5-/ " Göndereceğim Seni" /

369 30 2
                                    

'' Dediğim gibi işte bir Özgür birde evin çakisi Efe izliyor evi. İkisinin de bilgisayarına bağlı kameralar. Ama Efe'den kimsenin haberi yok. Bu çocuğu hafife almamak lazım.'' Dedi Feyza. Akşam yemeğinden sonra herkes odasına geçti. Feyza'da laptopundan Fethullah'la görüşüyordu. Kendisine verdikleri odaya da kamera taktırmış olamazlardı herhalde. O biraz sapıklığa giriyordu. Emin olmak için odanın her yerini aramıştı ama içinde yinede bir şüphe vardı. Efe'ye sormalıydı.

'' Ben sana dedim ama bu dede-toruna dikkat et diye. Bu çocuk yine rahat durmayacak. Bir de Özgür var tabi. Onunda eline koz vermemen lazım. Bir an önce şu ayıyı bul da bunlarla uğraşmak zorunda kalmayalım.'' Dedi Fethullah.

'' Tamam, Efe'yi başımdan şimdilik savdım. Özgür işteyken ayıyı ararım ama Halil Bey her daim evde. Onu saf dışı bırakmam gerekiyor. Seyhan ablayla Bekir tehlike arz etmiyor zaten. Heee siz kolpacının neden bu aileyle uğraştığını bulabildiniz mi?''

'' Herkes ağzına kilit vurmuş durumda. Kime sorsam ben bilmiyorum diyor. Ama galiba kolpacı onu araştırdığımızı anladı. Etrafta adamları kol geziyor. Ama yakındır, bulurum bir şeyler. Fatih korumaları araştırdı. Hepsi sağlam adam. Çağlar ailesini satmazlar. ''

'' Ee Eto ne yapıyor?''

'' Ne yapsın yeni dalgasıyla takılıyor. Buldu birini yine.''

'' Üzülme, kıskanma ne olur; çalış seninde olur.'' Dediğinde güldürler. Sanki evdeymişler gibi sohbete daldılar. İki saat daha konuştuktan sonra bilgisayarı kapatıp uykuya daldı Feyza.

******************

Feyza odaya girdiğinde Efe'nin çoktan uyanmış hatta okul için hazırlanmış olduğunu gördü. Efe Feyza'ya kaşlarını çatarak bakıyordu. Feyza ise Efe'nin bir süre kendisiyle uğraşamayacağını bildiğinden gayet rahattı. Bu eve ilk geldiğinde onlar rahattı ama işler değişti.

'' Sana bir şey sormam gerekiyor Efecim ama doğru söyleyeceksin.''

'' Bana şantaj yapıyorsun. Ne sorarsan sor. Doğruyu söylerim. Söz konusu Aleyna.''

'' Benim odamda da kamera yok değil mi?''

'' Daha neler. Dayım o kadar da deli ve şüpheci değil. Özel hayatı izlemez.'' Dedi Efe. Feyza rahatlamıştı.

'' Seninle iyi bir başlangıç yapmadığımızı biliyorum. Ama bundan sonra öyle olmak zorunda değil. İyi anlaşabiliriz.'' Dedi içtenlikle. Feyza çocuklarla iyi anlaşırdı. Şimdiye kadar hiçbir çocuğa şantaj yapmamıştı ve bunun vicdan azabını çekiyordu zaten. En azından şimdiden sonra aralarının iyi olabileceğini düşünmek istedi sadece.

'' Hiç sanmıyorum.'' Dedi Efe ve merdivenleri koşar adım indi. Kahvaltı masası hazırdı. Herkese günaydın deyip Halil Beyin yanına gitti. Kahvaltı bittikten sonra ilaçları verdikten sonra Halil Beyle bahçeye çıktılar. Özgürler işe geç gideceklermiş bugün.

Halil Bey Feyza'nın sandalyesine dokunmasına izin vermedi. Zaten akülü olduğu için ve ellerini az da olsa kullanabildiği için kendisi sürüyordu.

" Benim gitmemi istiyorsunuz çünkü bakıcıları sevmiyorsunuz, anlıyorum. Ama bana bir şans verin. İyi anlaşabileceğimizden eminim."

" Diğerleri de anlaşabiliriz diyordu ama oğlumun peşinden ayrılmıyorlardı. Efe'yi kendine nasıl çektin bilmiyorum ama zeki bir kızsın sen. Seni fazla hafife almışım."

" İltifatınız için teşekkürler. Bakın ben ne diyorum. Efe gittikten sonra dışarıya çıkalım mı? Hava mis gibi."

" Olmaz."

Kibar FeyzaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin