When Darkness Leds To The Right Path

[11]: Accepting Friends

CHAPTER 11: Accepting Friends

[Mayu's P.O.V.]

Nabalot kami ng katahimikan ngayon. Kung kanina halos tanong kami ng tanong at maingay kami, nagyon naman ay nakakabingi ang katahimikan. Walang nagsasalita as if lahat ay may malalalim na iniisip.

Yohan looked at me with a sly smile. A SMILE. "If possible, i would like to stay here for now."-he said. Eh?

"Huh?"-napaisip naman ako. Wala namang makakaalam kung walang magpapaalam diba? Wala ngayon yung tatlong bruha kaya walang manggigising saakin. So siguro safe naman yun diba? "Pwede naman. Let's just hope na huwag munang umuwi yung tatlong bruha."-i said with a giggled.

"Tatlong bruha? Kaibigan mo? At dito din muna kami ah"-tanong ni Caleb. I nodded. Wait!

"A-ano ulit yun?"-baka mamaya mali lang ang dinig ko eh.

"I said dito din kami tutuloy. Wala kaya kaming alam na lugar dito."-paguulit nya.

I glared at him. "Who said you could?"

He just shrugged and grinned. A stupid pesky grinned! Darque cleared her throat kaya napaharap kami sakanya.

"As long as we don't perform the Binding Ceremony yet abd the full moon came, hindi tayo mamatake ni Lite. Which is three weeks from now. Lite will be free to attack us the moment full moon came. Kaya kailangan nating magsama sama para ligtas."-sabi nya.

"You mean, as long as we hold the Binding Ceremony  before the full moon, walang sasaktan o mapapatay si Lite?"-ako. Darque nodded.

Tumayo ako sa pagkakaupo at may kuha sa drawer ko. Inihagis ko iyon kay Hiro at nasalo naman nya. Tiningnan nya ako ng nakataas ang kilay. "What is this?"

"Contact lense yan na pinapatak sa mata para mag-iba ng kulay. Walang pwedeng makakita sa kulay ng mga mata nyo kundi patay talaga tayo! One drop is enough. Magi-iba ng kulay yan sa oras na patakan nyo."-i said in a bored tone. Nagpatak naman sila agad. As espected, iba na ang kulay. Royal blue na kay Yohan, brownish Orange naman ang kina Cayenne at Caleb since they are twins. At dark blue naman ang kay Trojan. Hindi na kaipangan magpatak ni Paris since dito sya galing.

Matapos nilang magpatak ay kinusot muna nila ito. At kumurap kurap. Medyo makati kasing maglagay nun. Humarap ako sakanila ng nakapamewang. "Okay. Sleeping plans."-i said in a tone na mapapaharap talaga sila. "One of you can take the couch. And Paris, it seems that you didnt mind the floor kaya dyan ka na lang."-nakatanggap naman ako ng dark glare sakanya pero di ko na pinansin. "Meron naman ang blankets and comforters dyan. And the others can stay on my bedroom or in the living as well."-sabi ko. Sa room ko kasi, nahahati pa ito, sa tatlong silid. Isa para sa bedroom ko at isa para sa living room at isa pa para sa other extra things. Syempre kasama na dito ang comfort room and walking closet ko.

I glaced at the five of them. Hindi ako makapaniwala na may pinapatulog akong lalaki sa kwarto ko. Kahit si Lowell, hindi dito natulog kahit kailan. "And my bed is off limits from all of you."

Trojan smirked. "Sigurado ka dyan?" My face instatly heat up! Shit!

"Of course i am! The moment i see one of you in my bed, i will kick all of you!"-i shouted. Pero hindi gaanong malakas at baka may makarinig.

Paris covered his ears. Mukhang nagiging maingay na ako this day ah. Trojan sat on the couch, claiming as it was his.

I led Yohan, Cayenne and Caleb to my bedroom. Nakapasok na si Yohan dito since dito kami sa bintana ng bedroom ko dumaan eh. Kumuha ako ng blankets and comforters at binigay yoon sa kanila. "You can use the bathroom. And as for clothes, meron naman siguro kayong dala diba?"-tanong ko. The three nodded.

"I'll take the shower first."-Yohan said at kinuha nya muna yung bag nya at pumasok na sa CR. Tumingin ako dun sa kambal.

"Tatlo naman ang rooms ng kwaro mo diba? Doon na lang kaming dalawa ni Kambal since kailangan naming magusap at para makapagusap na din kayo ni Hiro."-Cayenne said at hinila na nya si Caleb paalis ng bedroom ko. Tinuro ko kung saan sila matutulog. Hindi naman makalat doon kaya okay lang sila doon.

I sat on the edge of my bed and signed. Thingking kung ano ano ang nangayri ngayong araw.

Darque appeared and sat beside me through hindi sya nagsalita.

"Hindi ba parang delikado naman kung dito sa kwarto mo magtatagal ang mga to? We should find a place na free tayong gumawa. Yung walang makakahalata."-Darque said. She looked at me. "Wala ka bang ibang alam na lugar kung saan pwede tayong magstay na mababa lang ang security maliban sa East Wood? Dilikado doon eh."

Napaisip naman ako. Saan nga ba? Wait! Pwede doon ah! "Meron. Bukas puntahan natin."

They nodded. "May isa pa pala, may ibang tao ba kayong alam na pwedeng tumulong saatin?"

I remembered the list in Darque's scroll. Nandoon lahat ng types. At nakita ko din ang pangalan doon ng tatlong bruhidang iyon. I face Darque and i smiled. "Meron akong kilala na makakatulong saatin. Pero hindi ko lang alam kung mapapayag ko silang umalis ng Clan."

Just a thought of leaving my Clab and Family hurts. Pero hindi ako nasaktan gaya ng inaasahan ko. Maybe because, I already accepted Yohan and the others to be my friend and i are surprisingly trust them now.

"I think you can convince Natsuki just like how you convince Trojan, with A lifetime fun. Nga lang, baka mahirapan tayo kay Alice dahil mainitin ang ulo ng bruhang yun. While Ressa is not a problem."-i said ang Darque only nodded. Tinulingan ko si Yohan magayos ng higaan nya sa sahig. Katapat ng kama ko sa gilid.

"I'm going to tell Dad about this."-i seriously said. Napatingin sila saakin at tumaas ang kilay ni Yohan. "Hindi ko sasabihin ang buong story. Just enough infos para makaalis ako ng walang nakasunod o time limit."

Darque nodded. "Tell him about thr keys of Afterlife. Alam kong alam nya yun."

Darque smiled before her body fade out and become a mist. "I can't thank you enough."