Kibar Feyza

9- / Geçmiş /

Feyza, odasının kapısı kilitli olduğundan Efe'nin yanında uyudu. Özgür gece gelip kontrol etti. İkisi de öyle güzel uyuyorlardı ki. Bu manzarayı saatlerce izledi. Feyza her döndüğünde üstünü açtı ve her seferinde Özgür onu örttü. Feyza'nın telefonuna bir mesaj geldi. Özgür onun üstünü örterken gözü telefona ilişti. Gönderen Fethullah'tı, mesajda ' Ne yaptın, bulabildin mi?" yazıyordu. Gece gönderilen mesajdan şüphelense de aldırmadı. Bir de Fethullah'ın kim olduğunu merak etti. Son kez ikisinin de üstünü örtüp dışarı çıktı.

Feyza sabaha karşı gözlerini açtı. Boğazına kadar örtülü olduğundan terlemişti. Örtüyü üstünden atıp Efe'yi uyandırmamaya dikkat ederek yataktan kalktı. Halil Bey'e bakmak için yukarı çıktı. Kapıyı hafifçe aralayıp içeriye kafasını uzattığında Halil Bey'in sesini duydu. İçeriye girip baktı. Yine kabus görüyordu. Yanına gidip uyandırdı. Kızacağını biliyordu ama böyle korku içinde kabus görmesine dayanamadı. Halil Bey uyandığında Feyza ona su içirdi.

" Uyandırdığım için özür dilerim ama kabus görüyordunuz. Ben gideyim."

" Gitme, otur yanıma." Feyza çok şaşırdı ama onu kırmadı.

" İyi misiniz?

" Şelale öldüğünden beri iyi değilim. Çok zor kovuştuk birbirimize. Onu kaybetmek... çok kötüydü. "

" Anlatır mısınız?"

" Onun babası evlenmemize izin vermemişti. Birde Şelale'nin aşığı vardı. Bir onunla bir babasıyla uğraşıp durduk. Sonunda Şelale bana kaçtı. Ama aşığı olacak o it bizi rahat bırakmadı. Kızım Seyhan'ı kaçırmaya kalktı. Az kalsın ölüyordu kızım. Sonra ne olduysa peşimizi bıraktı. Beş yıl önce Şelale öldü, onunla birlikte bende öldüm."

" Böyle aşklar sadece kitaplarda, filmlerde var sanırdım."

" Oradakiler kadar güzel bir aşk yaşadık. Güzel bir ömür geçirdik. Zamansız ölümü olmasaydı..."

" Allah rahmet eylesin. Peki, bunları neden anlattınız? Sırf ben dedim diye değil herhalde. Benden hoşlanmıyordunuz."

" Evet, ilk başta seni sevmemiştim ama seni tanıdıkça Şelale'ye benzettim. Sende onun gibi inatçısın. Özgür'le nasıl konuştuğunu biliyorum. Hiçbir kız oğlumla bu şekilde konuşmaya cesaret edemedi. Damarına basıyor diye yapıyorsun sende. Şelale gibi herkes seni seviyor. Kızım, damadım, Gülseren, Efe. Belli etmesek bile oğlumda bende seni sevmeye başladık."

" Sağ olun."

" Kaldır şu resmiyeti ortadan. Halil amca de."

" Tamam, Halil amca." Biraz daha konuştuktan sonra havanın aydınlandığını gördüler. Korumalardan birini çağırıp Halil Beyi kaldırdı.

Kahvaltı masası Şelale öldüğünden beri ilk defa bu kadar çok neşeli geçmişti. Feyza yaptığı şakalarla, anlattıklarıyla masadakileri gülmekten kırdı geçirdi. Kahvaltıdan sonra Seyhan'ın yanına gitti.

" Ben bugün izin kullanmak istiyorum. Bir arkadaşım rahatsız da onu ziyaret edecektim."

" Tabii. Akşam sekiz olmadan gelebilirsen gel."

" Tamam, gelmeye çalışacağım." Dedi ve Özgür'le göz göze geldi. Feyza'nın kardeşim dediği adamı ziyarete gideceğini anladı. Feyza telefonunu almak için Efe'nin odasına girdi. Gece gelen mesajı gördü. Ayıyı bir poşete koyup kapıyı açtı. Karşısında Özgür vardı.

" Kardeşine gidiyorsun dimi?"

" evet."

" Ben de geleyim. Geçmiş olsun derim. "