SIRADAN ( DÜZENLENİYOR )

Bölüm 31

MULTIMEDIA SERSERİ :D

Çalan alarm ile birlikte gözlerimi açtım.Okula gitmek istemiyordum ama gitmem gerekiyordu.Devamsızlıklarım çoktu zaten.Derslerimden de iyice geri kalmıştım.Bunların hepsini telafi etmem gerekiyordu.Her zamanki hazırlıklarımı yapıp evden çıktıktan sonra servisi beklemeye başladım.Evet servisle gidecektim...Her ne kadar Evla ile karşılaşmaya hazır olmasamda cesur olmam gerekirdi.Aynı sınıftaydık eninde sonunda karşılaşacaktık zaten.Ne kadar erken olursa o kadar kolay alışırdım.Servis geldiğinde en arkaya oturdum.Onunla aynı serviste olmak yeterdi yakın olmaya da gerek yoktu.Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım.Evlaların evinin sokağına girmediğimizde yine servise gelmeyeceğini anladım.Tekrar yolu izlemeye başladım.

Okula geldiğimde serserilerin grubu yine okulun kapısında toplanmıştı.Gözüm serseriyi aradığında orada yoktu.Birden serseri grubu beni farkedince hepsi birden bana baktı.Kafamı yere indirip korkmamaya çalışarak aralarından geçip okula girecekken biri kolumu çekip beni ortalarına attı.

"Yeni oyuncağımız bize bir selam bile vermeden gidiyor.Bu canımı sıktı." diyen çocuğa sinirle baktığımda bunun Mertcan olduğunu gördüm.

"Bu gece benimle buluşarak başlayabiliriz." diyen ise bir başkasıydı.

Daha sonra birisi belime kollarını sararak beni kendine çektiğinde korkudan zor nefes alıyordum.Dudaklarını saçlarıma sonrada kulağıma değdirdi.Bu istemsizce titrememe neden olmuştu.Lanet olsun ! Bir şey yapamıyordum...Diyemiyordum...

Arkamdaki çocuğu biri hızlıca çekince hemen arkama döndüm.Bu Akındı...

"Siz aptallar burada ne yapıyorsunuz !" diye bağırdı serseri benim kolumdan tutarken.Diğerleri ise Akın'a anlamayan gözlerle bakıyorlardı.

"Dostum sadece eğleniyorduk." dedi Mertcan beni gösterirken.Serseri kolumu daha da sıktı.Canım çok yansada bir şey diyemiyordum.

"Benim malımla sadece ben eğlenebilirim!Eğer bir daha bu gibi bir durumu görürsem bu sefer ben de sizinle eğlenirim !" dedi serseri önce Mertcan'a sonra ise diğerlerine bakarak.

"Tamam bir daha olmayacak.Özür dileriz yani biz senin için özel olduğunu bilmiyorduk."dedikten sonra Mertcan dağıldılar.

Serseri tuttuğu kolumdan beni sürükleyerek okulun arka tarafına götürdü.Hala kolumu bırakmamıştı ve hala sıkıyordu.Kolum çok yanmaya başlamıştı.Beni duvara ittirirken kolumu bırakmadı.Sırtımın ve kolumun acısı birbirine karışmıştı.Sadece şu anın hemen bitmesini istiyordum.Akın bana sertçe baktıktan sonra kolumu bıraktı.

"O çocuğun sana dokunmasına nasıl izin verirsin !Senin sert kız ayakların sadece bana galiba ! " dedikten sonra sinirle bana baktı.

Bu kadarı da fazlaydı.Sırtım ve kolumun acısını daha da çok hissediyordum.Koluma baktığımda morarmıştı.Sinirle ben de yüzüne baktım.

"Bana bir daha sakın ama sakın dokunma!" diye bağırdıktan sonra hızlıca sınıfıma gittim.Bunlar ne olduklarını sanıyordu böyle ? Ama ben her şeyi haketmiştim.İyice saçmalamıştım.Bana böyle davranmalarına izin vermiştim.Gerçekten bütün bunlara ses çıkarmayan kız ben miydim ? Sırama sertçe elimi vurduktan sonra sinirim yine de geçmemişti.Bugün Begüm de gelmemişti.Kendi sorunlarım o kadar fazlaydı ki onu düşünemiyordum bile.Acaba hasta olabilir miydi ?Tenefüste arasam iyi olacaktı.Dersi zorla dinledikten sonra zil çaldı.Hemen Begüm'ü aradım.

"Alo, Begüm neden okula gelmedin iyi misin ?"

"Kızım ya uyuyakalmışım.Ben de üşendim gelmedim.Zaten bugün önemli dersler yok."