Çıkmaz Sokak -Alsel-

"Teslim"10

10.bölüm-

Selin-

Karşımda çaresizlik içinde debelenen bu adamı seyrettim bir süre...
Bana hala zaafı olan adama uzun uzun baktım...
Kalbim aptal bir kıpırtı ile atarken, onun bakışlarının aksine söylediği nefret dolu sözler bana hiç tesir etmiyordu.
Çünkü uzun zaman sonra bana teslim olmuş bakışlarını yakalamıştım.
Emre'nin burayı terk etmesiyle tamamen yalnız kaldığımızda ikimizde hiç bir şey söylemeden öylece ayakta duruyorduk.
Yağmur'a karışan gözyaşlarım kendini tamamen serbest bıraktığında haykırmak istedim.

''Ben masumum'' bütün sokaklarda çığlık atarak gezmek istedim o an...
Ali beni öptü ya ! Sanki yağan yağmurla ikisi birleşince bütün kirim arınmış gibi mutluydum...
En son o gecenin silik hatıraları vardı üzerimde...
Şimdi Ali yıllar boyunca hiç öpülmeyen dudaklarımı kendininkilere hapsetmişti...
Artık onlar kirli değildi, artık dudaklarım temizdi...

Bu sessizliği bozan taraf ben olmuştum...

''Hayır nefret etmiyorsun...''

'' Ediyorum'' sesi okadar zor çıkmıştı ki duymakta güçlük çekmiştim.
Yanına gidip boynuna doladığım ellerimle birlikte alınlarımızı birbirine dayadım...

'' Etmiyorsun...Evet öfkelisin ama benden nefret etmiyorsun''

''Dokunma bana yalvarırım''

''Söz veriyorum Ali...Söz veriyorum bu geceyi hiç yaşanmamış sayacağım. Sabah uyandığımda unutacağım. Ne olur indir artık gardını...Söyle bana neler hissettiğini...''

Alinin gözünden akan bir damla yaş saçlarıma karıştığında birbirimizin nefesini hissedecek kadar yakınlaşmıştık birbirimize...
Bir fısıltı gibi gelmeye başladı sesi kulaklarıma...

''Ölüyorum ben Selin... Seni gördükçe ölüyorum... Hani bana sormuştun ya öylece gözümün önünde sürüklenirken hiç bir şey hissetmedin mi diye? Yalan söyledim... Sen orada öylece yatarken dizlerimin bağı çözüldü çöktüm kaldım... Yanına gelmek istedim ama gelemedim...Ölmüş olma ihtimalin beni öyle bir hale getirdi ki... Ben sen çok acı çek istiyorum. Yemin ederim canın yakmayı çok istiyorum. Ama senin canın ne kadar acırsa acısın, ben en sonunda kendimi kanarken buluyorum''

Kırık bir gülümseme ile karşılık veriyorum söylediklerine...
Tıpkı benim gibi...

''Biliyorum... Duymak istemiyorsun ama ne olur sonuna kadar dinle... Sana gerçekleri anlatmayacağım merak etme . Sadece...Sadece buradaki boşlukları doldurmanı istiyorum...''

Hiç bir şey söylemeden bedenini benden ayırmak istediğinde ellerimle boynunu daha çok sıktım...

''Bırakmayacağım seni Ali Mertoğlu... Bu gece seni bırakmayacağım... Dinle ne olur ''

Bana karşı verdiği bu savaşı yine kaybetmişti...

'' O gece sen gelmeden sadece birkaç dakika önce açmıştım gözlerimi... Sabit bir noktaya bakıp dalıp gitmiştim... Düşündüğüm tek şey sen iken, bir anda üzerimdeki çarşaf çekildi...Karşımdaydın... Tamam dedim, Ali şimdi yaralarımı saracak... Ali yine beni avuç içlerimden öpecek...Alnını alnıma dayayıp ''Geçti'' diyecek... Yapmadın Ali. Tamam, tamam seni suçlamayacağım... Ama canım çok yanıyor Ali! Neden sormadın? Seni aldatmış birisi neden perişan bir halde tek başına yataktaydı? Neden gözleri sabit bir noktaya öylece bakıyordu? ''

''Annem-'' diye soludu bir anda...
Şaşırmış bir şekilde boynunu sıktığım ellerimi gevşettim...Yavaş yavaş birbirimizden birkaç adım uzaklaştığımızda anlatmaya başladı.