Found Our Way Back(TFP2)

HOOFDSTUK24

 Ik kreunde en rolde van de persoon die onder me lag af. "Ulg... daar gaat m'n verrassing..." Ik stond langzaam op en wilde me net opdraaien naar de persoon op wie ik was gevallen, toen ik weer werd getackeld. Ik gaf een kleine gil en kwam met mijn hoofd hard op de grond terecht. Ik kreunde en tilde mijn hoofd een klein beetje op en zag dat Claire EN Abigail allebei boven op me lagen.

"OMG JE BENT TERUG!!! VERTEL ALSJEBLIEFT DAT JE HIER BLIJFT EN NIET WEER WEG GAAT! HET IS ZO SAAI ZONDER JOU!"

Mijn ogen werden groot en ik probeerde mijn handen over mijn oren heen te slaan om het geluid een beetje te dempen, jeezzz ze zijn wel echt een stuk luidruchtiger geworden zonder mij....

"Ulgg... ga van me af, jullie pletten me!" Claire grinnikte en keek Abigail aan. "Ze noemt ons dik, nou nou dat is heel wat aangezien jij het zegt, en we weten allemaal hoeveel jij eet." Ik rolde mijn ogen. "Dat valt heel erg mee, ik ben minder gaan eten ja. En nee ik bedoel niet dat ik op mijn lijn ben gaan letten aangezien ik er een hekel aan heb. Ik ben blij met mijn gewicht. Ik ben minder gaan eten omdat ik niet meer zoveel junkfood mocht eten maar hé nu kan niemand het me meer verbieden!"

Claire grinnikte terwijl Abigail ook mee begon te juichen. Ik keek de twee meiden aan en schudde mijn hoofd. "Maar oke, even serieus kunnen jullie van me af gaan?" Claire en Abigail stonden op en staken hun hand uit om mij ook te helpen met opstaan. Ik gaf ze meteen een knuffel en besefte me daarna pas weer dat er nog iemand in de kamer was. Nadat ik me weer had terug getrokken en draaide me langzaam om. Mijn mond viel open toen ik de persoon zag. Jayden... Wat doet hij hier nu weer?!

"Krukken chick?!" zei Jayden terwijl hij me verbaasd aan keek. Ik deed mijn mond dicht en keek hem strak aan. "IK. BEN. GEEN. CHICK!!" Jayden keek me even geschokt aan en begon toen te grijnzen. "Whatever helps you sleep at night, CHICK!" Hij knipoogde naar me en liep toen het appartement van Claire uit. Toen hij weg was rende ik naar het bed van Claire en sprong erop. Meteen duwde ik mijn gezicht in een kussen en begon te schreeuwen. Ik voelde het bed aan beide kanten van mij indeuken en niet veel later voelde ik de armen van Claire en Abigail om me heen. Ik voelde de tranen al komen en probeerde ze tegen te houden. Ik wil niet nog meer huilen om hem, daar ben ik klaar mee. Het is nu eenmaal klaar. WIJ zijn klaar en daar moet ik maar mee leven. Dat MOET. Het kan gewoon niet worden zoals het eerst was. Met al dat gedoe wat nu gaande is in en rondom het paleis en met die gestoorde koning die vermist is kan ik hem er niet ook bij betrekken. En nou ja naast dat ik hem niet bij mijn familieproblemen wil betrekken hebben we natuurlijk ook nog het probleem dat hij me niet kan herinneren. Oke dat is niet helemaal waar hij kan me alleen maar herinneren van die keer dat hij me zag in het ziekenhuis, als "krukkenchick..." Een paar tranen verlieten mijn ogen. Ik ging abrupt rechtop zitten en wreef onder mijn ogen om te zorgen dat het er niet nat meer was.

"Krukkenchick.... Hij noemde me gewoon weer krukkenchick!! Hoe durft hij, wie denkt hij wel niet dat hij is?! Hij mag blij zijn dat ik om hem geef anders had hij nu waarschijnlijk tien meter onder de grond gelegen! Of gewoon her op de grond met tranen over zijn wangen en zijn hand op zijn geslachtsdeel aangezien ik hem een trap zou hebben gegeven op die plek!" Ik stond op en begon door de kamer te ijsberen. "A$$hole!! Ik HAAT hem!!"

Claire greep mijn arm beet. "Girl, ik weet wat jij nodig hebt. Trek een van mijn pyjama's aan en ga zitten." Ik keek haar aan en fronste.  "Waarom?" Claire rolde haar ogen. "Je hebt een meidenavond nodig, en die gaan we nu dus ook houden." Ik glimlachte. "Dan moet ik Kelsey ook halen." Abigail gaf me een klap tegen mijn arm. "Waarom heb je nog niet eerder gezegd dat ze er ook is?!" Claire gaf me ook een klap. "Precies dat! Waar is ze?!" Ik rolde mijn ogen en liep Claire's appartement uit. Ik bleef meteen staan en zag Dylan staan. Hij keek me strak aan.

"Waar was je?! Ik kwam terug van die rondleiding en je was weg! Ik ging naar je appartement toe en zag alleen Kelsey! Ik dacht dat ik mijn baan nu al niet goed had gedaan, en je kwijt was." Ik liep naar Dylan toe en gaf hem een knuffel. "Ik was gewoon bij Claire en Abigail. Je kent ze denk ik wel, ze zijn wel eens in het pal- thuis geweest." Ik draaide me om en gebaarde naar Claire en Abigail die me fronsend aankeken. Abigail was ook een klein beetje aan het grijnzen. Ik wist natuurlijk al meteen wat ze bedoelde, ze dacht dat ik iets met Dylan heb, haha nee. Ik rolde mijn ogen en schudde mijn hoofd. Ik liep naar mijn appartement en deed de deur open. Kelsey zat op haar bed en had haar mobiel in haar hand. Haar wangen waren rood en ze keek lachend naar haar telefoon. Ik glimlachte.