*Het is noodzakelijk om eerst het eerste boek te lezen*
Nadat Kaitlynn eindelijk haar ouders heeft bevrijd en het koninkrijk weer van hen is, zou je denken dat alles weer rozenkleur en manen schijn zou zijn. Dat is bij lange na niet zo. Alles vera...
Dagen gingen voorbij en voor ik het wist werd de bruiloft een feit. Alles werd al gepland door dienstmeisjes. Gelukkig hoefde ik dit zelf niet te doen. Als dit wel het geval was geweest dan weet ik al wat de hoofdkleur was geweest.
Zwart
Een keer iets anders dan wit, niet waar? Komt ook nog eens goed overeen met mijn stemming. Ik vond het zelf een goed idee, maar toen ik het voorstelde aan een van de dienstmeisjes slikte ze en rende ze meteen weg, waarschijnlijk was ze bang dat ik boos zou worden...
Ik had zelf dus niet echt iets in de gaten van wat er allemaal geregeld werd. Ik wist niet eens op welke dag het zou zijn! En het is nog wel mijn bruiloft! Natuurlijk had ik niet echt een keuze maar alsnog. Ik was de bruid. Dan hoor ik toch wel wat te weten!
Je kan je dan ook wel voorstellen hoe verbaasd ik was toen er opeens op mijn deur werd geklopt en me verteld werd dat ik een jurk moest uitkiezen.
"Oh, mag ik die dan zelf uitkiezen? Ik had verwacht dat die jurk ook voor me gekozen werd!" mompelde ik sarcastisch.
"Oh, als u dat wilt kan ik een van de dienstmeisjes wel vertellen dat ze de jurk uit moet kiezen." zei de bewaker die mij kwam halen. Ik rolde mijn ogen bij het horen van zijn antwoord. Natuurlijk zou hij het weer letterlijk nemen.
"Nee, dat hoeft niet. Ik kies hem zelf wel uit." Pff als ik dat ook met mijn toekomstige man had kunnen doen... Het is niet dat ik Leonard niet mag. De laatste paar dagen hebben we weer veel gepraat. Hij is een goede vriend. VRIEND. Niet mijn vriendje. Niet een goede toekomstige man! Oke, misschien zou hij dat wel zijn maar niet voor mij. Ik wil gewoon met iemand trouwen waar ik echt van houdt. Maar het is duidelijk dat dat niet meer gaat gebeuren.
Voordat ik het wist waren we al in de balzaal. Normaal is deze zaal helemaal leeg. Geen planten, geen tafel, geen meubilair, geen beelden. Helemaal niets. Nu was dat voor de verandering een keer niet het geval. Er stonden kledingrekken. En met kledingrekken bedoel ik er niet 1, en ook niet 2.
Er stonden er wel 15. 15 rekken helemaal vol met trouwjurken. Naast de kledingrekken stond er ook nog een kaptafel en een scherm. Vertel me alsjeblieft niet dat ze willen dat ik me hier omkleed. En vertel me alsjeblieft niet dat ze ook mijn ha-
"Oh je bent er! Eindelijk! Als prinses moet je blijkbaar nog veel leren, ik was al 2 minuten aan het wachten!" Voor me stond zo'n typische hofdame. Zo een die denkt dat ze beter is dan iedereen. Zo dame die denkt dat als je een regel overtreed, de hele wereld ten onder gaat. Ze lijkt een beetje op Effie van de Hungergames. Nouja natuurlijk zonder de pruik, extreme make-up en de abnormale jurk. Je zou nu denken ook zonder het Hungergames gedeelte maar dat is niet zo. Wanneer ze boos worden had je gehoopt dat je in de Hungergames zat. Bij de Hungergames heb je meestal een snelle dood. Een speer, een mes, pijl en boog , drietand. Noem het maar op. Maar oh, als zo'n hofdame boos word dat praten ze de oren van je hoofd. Ze blijven herhalen wat je wel moet doen en hoe iedereen verwacht dat je je gedraagt. En als je eindelijk denkt dat ze klaar zijn, dan zullen ze de eerst volgende keer dat je weer iets fout doet, de hele lijst met dingen die je ooit in je leven fout hebt gedaan opnoemen.
