Kibar Feyza

21- / Kaza /

" Nefes almıyor."

Özgür suni teneffüs yapmaya başladı. Beş defa yaptıktan sonra, Feyza ağzından sular çıkartarak gözlerini açtı ve nefes almaya başladı. Feyza'nın nefes almasıyla Özgür'de derin bir nefes çekti içine.

" İyi misin?"

" Ölmedim mi?"

" Ölmedin." Deyip alnından öptü.

" Keşke ölseydim." Feyza'nın bu lafı Özgür'ün yüreğine taş gibi oturdu. Az daha inadı yüzünden sevdiği kızı öldürüyordu. Feyza ayağa kalkmaya çalıştı, Özgür'de ona yardım etmek istedi ama...

" Dokunma bana." Deyip kolunu çekti. Feyza kendine gelmeye çalışırken partiye gelenlerden biri bağırmaya başladı.

" Kolyem çalınmış."

" Ben çalmışımdır ya." Gömleğini çıkartıp yere attı. İçindeki atletle kalmıştı. " Bakın, arayın üstümü. Hırsız değil miyim ben. Ne bakıyosunuz arasanıza üstümü." Diye bağırdı Feyza. Delirmiş gibiydi.

" Feyza, yapma böyle." Özgür onun bu halinden korkmuştu. Kolunu tuttu.

" Dokunma bana." Deyip hızla kolunu kurtardı.

" Feyza sen git en iyisi. Ben sana inanıyorum. Sen bişey çalmadın." Dedi Doğan.

" Ee Özgür abi onun hırsız olduğunu söyledi."

" Didem sen sus. O Özgür abinin halt yemesi." Deyip kardeşini susturdu.

" Doğum gününüzü mahvettim. Özür dilerim Doğan Bey."

" Özür dilemesi gereken sen değilsin Feyza. Git dinlen ve bu gece olanları unut." Feyza kalabalığı yararak evden çıktı. Yolda öylece yürüyordu.

Özgür hemen arkasından çıktı. Arabasına atladı ve yolda Feyza'yı görünce yavaşladı. Feyza bir noktaya bakarmış gibi bir yere odaklanmış yürüyordu. Özgür yaptıklarından dolayı pişmandı. Ya Feyza'yı öldürseydi. Buna dayanabilir miydi? Tabi ki de hayır. Fazla ileri gitmişti bu sefer. Feyza'ya kendimi nasıl affettiririm diye düşünüyordu. Sağ camı açıp seslendi.

" Feyza bin arabaya. Hasta olacaksın."

" sanane."

" Ne demek sanane. Feyza sen benim için önemlisin."

" Asıl sen iyi numaracısın. Bana aşık olmuşsun gibi yaptın. Bende bir güzel yedim."

" Hayır, numara falan yapmadım." Feyza durdu ve Özgür'e baktı.

"Neden ölmeme izin vermedin ki. Ha nefes alamamışım ha senin söylediğin lafları yutmuşum. Aynı şey." deyip yoluna devam etti. Feyza'nın ne hissettiğini şimdi daha iyi anlıyordu.

" Nereye gidiyorsun?"

" Sanane."

" Bari şu hırkayı üstüne giy." Camdan uzattı ama Feyza oralı bile olmadan devam etti.

Üç saatlik yürümenin ardından Çağlar villasına gelmişti. Bahçeye geçip oturdu. Özgür arabayı park ettikten sonra Feyza'nın yanına oturdu. Koluna dokundu üşümüş mü diye bakmak için ama Feyza hemen kendisini geri çekti. Baktı konuşacağı yok onunla beraber oturup bekledi.

" Git yanımdan." Dedi Feyza, daha fazla dayanamamıştı.

" Gitmiyorum. İçeri geçelim, içerde otur böyle."