Mavi Sürgün

2. Bölüm (Düzenlenecek)

Yeni bölüm geç olsa da geldi.İyi okumalar.
Takipte kalın.*

Arkadaşımın anlattığına göre siyah kapşonlu adam ve garip sesler!!!! Arkadaşım bizde kalacaktı.
Korkmuyordum aslında çünkü arkadaşım ve ben aynı odada kalacaktık.

Dişlerimi fırçalayıp yatmaya hazırlanıyordum arkadaşım ise kitap okuyordu.

"Artık uyuma vakti"diyerek ışıkları kapattım.Korkmuyordum ama uyuyamıyordum nasıl olduğunu bilmeden uykuya dalmıştım. Yavaş yavaş göz kapaklarım kapanıyordu..

Çok yorgundum sonunda uyudum. Ve aniden odaya biri girdi.Rüyaydı sanırım başını suratıma eğdi ve konuşmaya çalıştı.
Dudaklarıma doğru fısıldadı.Kelimelerini sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum.

Üzerimde bıraktığı etkiyi farkettiğini görünce geri çekildi sabah olduğunda hiçbirşey hatırlamıyordum.Bunu kimseye anlatamıyordum.Rüya deyip geçtim.Sabah saat altıydı.Arkadaşımı uyandırdım.

"KALK! yüzünü yıka kahvaltı hazır"diye söze girdim.Arkadaşım ise sinirliydi sanırım.
"Bu saatte ne kahvaltısı!"diye çıkıştı. Bana çok kızgındı herhalde

Üst üste gelen aksilikler kendini alıştıramıyor. Bunlara şimdi bunu düşünme sen hadi yat ben seni bir iki saat sonra uyandırırım diye yanıt verdim ve kapıyı yavaşça örttüm.

Canım sıkıldı perdeyi birazcık sıyırdım ve pencereye yapıştım hemen hemen hiçbirşeyi ve özelliği olmayan yolu seyretmeye koyuldum.

Saat epey geçmişti.Koşa koşa arkadaşımı uyandırdım.Kahvaltı yaptık.Akşam oldu.

Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştık.Babam arkadaşını evine bıraktı.Maleesef hayatımız tekrar kabus olmaya başlamıştı.Bir akşam çaydan sonra yine o sesleri duymuştum.Ama uyumuyordum.

Sadece mutfağa su içmeye gitmiştim.Bu sefer sesler dışarıdan geliyordu. Anneme ve babama bu sesi duyup duymadıklarını sordum.Ve ilginç bir şekilde ikisinden de duyduk yanıtını aldım...Anladım ki bu sesleri ben duymuyormuşum ve bilinç altım bana oyun oynamıyor....Sesler bu sefer hemen kesildi.Ve artık herkez odasına çekildi...

Yorganın altında kitap okurken uyuya kalmışım.Annem odama ışığı kapatmak için geldiğinde pencere sonuna kadar acıkmış.Sabah olduğunda bana olanları anlattı.Ve pencereyii açıp açmadığını sordu.

Bende. pencereyi falan açmadığımı söyledim.Odama biri girmişti herhalde.Ama garip olan yanı kim girmişti ve neden o pencereden girmişti.Kendi kendime soru sordum ve cevaplamaya çalıştım.

Sizcede garip degilmiydi bu olanlar?? Ailemde şüphelenmişti.Kimse neler olduğunu bilmiyordu.Artık bu evde kalamazsın.Annem be babam bir kaç günlüğüne beni em yakın arkadaşım Eylüle bırakmıştı .Mutiuydum Aslıında . Hem. Arkadaşımı. özlemiştim hem de artık bu garip ses ve gürültüleri duymayacaktım.Sonunda arkadaşımın yanın gelmiştim .

Arkadaşımın ammesi Meryem Teyze çoktan yemek hazırlamıştı.Sofraya oturduk.Aslımda hiç iştahım yoktu.Catalla yemeği karıştırıp duruyordum."Afiyet olsun size ben doydum"diyerek sofradan kalktım.Arkdadaşım yanıma geldi ."Neyin var " diye sordu.Arkdaşıma bir şeyim yok diye yanıt verdim.Aslında yalan söylemiştim.Bir şeyim vardı.Hala bu olanları düşünüyordum.Gerçekten inanamıyorum. Neler. oluyor...

Bide en garip yanı. hayatım sadece o gece değişmişti.Ben bunları düşünürken Eylül ve MeryemTeyZe sofrayı topluyordu.Artık o kadar çok korkuyordum ki kendimi tutmadım.

Ve ağlmaya başladım.Küçük küçük gözyaşları süzülüyordu tenimden.Eylül ve Meryem Teyze ağlama sesini duymuş. Ne kadar da belli etmemeye çalışsam. Meryem teyze bir eli sırtımda diğer eliyle gözyaşlarımı siliyordu.İkiside ne olduğunu bilmiyordu.."Ne oldu"diye bir soru geldi Eylül'den..