"Het spijt me, ik was mijn etiketten aan het leren terwijl ik een ander boek op mijn hoofd liet balanceren in de hoop dat mijn houding er beter van wordt." Nice Save.... Goed bedacht, een leugentje om eigen best wil mag wel voor een kee-
"Ow, mooi zo! Dan kunnen we dalijk even bekijken of je houding al is verbeterd! Na al die oefeningen die je hebt moeten doen, moet dat wel gelukt zijn!" Mijn ogen werden groot. Oké, misschien had ik dat beter niet kunnen doen, maar ach...
"Oke, nu gaan we je haar en make-up doen en als dat allemaal klaar is dan gaan we jurken passen."
3 uur... 3 uur later waren ze pas klaar met mijn haar en mijn make-up. Ik kon mijn kont niet meer voelen en mijn gezicht voelde een stuk zwaarder aan. Gek eigenlijk want de make-up zag er niet al te heftig uit. Het was eerder heel natuurlijk met een kleine wing.
Het ergste deel liet nog op zich wachten: De jurken passen...
"Oke, we beginnen met deze jurk."
De jurk was... Nogal apart. Hij was nogal overdreven. De jurk was heel lang en er zaten ook nog eens heel veel diamanten op. Oke, begrijp me nu niet verkeerd. Ik vind diamanten mooi. Ze glimmen en zien er sierlijk uit. Maar om je trouwjurk helemaal te beplakken met diamanten, dat vind ik net iets te veel. Tuurlijk een diamanten oorbel, armband of ring is mooi maar een jurk? Dat hoort niet. Een jurk hoort gemaakt te zijn van stof. Niet uit glimmende stenen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Een kwartier later had ik de jurk aan. En laat me het je alvast vertellen, hij was zwaar en krap. Hij was vooral krap omdat er een korset in zat en de hofdame had het korset nogal strak getrokken. Ik kon amper ademen en moest heel erg mijn best doen om te kunnen lopen. Het gaf me dus ook echt helemaal niets toen ze de hele tijd aan het mopperen was dat mijn houding niet goed was en dat ik er bij liep als een plank.
"En hoe vind je de jurk?" vroeg een van de dienstmeisjes. Ik schudde mijn hoofd.
"Te veel diamanten... Ik wil gen diamanten op mijn jurk." Het meisje keek met grote ogen naar het rek waar de jurk uit kwam. Daarna keek ze snel naar nog 2 andere rekken en zuchtte toen.
Oeps... Ik denk dat daar ook alleen maar jurken aan hingen waar diamanten op zitten. Ik weet nu alleen niet of ze is opgelucht dat er zo veel rekken afvallen, maar ach. Ik bedoel, ik ben de prinses en ik ben de bruid. Dat moet toch wel een goede reden zijn.
Een paar uur later was ik doodop. Ik viel bijna om en ik moest nog een aantal rekken passen. Ik had nog steeds niet dé jurk gevonden. Er waren er wel een paar waarvan ik dacht dat ze wel oké waren maar het is niet dat is zelf zou willen dragen.
"Ik vind het wel genoeg voor vandaag. We zijn al uren bezig. Morgen gaan we verder." zei de hofdame voordat ze met een geheven hoofd weg liep. Ik wankelde naar het scherm toe en kleedde me om. Toen ik mijn eigen kleding aanhad kon ik nog de energie vinden om naar mijn kamer te lopen en het eerst wat ik deed toen ik in mijn kamer was me op het bed laten vallen en slapen.
***********************************
Hey guys!!
Mijn examens zijn voorbij! Ik ben zo blij dat ik er vanaf ben!
Vorige week was het concert van 5sos zooooo leuk!!
Dit weekend zal ik niks plaatsen, en ik zal er in deze aankomende week even over na gaan denken op welke dag ik standaard voor dit boek ga plaatsen en op welke dag voor mijn andere boek ( From Nerd To Spy)
