▪30▪Καταλάθος▪

427 61 5
                                    

«Sophie-»

«Όχι! Φύγε! Μην με αγγίξεις! Φύγε!» λέω τρομοκρατημένη. Έχω τον βιαστή μου μπροστά μου. Είναι τόσο κοντά μου που δεν μπορώ καν να κουνηθώ! Προσπαθώ να βηματίσω προς τα πίσω μα το αυτοκίνητο με εμποδίζει. Ακουμπάω πάνω και έχω τα χέρια μου σε αντίσταση με την επιφάνεια του αυτοκινήτου.

«Sophie ηρέμησε σε παρακαλώ!» λέει ακουμπώντας το χέρι του στο μάγουλό μου και κλείνω σφιχτά τα μάτια μου ενώ έχω ελάχιστα σκυφτό το κεφάλι.

«Φύγε από κοντά της παλιομαλάκα!» ακούγεται ή φωνή του Loui, αμέσως νιώθω τον Jacob να απομακρύνεται από κοντά μου και ανοίγω τα μάτια.

«Δουλειά σου εσύ που μου θυμήθηκες να το παίξεις και ήρωας! Ήρθα να ζητήσω συγγνώμη!» λέει με υψηλό τόνο ο Jacob πλησιάζοντας τον Loui.

«Τι ήρθες να κάνεις; Δηλαδή ζητάς και τα ρέστα; Πόσο θράσος παίζει να κουβαλάς;» επεμβαίνω εγώ και με κοιτάζουν και οι δύο.

«Sophie...» τα χαρακτηριστικά του χαλαρώνουν και κάνει βήματα προς εμένα.

«Μείνε μακριά!» βάζω τα χέρια μου μπροστά μου ως κίνηση άμυνας και προχωράω προς τα πίσω.

«Sophie ακουσέ με σε παρακαλώ...» σταματάει να προχωράει. Κοιτάζω τον Loui ο οποίος είναι έτοιμος να του ορμήξει και να τον πλακώσει. Τον πλησιάζω και πιάνω το χέρι του ενώ μπλέξω τα δάκτυλα μας προσπαθώντας να τον ηρεμήσω. Στρέφω το βλέμμα μου στον Jacob...

«Ακούω. Τι έχεις να μου πεις;» Λέω ήρεμα. Νιώθω το βλέμμα του Loui πάνω μου... τόσο έντονο και ξαφνιασμένο...

«Να... απλά... πφφ... το παρελθόν μου... με... με έκανε να αρχίσω τα ναρκωτικά, εκείνη τη στιγμή δεν είχα ιδέα τι έκανα! Τα ναρκωτικά είχαν τον πλήρη έλεγχο, όλο αυτό ήταν... καταλάθος» μια κοφτή ανάσα μου ξεφεύγει στη τελευταία του λέξη.

«Καταλάθος; Καταλάθος;! Άμα σου σπάσω τα μούτρα θα έρθω μετά κι εγώ να σου πω πως το έκανα καταλάθος!» το χέρι του Loui φεύγει απότομα από το δικό μου ενώ προσγειώνεται με δύναμη στο σαγόνι του Jacob. Κλείνω το στόμα μου με την παλάμη μου και τσιρίζω καθώς βλέπω τον Jacob να προσπαθεί να αντεπιτεθεί.

«Lou! Jacob! Σταματήστε! Παρακαλώ!» λέω ενώ προσπαθώ να μπω στην μέση να τους χωρίσω. Αουτς! Ανακάθομαι με δυσκολία στην άσφαλτο και βάζω το χέρι μου πίσω στο κεφάλι μου... Τσούζει! Νιώθω να ζαλίζομαι. Ακουμπάω κάτι υγρό και φέρνω γρήγορα το χέρι μου μπροστά για να το δω. Αίμα! Βλέπω τα πάντα γύρω μου να γυρίζουν. Φωνές αντηχούν στα αυτιά μου σαν αντίλαλοι. Πονάει... πονάει πολύ! Σκύβω το κεφάλι, κλείνω τα μάτια και πιάνω το κεφάλι μου με τα χέρια μου... Το κεφάλι μου βουίζει... Το νιώθω να μουδιάζει όπως και όλο μου το σώμα...

For Your Eyes Only » L.T.   Wattys2016Where stories live. Discover now