Our Story Will Never End // Harry Potter (Dutch)

CHAPTER 2

GINNY'S POV

Ik zit in de grote zaal , met mijn hoofd op mijn moeders schouder. Ik kan mijn tranen nauwelijks bedwingen. 'WAAROM Fred? WAAROM?!' spookt het door mijn hoofd. 'Alles is Voldemort's schuld. Fred, Remus, Tops, de ouders van Harry. HARRY! Ik sta abrupt op, mijn moeder schrikt. "Harry!" zeg ik en ik ren weg, de grote zaal uit. 'Waar kan hij zijn?' denk ik wanhopig. Ik ga naar de binnenplaats en zie iets liggen, een mens. Vast een gesneuvelde in de strijd.ik ga er naar toe, ik wil toch weten wie het is.

Maar dan herken ik het hoopje mens...

HARRY! Ik ren naar hem toe. Ik kniel naast hem neer. 'Wees alsjeblieft niet dood!' denk ik bang. 'Harry, verlaat me niet!' De tranen lopen over mijn wangen. "Ik kan niet zonder je leven, wordt wakker!" roep ik hardop.

Vijf minuten later en hij beweegt nog steeds niet. Hij is dood...
'Als Harry dood is wil ik ook dood. Sorry Mam.' denk ik en ik richt mijn toverstok op me zelf. Ik haal diep adem en zeg

"Avada k-"

HARRY'S POV

Ik open langzaam mijn ogen.
Ik hoor iemand praten en dan zie ik Ginny met toverstok op haar gericht.
Ze zegt" Avada K-"

"NEE!" roep ik en ik trek haar toverstok uit haar hand.

"Harry? IK DACHT DAT JE DOOD WAS!" schreewt ze boos, verdrietig en gebroken.
Ik ga rechtop zitten en sla mijn armen om haar heen.

Ze huilt, ik voel tranen door mijn shirt heen. Ik streel haar haren.

Na een tijdje word ze rustiger, ik laat haar los en kijk haar in haar ogen. Ze zijn rood gezwollen en vol met tranen.

"Ik dacht dat ik je kwijt was".. zegt ze zacht.

"Ik ben hier, ik zou je nooit verlaten" stel ik haar gerust.

Ze geeft me een waterige glimlach.

"Kom, dan gaan we naar de grote zaal" zegt ze.

Ze staat op en hijst me omhoog. Ik voel me nog steeds erg zwak. Ik moet me aan Ginny's schouder vasthouden om niet opnieuw op de grond te vallen. Ze slaat haar arm om mijn middel en neemt me voorzichtig mee.

HERMELIEN'S POV

Ron zit naast me.
Ginny is net vertrokken om Harry te gaan zoeken.

Ze is al bijna een half uur weg, wat als Harry...

Ik pak Ron's hand vast en kijk hem aan.
Hij denkt hetzelfde als ik.
Wat als Harry is wat we denken dat hij is?

Dan zijn we onze beste vriend kwijt...

Dan gaan de deuren van de grote zaal open, Ginny komt naar binnen met een levende Harry aan haar schouder.

"HARRY!" roepen ik en Ron tegelijk.

HARRY'S POV

Ik strompel de grote zaal binnen, terwijl Ginny me nog steeds ondersteund. Dan hoor ik de twee stemmen die zoveel voor me betekenen, heel hard, "HARRY!" roepen. Ik laat Ginny los en ren met mijn laatste beetje kracht op ze af en omhels ze alsof ik ze in geen 100 jaar gezien heb, wat ook zo voelt. "Je leeft nog..." Fluistert Hermelien, de tranen lopen over haar wangen. "We waren zo bezorgd!" zegt Ron. "Het is allemaal voorbij, Voldemort is weg." zeg ik. "Het is je gelukt, Harry!" zegt Ron schor. Professor Anderling loopt op ons af en zegt. "Potter, Je leeft nog!" Ik glimlach en knik. "Kom mee." zegt ze. Ik kijk Ron en Hermelien aan. Hermelien zegt geluidloos. "Ga maar!" ik knik en loop Anderling achterna. We gaan naar de voorkant van de grote zaal. Ze gebaart dat ik op een stapel stenen moet gaan staan. Ze wijst zelf met haar toverstok op haar keel. "Sonorus!" zegt ze. Haar stem is nu versterkt. "Stilte allemaal!" galmt haar stem door de zaal. "Harry Potter wil even wat zeggen." Ze richt haar staf op mij. "Ehm... Ik wil even zeggen dat Heer Voldemort is vernietigd!" luid gejuich barst los.