Γλυκά τραγούδησε μου

Κεφάλαιο 25ο

"Jake;"

"Ήρθα" απάντησε χαμογελώντας. "Δεν άντεξα"

Τον κοίταξα. Ήταν το ίδιο πανέμορφος. Ήταν όντως εδώ η το μυαλό μου μου παίζει παιχνίδια;

"Πες κάτι" επέμεινε. "Τι σκέφτεσαι"

"Αν μπορούσα να περπατήσω θα έπεφτα στην αγκαλιά σου"

Γέλασε και με μια κίνηση βρέθηκα κλεισμένη στην αγκαλιά του. Ένιωθα ασφαλής ξανά.

Τα χείλη του φίλησαν το μέτωπο μου, τα μάγουλα μου, τον λαιμό μου μέχρι που έφτασαν απεγνωσμένα στα χείλη μου.

"Μου έλειψες" του είπα χαμογελώντας.

"Και σε μένα, τόσο πολύ μωρό μου" απάντησε.

Με την βοήθεια του, ξαπλώσαμε στον καναπέ όπως συνηθίζαμε να κάνουμε στην Αμερική.

Έκλεισε τα μάτια και τοποθέτησε το κεφάλι του στην βάση του λαιμού μου.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και γέλασε πνιχτά.

"Το σπίτι είναι άδειο χωρίς εσένα" ψέλλισε.

"Αλήθεια;" ρώτησα. "Δεν έφερες καμιά χορεύτρια να το γεμίσει;"

Τώρα θυμήθηκα την είδηση που διάβασα. Είμαι περίεργη να δω τι θα πει.

"Ε;" ρώτησε πίσω.

"Λέω, χορεύτριες δεν έφερες να γεμίσουν τον χώρο;" ρώτησα ξανά.

"Διάβασα πως σε ένα πάρτυ τα έσπασες με κάτι χορεύτριες"

Με κοίταξε σοβαρός και μετά γέλασε δυνατά.

"60,000 δολλάρια" είπε.

"Τι;" ρώτησα απορημένη.

"60,000 δολλάρια πλήρωσε ο ατζέντης μου στα media για να μην δημοσιεύσουν βίντεο και φωτογραφίες μου, να χορεύω ζεϊμπέκικα μεθυσμένος"

Γέλασα δυνατά.

"Εσύ;! Ζεϊμπέκικο;"

Ένεψε καταφατικά.

"Προτιμούσαν να δημοσιεύσουν πως μέθυσα με χορεύτριες παρά το ότι φώναζα το όνομα μιας γυναίκας"

Γέλασα αυτάρεσκα. Πολύ καλά.

"Ζήλεψες;" ρώτησε χαμογελώντας πονηρά.

"Προφανώς" απάντησα.

Γέλασε πνιχτά. Το γέλιο του ηχούσε σαν αγγελικός ύμνος στα αυτιά μου.

"Έχει υπέροχο καιρό έξω" σχολίασε. "Είναι κρίμα να μείνουμε κλεισμένοι μέσα"

Χωρίς να περιμένει απάντηση, με άρπαξε στα μπράτσα του και άρχισε να κατευθύνεται προς την παραλία.