Kibar Feyza

16-/ İlk Öpücük <3 /

Gülseren elinde tuttuğu buz torbasını Feyza'nın başına koydu. Kafası şişip morarmaya başlamıştı. Geceden beri başının ağrısı geçmemişti. Özgür telefon konuşmasını bitirip Feyza'nın yanına geldi.

" İyi misin? Canın acıyor mu?"

" İyiyim Özgür Bey. Başım ağrıyor biraz o kadar."

" Gülseren abla. Feyza'ya kahvaltılık bir şeyler hazırla."

" Tamam oğlum." Deyip mutfağa gitti Gülseren. Özgür Feyza'nın yanına oturup buz torbasını başına bastırdı. Feyza canının acımasıyla Özgür'ün elini tuttu.

" Ah, acıdı da ondan." Diye açıklama yapıp elini çekti.

" Adamın yüzünü gördün mü?"

" Hayır, karanlıktı."

" Seni aşağıda baygın halde görünce çok korktum. Başını yere vurmuşsun. Doktor önemli bir şey yok ama yirmi dört saat uyumasın dedi."

" Anladım. Teşekkür ederim benimle ilgilendiğiniz için."

" Başka türlüsü mümkün değil ki. Tabi ki ilgileneceğim." Feyza Özgür'ün gözlerinin içine bakarken dün gece olanları hatırladı.

" HIRSIZ VAAAAR!" bu iki kelimeyi duyduklarında paniğe kapıldılar. Fethullah gerçek ayıyı ve anahtarı aldı.

" Sen dışarıya çıkarsan yakalanırsın."

" Ne yapacağız o zaman... Buradan çıkmazsam da senin başın belaya girecek Feyza."

" Beni düşünme sen. Dolaba saklan."

" Ne."

" Dolaba saklan. Bu odadan çıkar çıkmaz yakalanırsın. Aklımda bir şey var. Onu yapacağım." Fethullah kabul etmek istemese de Feyza'nın ittirmesiyle dolaba girdi. Feyza, hiç kimsenin başını belaya sokmak istemiyordu.

" Hakkını helal et Feto."

" Helal olsun da ölecekmiş gibi konuşuyorsun."

" Bakarsın ölürüm." Dedikten sonra dolabın kapağını kapattı. Cama yaklaşıp etrafa bakındı. Görünürde kimse yoktu. Kendisini camdan aşağıya attı. Dikkatleri üzerine çekmeliydi ki Fethullah rahat kaçsın.

Gözlerini açtığında hastane odasındaydı. Kolunda serum takılıydı. Yatağından doğrulmaya çalıştığı sırada Özgür girdi içeriye. Feyza'nın doğrulması için yardım etti. Alınları birbirine çarptı.

" Ne oldu?"

" Hatırlamıyor musun?" deyip yanına oturdu Özgür.

" Pek değil."

" Korumalardan biri odanda bir adam görmüş. Seni boğmaya çalışıyormuş. Sonra da seni aşağıda bulduk. Yere ikinci kattan aşağıya düşmüşsün." Korumanın gördüğü Fethullah'ın Feyza'nın omuzlarını tuttuğuydu. Karanlıktan boğduğunu sanmıştı.

" Hee, hatırladım. Kaçmaya çalışırken aşağıya düştüm. Peki adamı yakaladınız mı?"

" Hayır, biz seninle ilgilenirken kaçmış olmalı. Ben doktora haber vereyim." Deyip yanından gitmişti. Birkaç tetkikten sonra sabah eve dönmüşlerdi.

Feyza farkında değildi ama hala Özgür'e bakıyordu. Özgür halinden gayet memnundu. Feyza'nın başına koyduğu buz torbasından sular akmaya başlayınca dikkatleri dağıldı. Biraz sonra Gülseren elinde kahvaltı tepsisiyle yanlarına geldi.