When Darkness Leds To The Right Path

[20]: A False Hope

CHAPTER 20: A False Hope

[Mayu's P.O.V.]

"Waa--!!"-tinakpan ko ang bibig ni Natsuki at Alice na balak pang sumigaw.

Hindi nakasama si Ressa dahil may important meeting sya ngayon with her family. Emergency. Kung kailangan nga kailangan ko sya ngayon tsaka pa nagkaroon ng emergency. Sasapatusin ko talaga kung sino yang naemergency na yan e. Kainis.

And as expected sa mga reactions nila, nagulat sila ng makita sila Trojan na nakasmirk sakanila, si Paris na natutulog nanaman at si Hiro na nakasitting pretty sa couch habang nakatingin sakanila. Of course, nawala na ang lense ni Hiro since kaninang umaga pa iyon pinatak.

"Wag nga kayong maingay."-i calmly said at them at binitawan na sila. Umupo ako sa tabi ni Hiro and mention them to sit down as well. Umupo pa rin sila na nanlalaki ang mga mata. "Cut it out, the two of you! Mukha kayong tanga."

"Matabil talaga ang dila nya at napaka-straight forward pa."-bulong ni Trojan na akala mo nanaman ay hindi ko narinig. Napairap na lang ako at humaral doon sa dalawa.

"Okay, we'll begin with a small introduction."-i said. "This is Trojan, Paris and Yohan. Kilala nyo na siguro yung dalawa diba?"-tanong ko. Tumango naman sila.
"While Yohan----"

"He is a Demon, Mayu! Paano mo syang nagawang papasukin dito? At akala ko ba Seigrain ang pangalan nya?"-akala ko papagalitan nila ako gaya ng inaasahan ko nung una nilang nakita si Yohan pero mukhang mali ako...

"PAANO?!"-Malakas na excited na sigaw nilang dalawa. Plus, twingkling eyes pa! Anak ng tupa! Akala ko magwawala silang dalawa kung bakit kuno ko pinapasok ang lalaking to sa teritoryo namin.

Wala na akong choice kundi ikwento sa kanilang dalawa lahat. As in lahat. Lahat lahat ng pinaggagawa namin mula ng umalis sila, about the keys, Darque and Lite, our mission and encounter with Lite. Hanggang sa point na ito. Huminga ako ng mamalim saka tumingin sakanilang dalawa. "Are you willing to help us? Through, helping, it will force you to leave the Clan kasi ganun din ang gagawin ko? Ano?"

Ngumiti silang dalawa at lumapit saakin saka niyakap ako. "We are best friends right?"-Natsuki said. I nodded.

"So sasama kami sayo kahit saan pa yan. Sa kadulo duluhan man ng mundo."-sabi naman ni Alice. Napangiti na lang ako.

"Ano nga ulit ang motto natin?"

"We will be together! Forever and always!"-and once again, we hugged each other. In the corner of my eye, i see the three of them smiling.

When i woke up the next day, Darque's key was back in my study table. I sat up on my bed and frowned. Why hadn't i felt anything?

'Good morning.'

I smiled. "Good morning." I said. I glanced over the side of the bed and noticed that Yohan was still asleep.

I quietly stepped around him and out of my bed room.It was still six in the morning and when i reached the living room, i noticed that both Trojan and Paris were still asleep. I decided to leave the remaining food for them, pwede naman akong kumain kasabay nung mga bruha.

"Darque?"

'Yeah?'"

"What did the Council say?" I asked. Darque let out a soft giggle.

'You will find out soon.'

I smiled. "Okay." I entered the bathroom and changed, before shaking Yohan awake.

Yohan groaned and tried to draw the covers over his head. I sighed, mahirap palang gisingin ang isang ito. I then yanked the blankets off him. Yohan gasped and he bolted up. He looked around for a moment before his gaze rested on me. He offered me a sleepy smiled."Hey."

I grinned at him, cute. "Good Morning."-i said and excused myself para makapaghanda na rin sya. I left a note for Trojan and Paris at baka hanapin kami. Doon na lang kaming dalawa kakain sa Dining halls since sigurado ako na sa office si papa kakain ng breakfast nya.

Pagkatapos nyang magbihis ay lumabas na kami. Dumeretso kami sa dining halls at naabutan doon ang dalawa na nagaalmusal na. Wala pa rin si Ressa? "Hey mga bruha."-bati ko at nag-smirk. Napabusangot naman ang mga mukha nila.

"Ganda ng bati mo ah. Hey ka din, sungit."-sarkastikong bati nila at tumingin kay Yohan who smiled at them. "Haha. Gayahin mo itong kasama mo oh! Laging nakangiti kaya gwapo!"-sabi ni Natsuki at humalakhak.

"Ha-ha-ha. Maganda ako kahit na na nakasimangot noh!"-singhal ko sakanila. Umupo na ako at pinaupo ko na rin si Yohan at kunuha na kami ng breakfast. Yum! Bacon, egg, hotdog, fried rice. Yung mga ulam na matatakam ka talaga.

Sumubo na ako at napatigil ng sumagot si Yohan ng hindi ko inaasahan. Nabilaukan din si Natsuki while nabitawan ni Alice ang kutsara at tinidor nya at natulala. Hindi ko inaasahan na sakanya pa manggagaling iyon. Of all people...

"Yeah. You really are beautiful. Even if you're not smiling you are still stunning. You are beautiful in your own way. For me, you are very attractive."-sabi nito at ngumiti saka kumain na.

Shet! Ang bilis ng tibok ng puso ko na parang nakikipagkarera sa mga kabayo sa labanan. At pakiramdam ko lahat ng dugo ko umakyat sa mukha ko. Waah! Ayoko ng feeling na to! Kinakabahan na naeexcite na natatawa na masaya na-----

Napatigil ako sa pagiisip ng tinuloy na pa ang sasabihin nya. Doon, i feel that my heart was been priked by thousands of needles. Nasaktan ako. I don't know why? But, it was really painful...

"Wag mo sanang bigyan ng ibang pakahulugan iyon ah. Just because i find you attractive doesn't mean i like you. True, you appeal in my eyes, but not in my mind and my heart. It's not that deep..."-sabi pa nya at nagawa pa nyang ngumiti.

Hindi ba nya alam na napakasadista nya? Sadista sya ng hindi nya nalalaman. Nakakasakit ka na. Not physically but emotionally.

Naikuyom ko ang kamao ko. I smiled at him, buti na lang at magaling akong magtago ng emosyon at nararamdaman ko. "Of course, its imposible for you to like me. After all, we are opposite."-sabi ko at nagpatuloy na sa pagkain. Bakit ba ako umasa? Bakit ba ako umasa na magugustuhan nya rin ako?

Yeah, RIN. I just realize it on the other night when i talk to him about my smile. Its strange, isn't it? Nagkagusto ako sa isang kalaban ng Clan namin. Kinamumuhian ko sila dahil sa ginawa nila pero heto ako ngayon, may kasamang isa at nagkagusto pa ako sakanya. Maybe, i should read more books about how to stop your liking towards a wrong person. Kailangan itong matigil hangga't kaya ko pang pigilan. Kailangan ko ng pigilan baka kasi lumalim pa. At ayokong magkaroon ng False Hope sakanya dahil sya na mismo ang nagsabi na hindi sya magkakagusto saakin. I only appeal in his eyes. Not in his mind nor his Heart.

At hanggang kaibigan lang ako. O kaibigan na nga ba ang turing nya saakin? Ewan ko. A completly false hope.