Γλυκά τραγούδησε μου

Κεφάλαιο 16ο

"Jake!!!" φώναξα χτυπώντας του την πλάτη.

"Πάρε με πίσω αμέσως!" απαίτησα.

"Αν σε πάρω πίσω θα παντρευτείς;" ρώτησε δυνατά για να τον ακούσω πέρα απ' το γρύλισμα της μηχανής.

"Ναι!" απάντησα θυμωμένη.

Ο αέρας έκανε τα μαλλιά μου και το βέλο ένα τεράστιο κουβάρι. Πάει το χτένισμα, πάει το βέλο, πάει και η νύφη.

"Τότε όχι" τον άκουσα να λέει.

"Jake!" επέμεινα.

"Πάψε Εύα" τον άκουσα να λέει.

"Η μόνη περίπτωση να παντρευτείς σήμερα είναι να πάμε σε μια εκκλησία και να παντρευτούμε, μα τώρα επείγει η πτήση μας για Αμερική"

"Τι;!" αναφώνισα. "Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό!"

"Κι όμως μπορώ" αποκρίθηκε.

Σταμάτησα να μιλάω για λίγο. Με κοίταξα.

Ήμουν ντυμένη νύφη, σε μια μηχανή που έτρεχε μακριά από τον γάμο. Με τον Jake μαζί μου.

Είναι αυτή η ευκαιρία μου να ζήσω κάτι μοναδικό και μεγάλο;

Ελπίζω πως ναι.

"Jake;" ρώτησα φωναχτά για να με ακούσει.

"Αν θα μου ζητήσεις ξανά να σε πάω πίσω, η απάντηση είναι όχι"

"Σ' αγαπώ" φώναξα και τύληξα τα χέρια μου γύρω του πιο σφικτά.

Άρχισε να γελάει ενθουσιασμένος, ελευθερώνοντας επιφωνήματα χαράς.

"Εσύ μ' αγαπάς;" φώναξα για να ακούσω την απάντηση που λαχταρούσα.

"Σ' αγαπώ"

Γέλασα αυτάρεσκα και έβγαλα το βέλο και το πέταξα στον αέρα.

Απ' το πουθενά, τα αυτιά μου τρυπήθηκαν από τον ήχο ενός συνεχούς κορναρίσματος κι έπειτα λάστιχα να τρίβονται στην άσφαλτο.

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου τα μάτια μου είδαν ένα τεράστιο φορτηγό να κατευθύνεται προς εμάς κι αμέσως μετά σκοτάδι.