Kibar Feyza

22- / Pişmanlıklar... /

Toplantıları bitmişti. Kafasını dağıtmak için bütün işleri kendisi yapıyordu. Feyza'ya yaptıklarından dolayı nefes alamadığını hissediyordu. Ama canını en çok yakan şey Feyza'nın kendisinden nefret ettiğini ima ettiği andı.

" Feyza'yı mı düşünüyorsun?" Bekir yanına geldiğinde düşüncelerinden sıyrıldı.

" Fazla ileri gittim bu sefer. Çizgiyi aştım. Feyza doğru düzgün benimle konuşmuyor bile."

" Kim bilir ne yaptın. Feyza delirmiş gibiydi. Ben bile onun o halinden korktum. Madem kızı sen delirttin yine sen iyileştireceksin. "

" Nasıl olacaksa artık." Telefonunu açtığında Feyza'nın aradığını gördü. " Feyza beni aramış." Dedi. Bekir'de telefonunu açtı ve " Feyza beni de aramış. "

" Sen arasana enişte. Konuşmaya yüzüm yok valla." Bekir, Feyza'yı aradı ve biraz sonra telefon açıldı.

" Feyza, aramışsın bir şey mi oldu?"

" Baba."

" Efe, sen Feyza ablanın yanında mısın? " Özgür ve Bekir birbirine baktı

" Beni okuldan almaya geldi. Sonrada araba çarptı."

" Ne! Sen iyi misin?"

" İyiyim. Hastaneye gidiyoruz."

" Hangi hastane." Hemşire Efe'nin elinden telefonu alıp hangi hastaneye gittiklerini söyledi. Bekir Feyza'ya araba çarptığını Özgür'e söylediği an Özgür'ü kimse tutamadı. Arabasına atladığı gibi hastaneye gitti. Danışmadan yoğun bakımda olduğunu öğrendi ve oraya çıktı. Yoğun bakımın kapısını çaldı ama kimse açmadı. Yanda duran zile bastığında içerden bir hemşire çıktı.

" Buyurun."

" Feyza Kibar, araba kazasıyla buraya getirilmiş. Durumu nasıl? Yaşıyor mu?"

" bir dakika sizi doktorla görüştüreyim. " İçeriye, doktorun odasına girdiler. Hemşire durumu doktora anlattı ve doktor Özgür'le konuşmaya başladı.

" Sol omuzu çıkmış ve kırılmış. Kafasını sert çarptığı için şu anda uyutuyoruz. Yarın uyandıracağız. "

" Başka bir durum yok değil mi? "

" Hayır yok."

" Görebilir miyim?"

" Şimdilik hayır ama camdan bakabilirsiniz. Hemşire hanım size yardımcı olur." Deyip odadan çıktı ve tam karşılarında duran camdan baktı. Feyza hareketsiz uyuyordu. Kolu alçıya alınmış. Diğer kolundan serum enjekte edilmiş. Başında kalbinin ritmini gösteren bir makine... Bunların hiç birini hak etmiyordu. Biraz daha bakmak istedi ama hemşire onu dışarıya çıkarttı. Çıktığında karşısında eniştesi ve yeğeni duruyordu. Yanlarına gitti.

" Durumu iyi. Uyutuyorlar sadece."

" İyi. Seyhan'a haber verdim birazdan burada olur. Ama Halil baba bir şey bilmiyor."

" Babam şimdilik bilmesin zaten. Efe nasıl oldu bu kaza. Anlat bakalım."

" Feyza abla beni okuldan almaya geldi. Annemin haberi yokmuş. Hemen gitmemiz lazım dedi kolumdan tuttu, yolun ortasında Efe koş diye bağırdı. Ben kaldırıma çıktığımda Feyza abla yerde yatıyordu."

" Efe!" diye bağırdı Seyhan. Koşarak Efe'yi kucakladı. Oğluna bir şey oldu diye çok korkmuştu. Bekir'de durumu Seyhan'a anlattıktan sonra Özgür'ün yanına gitti.