SIRADAN ( DÜZENLENİYOR )

Bölüm 23

MULTIMEDİA EVLA (EVLA KAPAK RESMİNDEKİ DEĞİL DEĞİŞTİ :D)

NOT:HEPİNİZ OLMASINI İSTEDİĞİNİZ ÇİFTİ SÖYLEMİŞSİNİZ YORUMDA CEVAP VEREMEDİM BURDAN TEŞEKKÜR EDERİM :) AMA ORTAK BİR ŞEY YOKTU.HERKES FARKLI BİRİNİ YAZMIŞ.BU NEDENLE BEN OLAYI İZNİNİZLE HAYAL GÜCÜME BIRAKAYIM ORDA NAZLI KİMİ SEÇERSE O OLSUN KABUL EDERSENİZ :)AMA FİKİRLERİNİZİ YİNE SÖYLEYEBİLİRSİNİZ.DİKKATE ALIRIM.NEYSE İYİ OKUMALAR :)

Gözlerimi açtığımda üzerimde bir ağırlık hissettim daha sonra hemen dibimde olan serseriye baktım.Kımıldamamaya çalışarak serseriyi izlemeye başladım.Şuan ilk defa bu yanını görüyordum heralde.Masum yanını...Derin bir uykuya dalmış gibi görünüyordu.Siyah saçları, erkeksi yüz hatları ve beyaz teniyle ilk defa bu kadar masum görünüyordu.Belki de onun böyle olmasının bir nedeni vardı.İçten içe merak ediyordum.Gerçekten burada mı yaşıyordu? Bir evi yok muydu? En önemlisi de ailesi burada olmasına nasıl izin veriyordu?Ya da bir ailesi var mıydı ?Bu güçlü görüntüsünün altında kim bilir neler saklıyordu.Ama şuanki görüntüsü...İçimin titremesine neden oluyordu.Yavaşça biraz geriye çekilerek kollarını üstümden yavaşça attım.Karnıma ağrılar girmesine aldırmayarak yataktan kalktım.Dün sert bir şekilde düşmüş olmalıydım.Her yerim ağrıyordu çünkü.Dünkü olay aklıma gelince istemsizce titredim.Serserinin yatağın kenarına bıraktığı cüzdanı alıp içinden bir miktar borç para aldım.İnşaattan dışarı bakınca hemen yan tarafta olan marketi görünce gülümsedim.Dünkü o iğrenç olaydan sonra bir süre dışarı tek başıma çıkamayabilirdim.Çünkü korkuyordum.Ama burası yakın olduğuna göre sorun yoktu.Yürürken bacaklarımda olan baskılara aldırmayarak hızlı adımlarla markete gittim.İki simit ,iki poğaça,üçgen peynir,ıcy tea ve gazete aldıktan sonra tekrar inşaata geldim.Gazeteyi yere serip üstüne yiyecekleri koyduktan sonra tekrar yatağa çıkıp serserinin omzuna dokundum.

"Hey!Serseri uyan artık.Okula geç kalacaksın." dedim.Ama hala derin derin uyuyordu.Tereddüt ettikten sonra biraz daha yaklaşıp sesimi biraz daha yükselttim ama yine etki etmedi.Artık resmen bende hırs yaparak sinirle biraz daha yanına yaklaştım ve ellerimi omuzlarından tutarak hem sarsıp hem bağırmaya başladım.Tam o sırada ani bir hareket edince ellerim kaydı ve üstüne düştüm.Hem de tam üstüne! Yüzümüzün arasında üç-dört santim ya var ya yoktu.Ben gözlerim büyümüş bir şekilde şoku atlatmaya çalışırken birden gözlerini açtı.O da aynı şekilde gözleri büyümüş halde bana bakıyordu.Birden kalbim deli gibi atmaya başladı.Hareket edemiyordum.Kalbim yaklaş...yaklaş... diye bağırıyordu.Beynim ise çabuk uzaklaş şu serseriden ! diye bağırırken ben bu savaşta tam arada kalmıştım.Lanet olsun ki o da bir şey yapmıyordu.Sadece şaşırmış halde gözlerime bakıyordu.Gözlerimi kaçırdığım da beynimi dinleyerek hemen üstünden kalktım.Yüzümün kızarmasını ve zonklamasını hissediyordum.Kalbim ise hala düzene girememişti.Arkamı dönüp derin bir nefes alıp biraz sakinleştikten sonra tekrar ona döndüm.Uyanmıştı ama hala yatakta yatıyordu ve beni izliyordu.'Neden üstümdeydin ' bakışı atıp kaşlarını kaldırdı.

" Şeyy.. b-ben, yiyecek bir şeyler almıştım.Sonra seni uyandırmak için uğraşıyordum.Birden kımıldayınca kollarım kaydı ve..." devam edemiyordum.O an aklıma gelince tekrar yanaklarım yandı.

"Ve ?" dedi sanki benim utanmam hoşuna gidiyormuş gibi.

"Her neyse işte çabuk kalk bir şeyler atıştıralım da okula gecikeceksin ." dedim hızlıca lafı değiştirerek.

"Ben bugün okula gitmicem ." dedi.Nedenini sormama fırsat vermeden kalktı ve üstündeki tişörtü çıkardı.Hemen birden arkamı döndüm.Hemen gözümün önünde çıkarmasa olmazdı zaten ! Ama fiziği tam da tahmin ettiğim gibiydi.Yani baklavalı ve çok düzgün.Kalbimin atışı tekrardan hızlanmaya başlamıştı.'Saçmalama artık Nazlı!' diye emir verince beynim ve tekrar kendime geldim.