Our Story Will Never End // Harry Potter (Dutch)

CHAPTER 12

HARRY'S POV

Iedereen probeert me te zeggen dat het niet mijn schuld was, maar als ik zelf opzoek was gegaan naar Voldemort was niemand dood geweest. Perkamentus niet, Fred niet, Sirius niet en Teddy zou zijn ouders nog hebben gehad. Ginny komt voorzichtig naast me zitten. "Harry.." zegt ze zacht. "Iedereen is dood en wiens schuld is dat? "zeg ik met opeengeklemde kaken. "Je weet dat het niet-' voor ze haar zin af heeft gemaakt, schreeuw ik "HET IS WEL MIJN SCHULD! ALS IK NIET ALS EEN LAFAARD ME ACHTER IEDEREEEN HAD VERSCHOLEN HAD TEDDY ZIJN OUDERS NOG GEHAD , DAN HAD FRED NOG GELEEFD..." mijn stem stokt en ik kijk Ginny boos aan. Ze kijkt niet geschokt of banf van mijn uitbarsting. Ze heeft een felle blik op haar gezicht. "Harry Potter!" "Nu ga jij eens heel goed naar mij luisteren!" "Denk je dat ik en wij allemaal hier zouden zijn als we niet 100% zeker zouden zijn dat het niet jouw schuld is!" "De enige die schuld heeft is Voldemort!" ze rilde even. "Onthoudt dat nou eens, jij hebt de hele toverwereld gered en ja, er zijn veel mensen gedood maar niet door jouw!" Die laatste woorden schreeuwde ze bijna. "Ja, maar.." sputterde ik zachtjes tegen. "Geen gemaar" zegt ze. Ze staat op en loopt naar de deur. "Als je klaar bent met jezelf allerlei onzin aanpraten, kom je dan naar beneden?" "Het eten is bijna klaar" zegt ze en loopt naar beneden. Ik blijf stomverbaasd zitten en opeens overspoelt schuldgevoel me, ik heb net lopen schreeuwen tegen de persoon waarvan ik het meeste houdt. Ik sta op, ruimde de brief op en loop naar beneden. "Je had toch ook een brief gehad?" vraag ik. Ginny kijkt me vanuit haar ooghoeken aan en zegt niks. "Ginny?" zeg ik en probeer haar aan te kijken. Ze ontwijkt mijn blik. "Ben je nu boos op me omdat ik tegen je schreeuwde?" zeg ik vragend. Ze draait zich om en zet haar handen in haar zij. " Nee, ik ben niet boos omdat je tegen me schreeuwde" zegt ze simpelweg. "wat is er dan?" zeg ik verward. "Ik ben boos omdat je je zelf  hier nog steeds de schuld van geeft!" zegt ze. Ik zucht. "Denk je dat ik hier zou wonen met jou als ik jou er de schuld van zou geven?" "Nee, maar snap je het dan niet?" "Ja!, ik snap je erg goed, alleen ik probeer je duidelijk te maken, dat je niet verder komt als je jezelf kwelt met het verleden! zegt ze. De woorden van Professor Perkamentus spoken door mijn  hoofd. "Oke ik snap je maar het is lastig" "Dat weet ik en ik ga je helpen en onthoud dat je nooit alleen bent" Ik trek haar in een knuffel en fluister "Dankjewel, Ik hou van je" "En vergeet nooit dat ik ook van jouw hou, altijd!" Ik wou haar vertellen hoeveel ze voor mij betekend alleen voordat ik kan beginnen heeft ze mij als afgekapt door haar lippen op die van mij te drukken. Ik sluit mijn ogen en het enige waar ik aan kan denken is hoe ziels veel ik van Ginny hou.

Als ze me los laat, glimlach ik en zeg "Was er ook  niet een brief voor jou binnen gekomen?" "Ginnt draait zich om een pakt een brief van het aanrecht en geeft hem aan mij. Ik vouw hem open.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Beste Ginny Wemel,

Ik ben erg verheugd om mee te delen, dat je bent uitgenodigd voor de try-outs voor de positie Jager in ons team. Gelieve voor 30 augustus per uil te reageren. De try-outs vinden plaats op 5 september.

Met vriendelijke groeten,

Gwendoline Jacobs,                                                                                                                                                Aanvoerster van de Holyhead Harpies

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Dit is geweldig!" riep ik blij. Ik til haar op en draai een rondje. "Ik ben zo blij" zegt ze stralend." "Schrijf snel een brief terug dan". Ginny pakt een stuk perkament en ik kijk over haar schouder mee. ze schrijft:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Beste Gwendoline,                                                                                                                                                                        Ik doe erg graag mee aan de try-outs!                                                                                                                              Dus tot 5 september, ik kijk er naar uit.

Groetjes Ginny Wemel
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Wauw" zucht ik. "Mijn vriendin gaat spelen bij Holyhead Harpies" Ginny geeft me een elleboog stoot. "Het heet niks voor niks try-outs, ik zit nog niet in het team" "Gin, je bent echt erg goed, het lukt je heus wel." Ze lachte en vraagt "Waar is..." "Hadewygh" maak ik haar zin af. "Hadewygh?" vraagt ze met opgetrokken wenkbrauwen. "Ze is vernoemt naar mijn moeder's kat" leg ik uit. "Mooie naam en een mooie gedachten" zegt ze glimlachend. "Maar waar is ze eigenlijk?" "Ze zit op onze kamer" zeg ik. Ik fluit op mijn vingers en Hadewygh komt aanvliegen. Ze komt op mijn arm zitten en steekt haar poot uit. Ginny bindt de brief vast en geeft haar een aai over haar kop. Hadewygh krast en vliegt weg door het raam. "Op welke dag moet jij beginnen?" vraagt Ginny. "1 september, dus over 5 dagen" antwoordt ik. "Dan hebben we nog even rust" grinnikt ze . "Mis je het zwerkballen niet?" vraagt ze opeens. "Ja, natuurlijk alleen ik heb nu mijn werk als schouwer" "Tja.. dat is waar" zegt ze. De rest van de dag spelen we zwerkbal in de achtertuin. Tijdens het eten komt Hadewygh aan vliegen met 2 brieven. 1 voor Ginny en 1 voor mij. Ginny opent die van haar het eerst. Haar ogen vliegen langs de regels. "Een brief van Gwendoline over de plaats en de tijd van de try-outs. "Wat staat er in die van jouw?" vraagt ze "Geen idee" zeg ik. Ik open hem snel en lees voor:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Beste Harry,

Ik hoorde van Gwendoline dat Ginny uitgenodigd is voor de try-outs. Ik wou vragen of jij mee zou willen komen want ik ben zelf ook aanwezig voor Gwendoline (ze is mij  vriendin). Ik zou even met je willen praten.

Vriendelijke groeten, Olivier Plank
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik kijk Ginny stomverbaasd aan "waarom zou hij willen sprekem? Ik heb hem al zo'n 5 jaar niet meer gezien" "Misschien juist daarom, hij heeft je al erg lang niet gezien, waarschijnlijk wil hij gewoon bijpraten" "Waarschijnlijk is dat het" zeg ik nadenkend. "Zullen morgen even naar de Wegisweg om een zwerkbaloutfit te kopen?" vraagt Ginny. "Ja hoor is goed hoor" zeg ik.