Bölüm 22

38.8K 1.4K 210
                                    

MULTIMEDIA AKIN :D

İki çocuk biri bir kolumdan diğeri diğer kolumdan tutuyordu.Karşıdan gelen çocuklardan dirseğimle yüzüne vurduğum yüzüme bir tokat daha attı.Yüzümün yanmasını tüm vücudumda hissediyordum.Kafam zonkluyordu.Çocuklardan birisi okul gömleğimi yırttı.İlk defa elimden bir şey gelmiyordu.Yavaş yavaş bilincimi kaybediyordum ki karşıdan gelen çocuğu gördüm.Önce önümdeki çocukları yere yıktı.Etrafı bulanık görmeye başlamıştım.Gözlerim kararmaya başlamıştı.Sonra ise kollarımı tutan kollar beni bıraktığında yere düşmüştüm.Bir acıyla inledim.Ve gözlerim tamamen kapandı...

Gözlerimi açtığımda bir yerde yatıyordum.Yüzüm hala yanıyordu.Her yerim tutulmuş gibiydi.Yattığım yerden doğrulmaya çalıştım.Bir evde değildim.Bir inşaat gibi bir yerdi.Biraz düzenlenmiş bir inşaat.Üstüme baktığım da okul gömleğim yoktu.Siyah bir tişört vardı.Neler olduğunu düşünmeye çalıştığımda birden her şey aklıma geldi.Korkudan titremeye başladım.Tam o sırada ayak sesi duyduğum da korkarak yatağın arkasına saklandım.Kafamı kaldırdığımda Akın'ı gördüm.Onun burada ne işi vardı ki ? Acaba beni o mu kurtarmıştı ?Yanıma gelerek gülümsedi.Gözlerine baktığımda içim alev almıştı.Bu kötü çocuğun gülümseyebileceğini hiç düşünmemiştim.

"Uyanmışsın.Bu bayılma işine çok alıştın sen." dedi gülümseyerek.Evet en son bayılmıştım.Birden aklıma ev geldi.Hemen telaşlanarak " Saat kaç ?Telefonun var mı hemen aileme haber vermeliyim ." dedim.

"Tamam sakın ol küçük kız." diyerek telefonunu getirdi.Saat gece on ikiye geliyordu.Hemen telefonu tuşladım.Sonra bugün ikisinin de gecede oldukları aklıma geldi.İçimden derin bir oh çektim.Ama...abim evdeydi.Hemen abimi aradım.Telefonu biraz çaldıktan sonra açtı.

"Abi nerdesin ? " dedim telaşımı belli etmemeye çalışarak.

"Bugün Gökhanlar da kalacağımı söyledim ya.Korkuyorsan geliyim eve." dedi.

"Yok yok ben de tam uyuyacaktım bir arayayım dedim." dedim ve telefonu kapattım.Bu sefer derin bir oh çektim.Kafamı kaldırdığımda beni izleyen serseriyi gördüm.Bana dikkatlice bakması yüzümün yanmasına neden oluyordu.Aklıma beni kurtarması geldi.

"Şey... ben çok teşekkür ederim.Eğer sen olmasaydın..." boğazım düğümlendi.Olanlar aklıma geldikçe kafam daha da zokluyordu.Olacakları düşünmek bile istemiyordum...

"Neyse bunları düşünme.Bir daha küçük kız, bu saatte böyle ara sokaklarda dolaşma." dedi düşünceli bir tonda.Daha sonra kafamı yere eğdim.Eğdiğim de üzerimdeki bulizi gördüm.Ve yüzüm daha da kızarmıştı.Bu bulizi bana o giydirmiş olmalıydı.Çok utanıyordum.Halimi anlamış olacak ki

" Merak etme, ilgimi çekecek bir fiziğin yok." dedi gülerek. Şimdi daha da utanıyordum.Hemen konuyu değiştirmek en iyisiydi.Hem bu konuyu da merak ediyordum.

"Aslında şey sen beni sevmiyorsun.Yani bir ceza verecektin.Neden beni kurtardın ki ?" dedim meraklı bir şekilde.

