Found Our Way Back(TFP2)

HOOFDSTUK53

(POV KAITLYNN)

"SEMMY!!!" Ik hoorde mijn dochter van de trap af rennen.

"Linsey! Pas op straks va-" een klap.... Ik stond snel op en rende naar de gang. Daar aan de onderkant van de trap krabbelde mijn dochter net overeind.

"Gaat het? Heb je pijn? Is het je voet? Of ben je op je hoofd gevallen?" Ik bekeek haar meteen onderzoekend van top tot teen. Met mijn hand duwde ik haar kin een beetje omhoog zodat ik haar gezicht kon bekijken.

Geïrriteerd snoof mijn dochter en duwde ze mijn hand weg. "Mam, ik heb niks. Het is niks." Ze draaide zich om en keek uit het raam.

"Waar is Semmy? Hij zei dat hij hier om 2 uur zou zijn, en het is nu al 3 uur. En ik hoorde net een autodeur dicht gaan. Is hij er al?!" Ze stond te springen en keek me hoopvol aan.

"Even rustig Lins. Er was wat vertraging... Maar je broer heeft je vader net gebeld en het vliegtuig was net geland. Nu is je vader hem gaan halen." zei ik voorzichtig. Haar gezichtsuitdrukking veranderde.

"Waarom heeft hij me niet geroepen?! Ik wou ook mee!" Er verschenen tranen in haar ogen. Ik deed een stap naar haar toe en sloeg mijn armen om haar heen.

"Ik weet het lieverd. Maar ik had jou hier nodig, Ik heb een taart in de keuken staan die versiert moet worden. En je weet hoe ik dat doe. Aan het einde ziet de taart er verschrikkelijk uit. Zo verschrikkelijk dat niemand hem wil eten, en ik snap niet waarom. M'n taarten zien er nu ook weer niet zo vies uit." Mijn dochter snoof en er vormde zich weer een kleine lach op haar gezicht.

"Mam, ze zien er uit als kots, en ik eet liever geen kots. Ook al smaakt het dan misschien wel lekker, toch eet ik dat niet." Ik keek haar beledigd aan en legde mijn hand op mijn hart.

"Wauw, dankjewel! Daar gaat mijn zelfvertrouwen..." Linsey grinnikte.

Anderhalf uur later was Linsey net klaar. Tegelijkertijd hoorde we een auto de oprijlaan opkomen rijden. Linsey keek mij hoopvol aan. Ik knikte lichtjes mijn hoofd. Ze gaf een gilletje en rende naar de voordeur. Die ging net op dat moment open.

"SEMMYYYY!!" Ik liep glimlachend achter mijn dochter aan. Toen ik in de gang aankwam zag ik mijn dochter in de armen van mijn zoon hangen. Ze had haar armen om zijn nek geslagen en haar gezicht rustte op zijn schouder. Ik kreeg een brok in mijn keel. Ik wist dat ze haar grote broer had gemist. Sem had zijn armen op haar middel geslagen en tilde haar een stukje van de grond. Hij fluisterde iets in haar oor waardoor ze begon te lachen. Wat me opviel was dat er tranen over haar wangen stroomde. Toen Sem Linsey weer op de grond had gezet kwam Jayden binnen lopen.

"Goh, hoi pap ik heb jou ook gemist. Ach dankje Lins wat aardig van je! Ik heb jou ook gemist!" Ik rolde mijn ogen terwijl Linsey hem een klap gaf tegen zijn buik.

"Nee, jou heb ik niet gemist. Jij bent zonder mij weggegaan!" Ze keek sip naar de grond.

"Wij weten allemaal dat je hier niet weg kon prinses... Je moeder had ons anders vergiftigd met die taart." Ik kneep mijn ogen samen en keek mijn oh zo lieve man aan.

"Oh echt? En had jij dat dan beter gedaan? Want ik kan me de laatste keer dat jij een taart hebt gebakt goed herinneren... En volgends mij eindigde ik met voedselvergiftiging in bed." Sem en Linsey liepen grinnikend weg.

"Succes pap!" zei Sem nog net voordat ze uit het zicht waren.

"Nu-uh, dat kwam niet door mijn eten!"

"En waardoor dan wel?" 

"Weet ik veel, ik ben geen dokter."

