Nazlı-
Selin derin bir uykuya daldığında bende karşımdaki duvara sabitledim bakışlarımı. Öylece koltukta çöküp kalmış bedenimi uzun süre kaldıramadım.
Kim yapmıştı bunu ona?
İki yıl boyunca kardeşim bununla nasıl yaşamıştı?
Bana nasıl anlatmamıştı?
Ben nasıl anlayamadım?
Neden o gece onun yanında değildim?
Neden ben onu koruyamadım?
Kafamda binbir tane soru aynı anda ortaya çıkarken ben sadece ağladım.
Geçsin istedim...
Selin uyansın ve hiç acı çekmesin istedim.
Ben onu iyileştirmeyi çok istedim.
Ama biliyordum ki o yarayı ne yaparsam yapayım kapatacak güce sahip değildim...
Ve bunu bilmek bana derin bir sancı veriyordu...Onu uykusundan uyandırmamak için yavaş hareketlerle kalktım oturduğum yerden...
Saçlarına hafif bir öpücük biraktıktan sonra çıktım odadan...
Gözyaşlarımı silip aşağı salona indim...'' Anne...''
Kitap okuyan annem kitabının kapağını kapatıp bana doğru döndü.
''Sakinleşti mi?''
''Uyudu'' dedikten sonra annemin yanındaki yerimi aldım.
''Bak Nazlı-'' söze gireceği sırada annemi susturdum.
''Konuşmayalım anne...Ne olur bunu konuşmayalım. Sen hala anlayamadın mı ya ? Biz Selinle bi bütünüz. Biz kopamayız. Eğer onu gönderme konusunda ısrarcı davranırsan bende gitmek zorunda kalacağım''
''Okulunu, hayatını, bütün düzenini, hatta Savaşı'da bırakıp gideceksin öyle mi ?''
Alayla gülümsüyorum.
'' Hiçbir şey Selin'den daha önemli değil. Hem... bu saydıklarının hepsi Selin içinde geçerli biliyorsun değil mi? Onun hayatı burada!''
''Nazlı! Sen okul hayatında iyi bir başarı elde ettin. O henüz birinci sınıfta ama sen aynı şartlarda değilsin. ''
''Anne tamam istediğin gibi olsun açık açık konuşacağım seninle. Sen Selin'i ondan utandığın için göndermek istiyorsun değil mi ?''
Gözlerini kaçıran annem anında sert bir tepki vererek değiştirmeye çalışıyor konuyu.
''Bununla ne alakası var şimdi ? Ben onun iyiliği-''
''Anne!'' dişlerimi sıkıyorum artık sinirden...
'' Selin benden çok daha başarılıydı hatırlıyor musun? Gittiğin her yere yanında sürüklerdin güzelliği, popülerliği, insanların ona olan ilgisi gururunu okşardı? Şimdi her şey tersine döndü! Gözde Selin Yılmaz psikolojik tedavi görüyor! Bu mu ya ? Seni böylesine iğrenç bir anne haline getiren bu mu?''
Bunu söyledikten sonra yüzümde keskin bir acı hissediyorum...
Ayağa kalkıp son sözlerimi tamamladıktan sonra çıkıyorum evden.'' İstersen bin tokat at anne! Yeter ki Selin'i gönderme...''
Esen rüzgar yüzüme çarparken düşündüğüm tek şey bunu yapanı bulup etlerini lime lime etmek!
Tam bu sırada aklıma bir şey geliyor.
Sokağın ortasında öylece durup kalıyorum...Doruk...
O gece bana Selin'i parkta içki içmiş bir halde bulduğunu söylemişti?!
Selin bir şey hatırlamadığına göre... Nasıl oluyordu bu?
Cebimden çıkardığım telefon ile hemen Doruk'u arıyorum.
Ulaşılmıyor...
Kafayı yiyecek gibi hissediyorum...
Savaş'ı aramak için ismine basıyorum ama yapamıyorum...
Ona ne kadar ihtiyacım olsa da bu durumu onunla paylaşamam...Peki ya Ali?
Ali nasıl Selin'in onu aldattığını düşünebilmişti?
O gece neler oldu hepsini öğrenmem lazımdı!
Ali'yi arayıp buluşma yerini ayarladıktan sonra onu beklemeye başladım.
Arabası tam önümde durduğunda aşağı indi.
Bende başımı dikleştirip yanıma gelmesini bekledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çıkmaz Sokak -Alsel-
Fiksi PenggemarKendisine hayran ve bi okadar da bencil olan bir adam hayatını tepetaklak eden bir kızı sevebilir mi? Selin ve Ali geçmişten gelen öfkeleriyle birbirlerine ilk gun ki gibi aşık kalabilir mi? Peki ya aşk gerçekten her şeyi affeder mi? Bu hikayenin m...