SIRADAN ( DÜZENLENİYOR )

Bölüm 29

MULTIMEDIA EVLA

Evla'ya şaşkınca bakakalmıştım.Nasıl yani beni seviyor muydu ? Hatta galiba aşık oldum demişti.İçimden sevinç çığlıkları atsamda bir yandan da neden bu kadar geç söylediği için üzülüyordum.Belki bir gün önce olsaydı bütün bunlar her şey çok farklı olabilirdi.Karar vermem gerekiyordu.Ama ne yapacağımı bilmiyordum.Akın'a karşı elimde çok büyük bir koz vardı.Ama Evla...

"Tamam kendini zorlama bu sadece benim hissettiklerim.Konuşmak zorunda değilsin.Şuan sadece yanımda ol bana yeter" derken yine gözlerimin içine bakıyordu.Masmavi gözlerine baktım.Karanlıkta bile parlıyorlardı.İçime bir sıcaklık yayıldı.Bu çok garip bir duyguygu ve ben bunu ilk defa yaşıyordum.Galiba kararımı vermiştim.Evlayı bırakamazdım...

"Evla senden bir şey istesem yapabilir misin ?"

"Tabiki."

"Ben...ben sadece bana güvenmeni istiyorum." dediğimde uzunca bir gözlerime baktı.

"Daha önce sana güvenmediğim için özür dilerim.Ama şimdi sana güveniyorum.Sanırım şu hayatta güvendiğim tek kişisin." derken gülümsemişti.

"Teşekkür ederim.Başkalarından duyduğun şeyleri önemseme.Sadece bana sor.Ben her şeyi sana anlatırım.Sen sadece...sadece bana güven olur mu?"

"Sana güveniyorum.Ama bunlar nerden çıktı şimdi? "

"Şey...Şuan zamanı değil ama başka bir gün açıklama yapacağım sana.Şuan sadece bu anın tadını çıkarılım."dedikten sonra omzuna kafamı koydum ve gözlerimi kapattım.Şuan mutluydum.Rahattım.Onun kokusunu içime çekmek içimde nedenini bilmediğim kıpırtılara ve heyecena neden olsada beni iyi hissettiriyordu.Bu şekilde...onunla bu şekilde olmak çok çok güzeldi.Onun beni sevdiğini bilmek ise beni daha fazla heyecanlandırıyordu.Mutluydum...

Gözlerimi açtığımda Evlanın kucağındaydım.Kollarını sıkıca bana sarmıştı.Hava hala karanlıktı.Acaba uyumuşmuydum? Kıpırdanarak Evlaya baktım.Gülümseyerek yanağıma küçük bir öpücük kondurdu.Yanağım kızarırken kafamı utanarak tekrar yere eğdim.

"Uyandığına göre seni tekrar eve bıraksam iyi olacak.Umarım ailen yokluğunu farketmemiştir.Benim yüzümden..."

"Ailem evde değil.Sorun değil yani." derken tekrar ona baktım.Mutlu olmuşa benziyordu.

"O zaman biraz daha zaman geçirebiliriz?" derken çok masumdu.

"Bu harika teklifi reddemeyeceğim."

Tekrar gülümsedikten sonra kayanın üstünden inmek için aynı şekilde beni kucağına aldı.Bana değdikçe bu sefer vücudum daha fazla yanıyordu ve daha fazla utanıyordum.

Deniz kenarında yürümeye başladık.İkimizde konuşmuyorduk.Ama onunla yürümek çok güzeldi.Denize doğru hızlıca yürüyüp avucuma doldurduğum suyu üstüne fırlattım.İlk başta şaşırarak bana baksada sonra gülerek o da denize doğru geldi ve o da benim üstüme su fırlattı.O kocaman avuçları yüzünden çok fazla ıslanmıştım.Savaşmak saçmaydı her türlü ben zararlı çıkacaktım.Denizin kıyısından koşmaya başladım.O da peşimden geliyordu.Bu sahneler her zaman filmlerde olur sanıyordum ama şuan ben de yaşıyordum.Çok zevkliydi... Birden Evla kolumdan tuttu ve beni kendine çekti dengemi kaybedince ikimiz birden yere düştük.Tabi ben yere değil Evla'nın üstüne düşmüştüm.Bir süre sessizlik olduktan sonra bana yaklaştı.Ben de gözlerimi kapattım.Şuan hiçbir şey istemiyordum.Sadece bu anı yaşamak tadını çıkarmak istiyordum.Dudağı masumca dudağıma değdi.Değdiği an gözlerimi açtım.Kalbim çok hızlı atıyordu.Daha fazlasını istiyordum.Ama o sadece dudağını dudağıma değdirmişti.Kafasını kaldırıp gözlerime baktı.Şuan kalbimle birlikte bütün vücudum ritmini arttırmıştı.Bana yaklaşmak için kaşını kaldırdıktan sonra gözlerimi kapatarak onayladım.Tekrar dudaklarıma dudaklarını yaklaştırırken gelen dalgayla ikimiz birden sıçradık.Ah! Lanet olsun.Bu an en olmaması gereken şey bu dalgaydı.Utanarak kafamı tekrar yere eğdim.