başlamıştı. Özgür'ü uzun zamandır tanıyordu ve üzülmesini istemiyordu. Kararını verdi bugün Feyza'yla ilgili gerçekleri Özgür'e anlatacaktı. Araları kötü olacaktı belki ama başka bir yol bilmiyordu.
Halil uyanıp Feyza'yı yanına çağırdığında romantik anları son bulmuştu. Bu anın biteceğini biliyorlardı, bütün gece beraber olmalarına rağmen bu onlara yetmemişti. Gülseren kahvaltı masasını hazırlayana kadar Halil ve Feyza aşağıya indiler. Kahvaltı masası aşırı sessizdi. Feyza ve Özgür kaçamak bakışlarını atarken Bekir Özgür'le nasıl konuşacağının planını yapıyordu. Halil ise evinde bulunan ve ne için geldiği belli olmayan bu kızın ailesine zarar vereceğini düşünüyordu.
Feyza, kahvaltı masasını toplamak için Gülseren'e yardım ederken Özgür yanına geldi.
" Bizimle geliyorsun."
" Nereye?"
" Babam şirkete gelmek istiyor, yani sende bizimle geliyorsun."
" Peki Özgür Bey."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kibar Feyza
General FictionBaşka çaresi yoktu. O eve girip hırsızlık yapacaktı. Kendisinden bir oyuncak ayı çalması istendi. Feyza için oldukça basit ve kolay bir iş gibi görünse de başında felçli bir adam, büyümüş de küçülmüş bir çocuk, sakin bir enişte, iyi niyetli bir kad...
