HOOFDSTUK47

2.1K 111 12
                                    

*Een jaar later*

Ik keek uit het raam van het vliegtuig en zag de grond steeds dichterbij komen. Jayden leunde naar me toe en gaf me een kus op mijn wang.

"Bijna thuis." mompelde Jayden vlakbij mijn oor. Ik knikte met een glimlach op mijn gezicht.

"Bijna thuis."

~

Ik sleurde de koffer achter me het paleis in. Je zou nu wel denken: "Heb je daar geen bediende voor?" Het antwoord op die vraag is ja. Natuurlijk hebben we daar mensen voor maar op het moment stond er niemand bij de deur en ik had geen zin om er speciaal iemand voor te gaan roepen terwijl ik het zelf ook kan. Ik heb niks aan mijn armen en mijn benen doen het ook goed dus die koffer kan ik ook wel naar mijn kamer krijgen.

Op mijn kamer aangekomen plofte ik op het bed neer. Een paar minuten lang staarde ik naar het plafond. Dit stopte toen er op de deur werd geklopt. Er werd niet gewacht op een antwoord. Ik keek op en zag dat het Jayden was. Hij liep naar me toe en ging bovenop me zitten. Hij drukte zijn lippen om de mijne en zo raakte.

Een uur later liepen we hand in hand naar beneden. Iedereen was tot mijn grote verbazing in de tuin. Toen Kelsey me zag kwam ze op me afgerend met Claire en Abigail achter haar aan. Ik werd getackeld en viel op de grond. Ik greep Kelsey beet en trok haar mee.

"Ik heb je zo erg gemist!" Ik grinnikte.

"Kels, je hebt me vorige maand nog gezien." Vorige maand was ik samen met Jayden in Frankrijk en toen zijn Kelsey en Luke ook naar Frankrijk gekomen om daar een week met ons te verblijven. We zijn met z'n alle naar Euro Disney geweest en hebben voor de rest over het algemeen alleen maar bij het hotel gezeten. Gelukkig kon je in het hotel, en ook rond om, veel activiteiten doen en ze hadden er ook een groot zwembad waar ik bijna heel de dag bij heb gelegen.

"Ja maar het voelde als een eeuwigheid! Ik kan niet zo lang zonder mijn beste vriendin!" ondertussen waren we beide alweer van de grond gekropen en stond Luke achter Kelsey zijn ogen te rollen.

"Drama Queen." monde hij naar me.

Ik grinnikte. "Dat is overdreven, maar wel lief." Ik liep langs haar en gaf Claire en Abigail een knuffel.

"Ik heb jullie gemist!" zei ik tegen ze.

"Wij hebben jou ook gemist! Het is zo raar om je niet meer iedere dag te kunnen zien!" Ik glimlachte. Dat was ook een van de dingen waar ik aan moest wennen. Ik kon mijn vrienden en familie niet iedere dag zien. Tuurlijk ik kon met ze praten, ik kon ze ook e-mailen en facetimen maar dat is toch heel anders.

Een tijdje later zaten we met z'n alle aan een grote tafel. Er stond eten op de tafel en iedereen was al rustig aan het eten. Jayden legde een hand op mijn knie en kneep en zachtjes in. Ik keek hem aan en hij knikte. Ik glimlachte en knikte ook. Hij pakte een lepel en een glas en tikte erop.

Hij pakte mijn hand vast en we stonden samen op.

"Wee willen even jullie aandacht vragen. Al een aantal maanden hebben we dit vooor ons zelf gehouden omdat we het op het goede moment wilde vertellen aan jullie allemaal, en nou ja... Dit is het perfecte moment!" hij stopte even en keek mij aan.

"We gaan trouwen."

en dat is het moment dat de bom ontplofte.....

"Wanneer?"

"Hoe heeft hij het aanzoek gedaan?"

"Waar waren jullie toen hij het vroeg?"

"Hij heeft het toch gevraagd, of was jij het Kaitlynn?"

Iedereen was druk aan het praten terwijl Jayden en ik elkaar aankeken. Toen iedereen eindelijk weer stil was begon ik te praten.

"Jayden heeft het 2 en een halve maand geleden gevraagd toen we in Hawaï waren. Hij heeft het aanzoek op het strand gedaan tijdens zonsondergang met kaarsjes om ons heen en het was geweldig."

Nadat iedereen klaar was met vragen stellen en weer een nieuw onderwerp hadden om over te praten stonden Kelsey, Claire, Abigail en Carson opeens naast me.

"Kom!" Kelsey pakte mijn arm terwijl ik net een hap wou nemen van mijn eten. Ze trok me gewoon mee waardoor ik struikelend achter haar aan liep.

"Wat gaan we doen?"

Ze keek over haar schouder met een grijns.

"Kijken naar trouwjurken!"

*************************

heyyyy,

ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden!

Ik weet dat ik een beetje laat ben en het hoofdstuk is ook nier lang maar ik had totaal geen inspiratie en ik liep echt vast. :(

-xxx- love yaa  

Found Our Way Back(TFP2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu