Found Our Way Back(TFP2)

HOOFDSTUK35

{ Pov Kaitlynn}

"Je had haar gezicht moeten zien! Dat arme kind heeft een blauw oog! En wat heb ik?  En klein builtje op mijn achterhoofd, nou boe hoe. Ik kan wel tegen een stootje hoor de wereld gaat niet ten onder en ik ga ook niet dood." Ik keek Leonard aan. We zaten in de tuin en Leonard had me meteen gevraagd hoe het met me ging. Hij was bezorgd omdat ik flauw was gevallen nadat ik mijn hoofd tegen de tafel had gestoten. Ik had hem meteen verteld dat hij zich geen zorgden moest maken, maar dat hij wel iemand naar Angel moest laten kijken. Dat kind is misschien net 15 jaar! Die hoort op school te zitten en te dromen over jongens! Ze hoort hier niet als een hond een half bejaarde man te bedienen.

"Ze is een bediende... Het is haar baan." mompelde Leonard. Hij vermeet mijn blik.

"Haar BAAN?! Dat is je argument? Je vind het goed dat ze geslagen word als ze een klein foutje maakt omdat het haar baan is?! Is dat hoe het hier gaat? Alle werkgevers mogen hun werknemers slaan als ze iets fout doen?!" Wat is dat voor een wetgeving? En ik moet hier blijven wonen? En uiteindelijk de koningin worden van dit land? Waarschijnlijk zijn al die mannen hier nu al aan gewent en worden vrouwen hier behandeld als slaven. Nou van zo'n land wil ik dus echt geen koningin worden. In zo'n land wil ik niet eens wonen.

"Heeft ze hier gesolliciteerd voor de baan?" Misschien zou ze dan zelf kunnen stoppen met de baan en dan zal ik haar helpen.

"Nee... Niet echt nee..." mompelde Leonard. Nog altijd probeerde hij mijn blik te vermeiden

"Hebben jullie haar de baan aangeboden?" Dan zou ze ook gewoon kunnen opstappen.

 "N-nee.... Niet persé." Mijn mond viel open. Ze is niet gevraagd om hier te werken en ze heeft ook niet gesolliciteerd. Dat betekend....

"Dus ze werkt hier als een slaaf?! Dat maakt het allemaal nog erger! Hoe kan je iemand als een slaaf laten werken! En nog wel op die leeftijd! Hoe oud is ze? 15? Misschien net 16? Wat is dat voor een leven? Werken voor een achterlijke man die denkt dat hij God is!" Ik stond op en begon heen en weer te lopen.

"Ze is m'n zusje..." hoorde ik hem opeens fluisteren. Met een ruk draaide ik me naar hem om.

"WAT?! Ze is je ZUSJE?!" Hij keek naar zijn handen en antwoorde niet. Ik begon weer heen en weer te ijsberen en wist totaal niet wat ik moest doen. Ik was woedend. Wie doet dat nu! Wie behandeld familie nu op die manier! Ik kon het niet meer aan en begon van Leonard weg te lopen.

"Hé, waar ga je heen?" Ik hoorde Leonard achter me aan rennen. Ik draaide me in een keer om.

"Raak me niet aan!" Ik gooide mijn handen de lucht in en deed een stap bij hem vandaan. Leonard fronste en bleef staan. "Ik ga je niets aandoen hoor..." mompelde hij verontwaardigd. Ik draaide me om en keek hem boos aan.

"Als je je familie pijn kan doen, dan kan je mij ook pijn doen. Dus waarom zou ik je vertrouwen?" Leonard keek naar de grond.

Ik besloot dat dit het perfecte moment was om zelf weg te lopen, en dat deed ik dan ook. Ik rende als het ware naar mijn kamer, maar toen ik de deur open deed zag ik dat er nog iemand in de kamer was. Angel was er ook.

"O-oh sorry, i-ik uhm was even de kamer aan het schoonmaken... Ik ben zo klaar, het spijt me!" Ik glimlachte en liep naar haar toe. Ze had een kussen vast en was bezig met het opmaken van mijn bed.

"Hier, geef deze dingen maar aan mij, dan maak ik het bed wel op." Ze keek me met grote ogen aan en schudde haar hoofd. Ik knikte en pakte alles uit haar handen.

"Weet je wel hoe dat moet?" vroeg Angel zachtjes. Ik grinnikte en knikte. "Ja, ik mag dan wel prinses zijn, maar ik ben opgegroeid als een normaal meisje, en heb ook een eigen appartement dus ik moest zelf alles doen. Ik ben dus wel wat gewend." Ze knikte en draaide zich toen om. Ik begon zelf ook mijn bed op te maken.

Na 10 minuten was ik klaar en liep naar Angel toe.

"Waar kan ik je nog meer mee helpen?" Ze schudde langzaam haar hoofd. "Nee, dit moet ik alleen doen, als ze hier achter komen dan komen we beide weer in de problemen en dat wil ik liever niet riskeren." Ik zuchtte en knikte. Ze was bang, en dat snap ik. Ik moet dit langzaam op gaan bouwen en niet in één keer alles gaan doen.

Nadat Angel helemaal klaar was in mijn kamer ging ik voor mijn raam zitten en keek ik naar buiten. Buiten was niet veel bijzonders te zien. Bewakers liepen door de tuinen heen. Er was iemand bezig met het maaien van het gras terwijl weer een ander persoon een heg aan het bijknippen was. De sproeiers stonden in de tuin aan.

Ik ging op mijn bed liggen en deed mijn ogen dicht. Ik was doodop. Niet omdat ik veel heb gedaan vandaag, nee ik heb zelfs bijna niks gedaan, ik was vooral zo moe omdat ik me de hele tijd groot moest houden. En de hele tijd moest ik op mijn manier letten en de manier waarop ik iedereen aansprak. Daarnaast moest ik ook nog een vriendelijk blijven kijken... Het vergt gewoon nogal veel energie.

Het is dan ook niet echt gek dat mijn ogen na een paar seconden dicht waren en ik zonder enige problemen in slaap viel.

**************

Heyy,

een wat kort hoofdstuk maar ik zit nog midden in mijn examens haha :)

Ik heb er tot nu toe al 3 gehad: geschiedenis, aardrijkskunde en Nederland

Volgende week ben ik eindelijk klaar, dus nog een weekje druk leren en dan eindelijk vakantie aangezien ik eigenlijk heel de meivakantie heb geleerd...

Zaterdag is ook het concert van 5sos, wie gaat er ook? En hoelaat gaan jullie er heen?

-xxx- love yaa