Our Story Will Never End // Harry Potter (Dutch)

CHAPTER 26

HERMELIEN'S POV

Ik rol met mijn ogen als Belinda de zoveelste opmerking maakt over haar tragische liefdesleven. Toen ik de kamer indeling zag gingen mijn emoties van blij naar geïrriteerd. Ik zit bij Ginny & Loena, bij Ginny zat ik al toen ik het zevende jaar overdeed. Loena hoort eigenlijk niet bij ons te zitten maar in een van de Ravenklauw's kamer. Hoe dan ook, Ginny heeft geregeld dat ze nu bij ons zit. De andere twee meiden zijn van mijn andere zes jaar dat ik op deze school doorbracht. Parvati Patil en tot mijn grote ergernis Belinda Broom. Ik heb nooit een klik met haar gehad en dat komt waarschijnlijk doordat ze precies mijn tegenpool is. Dat ze met Ron is uitgegaan heeft natuurlijk ook niet bijgedragen aan mijn positieve houding tegenover haar.

Ik probeer Belinda te negeren en ga bij Ginny en Loena zitten. Ze hebben het over de bruiloft van Loena. "Ginny, hebben Harry en jij eigenlijk al iets vastgelegd voor de bruiloft?" vraag ik. Ginny denkt even na en antwoord door haar hoofd te schudden. "Trouwens als we het toch daarover hebben, zouden jullie mijn bruidsmeisjes willen zijn?" vraagt Ginny opgewekt. "Natuurlijk!" antwoorden Loena en ik in koor. "Mag ik dan wel mijn ketting om houden, het houd de nargels weg?" hoor ik Loena vragen. Ik kijk haar even vragend aan en lach zachtjes maar ik probeer mijn gezicht snel weer in de plooi te trekken. Ginny geeft mij een waarschuwende blik en geeft Loena toestemming dat ze haar ketting mag dragen.

We praten nog eventjes door totdat we alle drie moe worden en maar gaan slapen. Na ongeveer 5 keer tegen Belinda gezegd dat ze haar mond moet houden val ik ook eindelijk in slaap. Ik schrik wakker van een hard geluid. Ik glij uit bed, pak mijn toverstok en glip de deur uit. Eenmaal op de gang bots ik tegen iemand op. "Kijk een uit waar je loo.. Harry?" vraagt ik verbaasd en geïrriteerd. "Wat doe je in godsnaam hier?" fluistert ik boos. "Rustig Hermelien, ik kan alleen niet slapen dus ik wilde even gaan lopen." fluistert Harry terug. "Ga je mee?" "Ben je gek, ten eerste we horen nu te slapen, ten tweede we kunnen iedereen wakker maken, ten derde het is verboden Harry!" fluister ik op mijn beurt terug. Harry lacht "Hermelien kom op, het is niet dat we opzoek gaan naar een verboden steen of het Verboden Bos gaan verkennen, het is gewoon een stukje lopen." Hij pakt me bij mijn arm voordat ik nog meer kan tegenstribbelen.

Samen lopen we het donkere kasteel door. We lopen langs de toiletten. "Weet je nog dat we die bergtrol hadden verslagen in ons eerste jaar?" vraagt Harry. Ik lach zachtjes "hoe is Merlijns baard kan ik dat ooit vergeten? "Of dat we een wisseldrankje in de meisjes-wc brouwden of jij een wisseldrankje brouwde in ons tweede jaar bedoel ik." zegt Harry grinnikend. "Met jammerde Jenny, zou ze er nog steeds zitten?" vraag ik me hardop af.

Zodra we de meisjes-wc binnenkomen, zien we Jenny op haar favoriete plekje bij het raam zitten. Ze hoort ons binnenkomen. "Geen Jongens in mijn wc!" schelt er door de ruimte heen. "Maar Jenny, je kent mij toch?" probeert Harry. "Harry Potter." gilt Jenny. Ik bedek mijn oren door het schelle geluid. Jenny blijdschap gaat al snel over in woede. "Waar was jij al die jaren, k dacht dat je mijn vriend was maar je kwam mij nooit bezoeken!" zegt Jenny verwijtend. "Jenny, ik ben al 2 jaar van school af, ik ben hier voor een reünie." antwoord Harry ongemakkelijk. Jenny snuift "ik ben blijkbaar niet belangrijk genoeg." Met die woorden verdwijnt Jenny weer in de wc.

"Nou die is niks veranderd zeg." zeg ik. Harry knikt instemmend. We lopen de wc's uit. "Ik heb best zin in wat eten, zullen we langs te keukens gaan?" Ik zucht. "Nee Harry, we hebben al te vaak misbruikt gemaakt van de huiselfen en ik laat niet toe dat dat weer gebeurd. " "Hermelien, wanneer ga je nu eindelijk is een keer leren dat die huiselfen het leuk vinden om te werken." antwoord Harry vermoeid.

De weg terug naar de slaapkamers discussieer ik met Harry over de rechten van een huis-elf. Midden in onze discussie komen we Heer Hendrik tegen oftewel Haast onthoofde Henk. Die een wel heel geïrriteerde uitdrukking op zijn gezicht heeft. "Heer Hendrik, is er wat mis?" vraag ik verbaasd. Haast onthoofde Henk kijkt op en er verschijnt een verbaasde uitdrukking op zijn gezicht. "Meneer Potter en Mevrouw Griffel, wat een verrassing dat ik jullie tegenkom! maar ja er is iets mis of nou eigenlijk gewoon het zelfde oude liedje." zucht Henk. "Foppe?" gokt Harry. Henk knikt "alleen het vervelende is dat hij nu hulp krijgt van een van de andere geesten." Harry lacht "laat me raden Fred Wemel?" en met die woorden komt er opeens uit het niet vuurwerk, dat ontploft nog geen 10 meter van de plek waar wij staan.

"Goed geraden Harry!" horen we een vrolijke maar belangrijker een hele bekende stem roepen. We draaien ons om en we staan oog in oog met de geest van Fred Wemel. Nadat ik ben bijgekomen van de schrik begin ik te lachen. "Waarom verbaasd mij dit nou helemaal niks Fred?" Henk zucht geiiriteerd en vliegt weg nog na-mompelend over diesrespectvolle jongeren. Foppe zie ik 15 meter verderop propjes naar voorbijgangers schieten. Het loopt inmiddels tegen de ochtend aan dus er lopen al wat mensen rond door het kasteel.

Fred komt gezellig naast ons vliegen terwijl we het hebben over hoe zijn tijd als geest is op Zweinstein. Opeens horen we snelle voetstappen achter ons. Het is George. "Harry, ik moest van Ron doorgeven of je naar hem toe wilde komen, ik wilde het eerst niet doen maar ja ik had honger dus ik dacht kan ik net zo goed langs de keukens gaan om wat eten te halen." verklaart George zijn aanwezigheid. "Dus broertje, je dacht zonder mij eten te gaan stelen uit de keukens!" horen we Fred opeens zeggen.

George verstijft als de geest van Fred zich omdraait. "Fred?" zegt hij hevig ontdaan en geëmotioneerd.

"Hallo Georgie." antwoord Fred half lachend met tranen in zijn ogen.