Kibar Feyza

37 / İntikam /

Koşturarak Elif'in yanına gitti Feyza. O günden sonra ondan bir daha haber alamamışlardı. Bir anda kardeşiyle birlikte ortadan kaybolmuştu. Kolpacı için de çalıştığını görmemişti bu kadar yıl içerisinde. Nasıl oldu da tekrar bir araya geldiklerini merak etse de önce yılların hasretini giderecekti.

Elif telefonla konuşuyordu ama içeriye Feyza'nın, Fatih'in ve Fethullah'ın girdiğini görünce kapatmak zorunda kaldı. Feyza hiçbir şey demeden koşup sarıldı can dostuna.

" Elif, seni o kadar çok özlemişim ki." Elif'i unutmuştu bile. Onu hatırlayınca özlediğini anladı.

Artık gizemli olmayan Elif'te Feyza'nın sarılışına karşılık verdi. Çocukluk arkadaşlarını ilk gördüğü zaman boyunlarına atlamamak için kendini zor tutmuştu zaten. Madem ki kimliği ortaya çıktı bunun tadını çıkartabilirdi. Sonra sırasıyla Fatih ve Fethullah'ta sarıldı.

"Ama ben bu kızı bir yerden hatırlıyorum demiştim. Geldiniz mi dediğime." Dedi Fatih bilmiş bilmiş.

" Hepinizi çok özlemişim çocuklar. Sizi tekrar görmek çok güzel." Elif duygulanmıştı biraz.

Feyza onu koltuğa oturttu ve; " Neden söylemedin kim olduğunu? Neler yaptın? Nasıl oldu da tekrar Kolpacı için çalışmaya başladın? Ve neden benim bundan haberim yok?" merak ettiği çok şey vardı ve hepsini sormamıştı bile.

" Kolpacıyla tekrar çalışmıyorum. Tek bir iş için ortak çalışıyoruz diyelim. Haberin olamaz çünkü onu hapse tıktırdıktan sonra iletişim kurduk. Yalnız bravo iyi iş çıkartmışsınız. Hak etmişti şerefsiz." Derken geçmişi hatırlamıştı.

"Peki niye Kolpacıyla çalışıyorsun? Seni de mi tehdit ediyor yoksa?" diye sordu Fethullah.

" O beni asla tehdit edemez. Kişisel çıkarlarım için buradayım diyelim. Bu benim son hırsızlığım. Bundan sonra hırsızlık yapmayacağım. Uzun bir tatile çıkacağım." Gizemli konuşmasından anladıkları tek şey sakladığı bir şey olduğuydu.

" Tamam, kardeşin nasıl? " Feyza onun hakkında her şeyi merak ediyordu.

" İyi okuyor." Diye kısa kesti. Halbuki çocukken kardeşinin bahsi geçtiğinde dakikalarca onu anlatırdı. Oysa şimdi kestirip atmıştı. Sakladığı bir şeyler olduğundan artık emindirler.

Elif'te şüphelendiklerinin farkındaydı. Bir an önce parayı alıp planladığı gibi Niyazi'yi öldürüp teslim olmalıydı. Kimsenin başını ağrıtmadan hayatlarından çekip gitmeliydi. Onlarla tekrar bağ kurmamak için tavrını değiştirmeye karar verdi.

Ama Feyza'nın sorması gereken çok soru vardı. Yıllar sonra dostunu bulmuşken kolay kolay bırakamazdı onu. " Peki planın ne? Soygunu nasıl yapacağız?" merak ettiği konulardan biri buydu. Özgür ve Doğan'ın da dahil olduğu bu pis işten kurtulmak istiyordu.

Elif tavrını belli ederek; " Baştan söylemiştim bu benim planım ve siz planıma sonradan dahil oldunuz. Siz sadece piyonsunuz, ne dersem onu yapın. Bu soygundan sonra bir daha görüşmeyeceğiz nasılsa. "

" Neden ama? Birbirimizi yıllar sonra bulmuşken neden görüşmüyoruz? Bu gizemli haller niye? Elif sakladığın, korktuğun bir şey varsa söyle sana yardım edebiliriz." Feyza, arkadaşının bir derdi olduğunu anlamıştı ama o anlatmadan ne olduğunu anlayamazlardı.

" Ben Kolpacıdan korkmayı onun parasını yaktıktan sonra bıraktım. Sizden yardım isteyen olmadı. Herkes işini yapsın." Yanlarından kalkıp gitti. Bu tavrının sebebini anlamamışlardı. Gerçek kimliğini bilmeden önce daha ılımlı biriydi. Bir anda ne değişti?