"Senin cezanı ben vereceğim.Bu yüzden benim dışımda kimse sana zarar veremez küçük kız." dedi göz kırparak.Cezamı o verecekmiş Allah Allah ! Yine konuyu değiştirsem iyi olacaktı.

"Sen burada yaşamıyorsun değil mi ?" dedim gözlerine bakarken.

"Bugün çok soru sordun.Fazla merak iyi değildir küçük kız.Bugün fazla gürültücüydün zaten.Yorgunum uyumam lazım." dedi ve yatağa gidip yattı.Gözlerim büyümüş halde onu izliyordum.Hala yaralı sayılırdım ve bu serseri gidip yatağa yattı.Tam bir öküz...

"Hey! Ben nerede yatacağım? " dedim yanına giderek.

"Bu yatak ikimize de yeter .Zaten fazla küçüksün ." dedi göz kırparak.Tekrar yüzüm yanmıştı.Nasıl yani aynı yatakta mı uyuyacaktı!Bugün fazlasıyla yorgundum.Bu serserinin yerde vs yatacağı da yoktu.Yani itiraz etmeye hiç gerek yoktu.Bir şey demeden yanına kıvrıldım.Bu çocuk gerçekten kaslıydı ve boyu en az 1.85 falan olmalıydı ki yanında küçücük bir köpek yavrusu gibi kalmıştım.Bir tane battaniye vardı.Bu kaslı çocuğu kasları koruyordu belli ki ama ben donuyordu.Titrememe engel olamıyordum.

"Serseri! Uyudun mu ? Başka battaniye falan yok mu çok üşüyorum." dedim.Sırtı bana dönüktü.Birden benim olduğum tarafa dönerek kollarını belime uzatıp beni kendine çekti.Bacaklarını da bacaklarımın üstüne attı." Artık uyu." dedi daha sonra da.Nefesini yüzümde hissediyordum.Az sonra kokusu geldi.Kendine has bir kokusu vardı.Kalbim çok hızlanmıştı.Vücudumun her yeri yanıyordu.Üşümem de geçmişti.Beni ısıtmasından mı vücudumun yanmasından mı bilemem ama...Kendimi garip bir şekilde güvende hissediyordum.Her ne kadar kolları beni sararken heyecandan zor nefes alabilsemde çok rahatlatıcıydılar.Kafamı belimi tutan kollarından birinin üstüne koyarak ona daha da yaklaştım.Artık soluk alıp vermesini, kalbinin atışını duyabiliyordum.Neden daha da yaklaştığımı bilmiyorum.Normalde birine yaklaşmayı bırak kesinlikle aynı yatak da bile uyumam.Ama galiba fazla çekiciydi.Ona daha da yakın olmak istiyordum.Neden kızların onun oyuncağı olmak istediklerini artık anlıyordum.Gözlerimi rahat bir şekilde kapattım ve güvenle uykuya daldım...

NOT:BU BÖLÜMDEN SONRA BAZILARINIZ BU KIZ DA ÜÇ ÇOCUKTA DA HEYECANLANIYOR VS DİYEBİLİR.AMA ARKADAŞLAR ŞÖYLE DÜŞÜNÜN.NAZLI DAHA ÖNCE HİÇ BİR ERKEĞİN ELİNİ BİLE TUTMAMIŞ BİR KIZ.YANİ HİÇKİMSEDEN HOŞLANMAMIŞ BİR KIZ.İLKLERİNİ YAŞIYOR.İLKLERDE HEYECANLIDIR Kİ BU ÇOCUKLARIN ÇOK YAKIŞIKLI OLDUĞUNU GÖZ ÖNÜNE ALIRSAK DAHA HEYECANLIDIR :D

NOT:ROMANTİK BİR BÖLÜMDEN SONRA MERHABA :D BEĞENDİYSENİZ VOTELEYİN VE YORUM YAPIN.AKIN-NAZLI MI ? BERK-NAZLI MI? EVLA-NAZLI MI? ONA GÖRE GİDİŞATI DEĞİŞTİREBİLİRİM ;)

SIRADAN ( DÜZENLENİYOR )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin