Found Our Way Back(TFP2)

HOOFDSTUK27

{ POV Kaitlynn}

Tijdens mijn eerste les, wat jammer genoeg wiskunde was, kwam ik er achter dat ik aardig wat achterliep met schoolwerk. De projecten en presentaties zaten wel goed aangezien ik daar al aan had gewerkt mar het schoolwerk en leerwerk zelf was een heel ander verhaal. Veel dingen snapte ik gewoon niet en moest daar uitleg over vragen. Kelsey liep ook wat achter maar niet zo ver als mij, maar gelukkig had ze aangeboden om mij te helpen.

Met alle andere vakken viel het gelukkig nog wel mee hoeveel ik achter liep. Ik heb namelijk geen natuurkunde en scheikunde en dat zijn juist de vakken, samen met wiskunde, waarbij je echt bij de lessen moet zijn om het te snappen. Geschiedenis en aardrijkskunde en dat soort vakken kan je thuis wel gewoon leren. Economie is ook al wel iets moeilijker, maar niet onmogelijk. Thuis heb ik dus gewoon met de klas meegewerkt voor alle lessen, maar voor wiskunde ging dat iets moeilijker.

Tijdens wiskunde heb ik dus gewoon goed opgelet en na de uitleg nog wat dingen aan de leraar gevraagd in de hoop dat ik het uiteindelijk wel zou gaan snappen.

"Lukt het?" vroeg Kelsey. Ik keek fronsend van mijn schift naar de vraag die in het boek stond. Ik knikte langzaam en scheef langzaam het antwoord op, of in ieder geval wat ik dacht dat het antwoord zou zijn. De andere opgaves maakte ik ook en schoof toen mijn schift naar Kelsey en vroeg of ze het even wilde controleren. Je zal nu wel denken, waarom vraag je het aan je beste vriendin als je ook gewoon een antwoordde boekje kan vragen, maar ik heb liever dat iemand me uitleg wat ik fout doe in plaats van dat ik gewoon het antwoord voor krijg geschoteld en dan zelf maar moet gaan uitzoeken hoe je op het antwoord komt. Kelsey bekeek mijn antwoorden en knikte. "Volgens mij snap je dit gedeelte wel, niet waar?" Ik knikte langzaam. "Als ik geen fouten heb." zei ik en ze glimlachte.

Na wiskunde stond gym op mijn rooster. Natuurlijk kon ik hier niet aan meedoen en gaf daarvoor in plaats een briefje van de dokter aan de leraar en liep naar de aula om daar nog wat extra schoolwerk te gaan doen. Ik was net bezig met economie toen ik een stoel hoorde schuiven, en wel een van de stoelen die bij de tafel stond waar ik aan zat. Ik keek op van mijn boek en zag Jayden zitten. Ik keek hem fronsend aan en als antwoord haalde hij zijn schouders op. Ik zuchtte en ging verder met mijn werk.

Na een paar minuten begon Jayden met zijn pen op de tafel te tikken. In het begin kon ik het nog wel aan maar toen hij steeds sneller begon te tikken. Geïrriteerd stopte ik met mijn werk en keek Jayden aan. Hij had totaal niet door dat ik naar hem keek en ging gewoon door. Mijn irritatie groeide met de seconde en na een tijdje kon ik me niet meer inhouden.

"Kan je niet ergens anders gaan zitten, als je me toch alleen maar gaat irriteren met dat getik?! Ik probeer hier te werken, oké?" Jayden keek fronsend op en haalde zijn schouders op. En raad eens wat hij daarna deed! Hij ging gewoon verder! Ja, je hoort het goed hij ging verder! Ik kreunde en sloeg mijn boek dicht. Ik deed al mijn spullen in mijn rugzak en stond op.

"Waar ga je heen?" vroeg Jayden. "Weg van jou!" riep ik zonder om te kijken. Ik hoorde een stoel schuiven en al snel daarna hoorde ik voetstappen.

"Waarom volg je me? Ben je nu een stalker geworden of zoiets?" Ik begon nog iets sneller te lopen, in de hoop dat ik he van me af kon schudden. "Nope, de leraar zei dat we in de aula moesten gaan zitten werken, ik doe alleen maar wat hij zegt en jij wilt nu de aula uitlopen, dus ik probeer je alleen maar te helpen aangezien je niet naar de leraar luistert en als hij erachter komt kan je strafwerk gaan maken." Ik grinnikte. "Dan zal ik maar alvast beginnen als ik jou was, als je me achterna komt kan je namelijk strafwerk gaan maken om twee redenen. De eerste is dat je geen huiswerk hebt gemaakt, de tweede is dat je de aula uit bent gegaan. Ik heb daarentegen nog huiswerk gemaakt, en de reden dat ik weg wilde gaan uit de aula was omdat ik mijn huiswerk verder wilde maken, dat gaat alleen een beetje lastig als er iemand is die de hele tijd met een stomme pen op de tafel tikt!" Ik had verwacht dat Jayden iets zou zeggen zoals: Touché of wat dan ook, maar wat hij nu zei had hij beter niet kunnen zeggen.

"Wat? Was je geïrriteerd dan?" Met een grijns! Ja hij zei het met een grijns... Een grijns die ik het liefste van zijn gezicht af wilde slaan... met mijn lippen... ULG, ik haat hem...

"Nee natuurlijk was ik niet geïrriteerd! Hoe kom je daar nu bij? Dacht je dat ik geïrriteerd was doordat ik vroeg of je wilde stoppen met tikken?" vroeg ik hem, niet echt gevend om het antwoord dat hij op mijn vraag zou geven aangezien ik eigenlijk verwachte dat er niet eens een antwoord zou komen.

"Eigenlijk heb je me helemaal niet verteld dat het je irriteerde en je hebt me ook niet gevraagd om te stoppen." Mijn mond zakte open. Eerlijk, is hij dan zo dom!

"Je vroeg of ik niet ergens anders kon gaan zitten, dat is toch echt iets anders dan stoppen met tikken. En daarna vertelde je me dat het je irriteerde dus..." zei hij met een grijns van hier tot Tokio. Ik kreunde en kreeg de neiging om mijn hoofd tegen een muur aan te gaan slaan.

"Whatever.... voor mij is dat zo ongeveer hetzelfde." Ondertussen waren we buiten aangekomen. Ik liep naar een bankje en ging er op zitten. Meteen pakte ik weer wat boeken uit mijn tas en begon verder te gaan met wat huiswerk. "Dus... Je bent wel een beetje de Miss Goody Two Shoes?" mompelde Jayden fronsend. Ik rolde mijn ogen, natuurlijk zou hij dat denken. Dat is wat iedereen denkt als ze een meisje zien dat braaf haar huiswerk maakt en luistert naar wat de leraar zegt. "Ja ik ben Miss Goody Two Shoes. Kan je nu weg gaan en mij gewoon m'n huiswerk laten maken?" vroeg ik aan Jayden. "Wat zou daar nu leuk aan zijn?" zei hij en ging naast me zitten. Ik schudde mijn hoofd met een kleine glimlach op mijn gezicht en ging verder met mijn huiswerk.

Toen het blokuur gym bijna voorbij was, was ik eigenlijk best teleurgesteld. Uiteindelij heb ik toch nog wel een leuk gesprek gehad met Jayden, en voor heel even voelde het weer als vroeger. Niet toen we een relatie hadden maar net daar voor, toen we gewoon vrienden waren. Misschien... Misschien zou dat nu ook wel kunnen lukken, we zouden gewoon vrienden kunnen zijn en misschien wel meer... Als Jayden zich gewoon kan gedragen, en niet zo stom en "stoer" als nu.