Γλυκά τραγούδησε μου

Κεφάλαιο 18ο

"Είσαι έτοιμη να πάμε;" με ρώτησε βάζοντας τα πράγματα μου στην μικρή τσάντα που έφερε μαζί του σήμερα το πρωί.

Ενεψα καταφατικά κοιτώντας το πάτωμα. Ήρθε δίπλα μου και με κοίταξε. Κάθισε στο κρεβάτι για να έρθει πιο κοντά μου.

"Θα το ξεφορτωθούμε αυτό" ψιθύρισε αγγίζοντας το καροτσάκι στο οποίο καθόμουν. "Ναι;" ρώτησε χαϊδεύοντας μου το πρόσωπο.

Τον κοίταξα άκεφα. Χωρίς ίχνος ελπίδας μέσα μου, χαμογέλασα αχνά και ένεψα καταφατικά.

"Ω έλα τώρα" μονολόγισε. "Τι ήταν αυτό; Δώσε μου ένα αληθινό χαμόγελο"

Με δυσκολία λόγω του νάρθηκα που φυλάκιζε το πόδι του, έσκυψε προς το μέρος μου και με φίλησε. Πήγε να τραβηχτεί μα τελικά με φίλησε ξανά.

Αφού το επανέλαβε για 5 φορές, μου προκάλεσε ένα αληθινό χαμόγελο.

"Πόσο κακομαθημένος" του είπα ειρωνικά. "Άμα δεν πάρεις αυτό που θες δεν ησυχάζεις"

"Νομίζω πως όλοι το ξέρουμε αυτό" σχολίασε χαμογελαστός κι αυτός.

"Δεν θέλω να λυπάσαι" έσπασε την σιωπή.

"Θα είμαστε και οι δύο δυνατοί και θα το ξεπεράσουμε μαζί. Θα κάνουμε την θεραπεία που μας είπε ο γιατρός και όταν βελτιωθεί η κατάσταση σου θα κάνουμε και την επέμβαση"

Αναστέναξα.

"Τα πιστεύεις αυτά που λες;" ρώτησα.

"Πίστεψα πως θα σε κλέψω απ' τον γάμο σου και το έκανα" αναφώνισε περήφανος. "Γιατί όχι και αυτό;"

"Μπορούμε να φύγουμε;" διέκοψα την στιγμή δόξας του. "Απεχθάνομαι τα νοσοκομεία"

"Ναι" απάντησε.

Έβαλε την ζακέτα του. Τράβηξε την κουκούλα αρκετά ώστε να κρύβει το πρόσωπο του. Έβγαλε ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά απ' την τσέπη του και τα φόρεσε.

Σωστά, εδώ ήταν ακόμη πιο εύκολο να τον αναγνωρίσουν.

"Πως θα φύγουμε απαρητήρητοι;" τον ρώτησα.

"Μας περιμένει ο Brian στο πίσω μέρος του νοσοκομείου" απάντησε.

Ένεψα καταφατικά.

Απ' όσα μου είπε ο Jake, ο Brian μας ακολουθούσε με το αμάξι όταν έγινε το ατύχημα. Ο Jake είχε για λίγο τις αισθήσεις του και του είπε να μας φυγαδεύσει πριν μας ανακαλύψει κανείς.

"Είναι εντάξει, μπορώ και μόνη" ψέλλισα.

Προσπαθούσε να με βοηθήσει με το καροτσάκι, μα με το ένα του πόδι στον νάρθηκα και το ένα του χέρι στον γύψο, καταλάβαινα πως ήταν δύσκολο.