"Tsss, en hoe weet je dan wel zo zeker dat het niet door jouw eten komt?"

Hij zette een stap in mijn richting. "D-dat weet ik gewoon." Nu was het mijn beurt om een stap naar voren te doen.

"Mmm... Dan kan jij vanavond ook wel het eten maken. Aangezien je toch zo goed kan koken." Jayden zette nog een stap naar voren. Hierdoor drukte zijn borst tegen mij aan.

"Mmmm... dat zullen we nog zien..." Hierna sloot hij de ruimte tussen ons en drukte hij zijn lippen op de mijne. Ik kreunde lichtjes en gaf me aan hem over.

~

"Oh gatver... Ik ben net thuis kom op!" Met een glimlach stapte ik bij Jayden vandaan en liep op mijn kleine, of uhm inmiddels al veel te grote jongen af. Ik gaf hem een kus op zijn voorhoofd.

"We hebben je gemist. Zo erg gemist.... Behalve de onderbrekingen. Maar dat geeft niet."

"Nou..." hoorde ik Jayden mompelen. Ik gaf hem een stomp in zijn maag met mijn elleboog.

"Ga jij nu maar lekker nadenken over wat je precies gat koken, ik ga lekker even in bad liggen." Ik drukte een kus Jaydens wang en rende naar boven. Ik hoorde hem mopperen terwijl Sem hard begon te lachen. Ik liep meteen naar de badkamer en liet het bad vollopen met warm water. Toen het bad bijna vol was begon ik mezelf uit te kleden en stapte erin.

Het water was heerlijk ontspannend tegen mijn lichaam aan en ik kwam eindelijk helemaal tot rust. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Toen ik later wakker werd was het water al een stuk kouder geworden. Langzaam hief ik mezelf uit het bad en begon me aftedrogen. Ik trok een jurk aan en checkte mijn make-up. Toen ik besloot dat alles goed zat liep ik naar beneden. Terwijl ik op de trap liep rook ik een heerlijke geur. Ik rende de trap af en deed mijn best om niet te vallen, dat is en blijft toch iets wat ik niet kan afleren.

In de eetkamer aangekomen bleef ik met mijn mond vol tanden staan kijken. Er stonden allemaal kaarsen op tafel en rondom de tafel heen. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Al snel voelde ik twee armen om me heen. Ik leunde meteen een beetje naar achter.

"Je weet dat ik met koken echt alleen koken bedoelde hè, niet een heel romantisch diner met kaarslicht en alles erop en eraan." Ik knipperde een paar keer met mijn ogen zodat de tranen verdwenen.

"Ik weet het, maar dit verdien je prinsesje. Dus vanavond gaan wij met z'n tweeën genieten. Ik heb de kinderen uit het huis gestuurd, dus we hebben de hele avond voor ons alleen." Ik keek hem met open mond aan.

"Maar Sem is nog maar net terug! En je hebt hem nu alweer het huis uit gestuurd?" Jayden grinnikte.

"Dat is het enige wat je gehoord hebt daaruit, nietwaar? Maar ja, ik heb hem het huis uit gestuurd. Daarbij heb ik hem ook wat geld gegeven zodat ze met z'n tweeën wat kunnen gaan eten en misschien ook nog naar de bios kunnen gaan." Ik grinnikte en gaf hem een kus op zijn lippen.

2 uur later waren we helemaal uitgegeten. Ondertussen hadden we een smsje gekregen van Sem dat Linsey bij har vriendinnen ging slapen en hij zou bij zijn beste vriend gaan slapen. We hadden het huis nu dus echt helemaal voor onszelf.

"Mag ik deze dans van u?" Jayden stond naast me en reikte me zijn hand. Ik giechelde en pakte zijn reikte hem mijn hand. Hij boog en gaf eerst een kus op mijn hand voordat hij deze vastpakte. Ik gooide mijn armen om zijn nek en legde mijn hoofd tegen zijn borstkas aan. Zijn hart hoorde ik bonken...

Even leek het alsof we weer jong waren.

Hij was mijn prins. Mijn prins op het witte paard en ik was zijn prinsesje.

Zijn prinsesje op de voetbalschoenen.

Zijn eigen voetbal prinses.

Voor altijd en eeuwig.

EINDE