Γλυκά τραγούδησε μου

Κεφάλαιο 26ο

"Εδώ είναι ακόμη ο Χρίστος;" ρώτησε ο Jake.

"Να είσαι ευγενικός" του είπα μέσα απ' τα δόντια.

Μούγκρισε και άρχισε να σπρώχνει το καροτσάκι προς το μέρος του. Όσο τον πλησιάζαμε ένιωθα ένα κόμπο στο λαιμό μου.

Δεν ήξερα τι να του πω.

Δεν ήξερα πως να τον αντιμετωπίσω.

Γνωρίζω πως με αγαπάει ακόμη και νομίζω πως πάντα θα αγαπάμε ο ένας τον άλλο αλλά πρέπει να προχωρίσουμε.

Αυτός δηλαδή, γιατί εγώ έχω τον Jake.

"Γεια" ήταν το μόνο που μπόρεσα να πω.

Με κοίταξε στα μάτια και ύστερα τον Jake.

"Γεια" είπε κοιτώντας εμένα ξανά.

"Ήρθες βλέπω" συνέχισε επιστρέφοντας στο να βλέπει τον Jake.

"Όπως πάντα" απάντησε ο Jake.

"Βασικά θα ήθελα να σου ζητήσω συγνώμη για τον τρόπο που συμπεριφέρθηκα" με εξέπληξε ευχάριστα.

Ο Χρίστος τον άκουγε ανέκφραστος.

Τελικά ένεψε καταφατικά.

"Ό,τι πεις" απάντησε.

Πόσο απαίσια ένιωθα με το να τον βλέπω έτσι. Πόναγε και όσο με έβλεπε με τον Jake, δεν θα σταματούσε να υποφέρει.

"Λυπάμαι" του είπα βουβά και ένιωσα χειρότερα κοιτώντας το θλιμμένο του χαμόγελο.

"Φεύγω εγώ" ψέλλισε.

Μας γύρισε την πλάτη και άρχισε να περπατά προς το αμάξι του.

"Θα έρθεις αργότερα για φαγητό;" τον ρώτησα ελπίζοντας να τον κάνω να νιώσει καλύτερα.

Σταμάτησε να περπατά και γύρισε το κεφάλι του προς το πλάι.

"Πετάω για Γερμανία σε μια ώρα"

Ξεροκατάπια.

"Έχεις κάποιο επαγγελματικό ταξίδι;" ρώτησα διστακτικά.

Τον άκουσα να γελάει πνιχτά.

"Πάω για να μείνω" απάντησε τελικά.

Για μια ακόμη φορά δεν ήξερα τι να πω.

"Μπορώ να σε αποχαιρετίσω;" τον ρώτησα.

Γύρισε και με κοίταξε. Εγώ γύρισα και κοίταξα τον Jake.

"Μπορώ να έχω 5 λεπτά μόνη μαζί του;" ρώτησα.

Χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό, ένεψε καταφατικά.

Μόλις βρεθήκαμε μόνοι με τον Χρίστο, δεν ήξερα τι να του πω πάλι. Ήταν τόσο αμήχανη η όλη κατάσταση.