Bölüm 27. Kaçış

4.2K 266 29
                                    

Multi; Neslişah ve Ilgaz

Yorum yaparsanız çok sevinirim;) Kitabım hakkındaki düşüncelerinizi çok merak ediyorum 🙈

Keyifli okumalar❤️✨

--

Sımsıkı kapattım gözlerimi. Çok korkuyorum. Sonum gelmişti

"Korkma, benim Ilgaz"

Gözlerimi açıp sıktığım elimle ağzımın üstündeki eli çektim. Arkamı dönüp yüzüne bir tokat attım

"Ne yapıyorsun sen be!"

Dedim bağırarak

"Bağırma. Duyacaklar. Gel benimle"

Elimi tutup beni peşinden sürükledi.

"Bak, bana bu görevi abin verdi"

Abimmi?

"Sıraçmı?"

Başını 'evet' anlamında salladı

"Neden?"

"Abine sorarsın. Şimdi buradan uzaklaşmamız lazım."

Elimi geri çektim

"Hayır. Bırakın gideyim. İstedikleri benim! Sizide peşimde sürükleyemem "

"Saçmalama. Ölmekmi istiyorsun? Hadi git ozaman"

Yüzüne sinirle bakıp arkamı döndüm ve yavaşca yurumeye başladım. Birisi beni kolumdan geri çekince irkildim. Ilgaz gözlerini devirdi.

"Yuru"

Yerimde durup kaşlarımı çattım. Ilgaz hâlâ yürüyordu. Peşinden gelmediğimden haberi yoktu. İstemsizce kıkırdadım bu duruma. Neyse yuruyelim bakalım peşinden. Yanına yurudum

"Nereye gidiyoruz patron?"

Dedim gülerek

"Acayıp bir kızsın Neslişah. Gerçekten. Şu bulunduğun durumdada gülebiliyorsun ya"

"Gülmek yasakmı?"

"Değil"

"Sorun ne?"

"Sen gülme. Yoksa sana aşık olanlar olur uğraşamam"

Yerimde durdum. Ağzımın açık kaldığını hissedince kapattım

"N-nasıl?"

Ilgaz bana yaklaştı

"Yuru yetimhane güzeli"

Bu sefer sinirlenmeye başladım

"Bana yetimhane güzeli deme. Onu Ömer sadece söyliyebilir bana"

"Çocuklaşma Neslişah hadi ama. Kavga etmemin zamanı değil. Yuru"

Peşinden yurudum. Şuan hayatımı mahfedebilirim diğer yandan ise kendimi belkide kurtarabilirdim. Evet. Kendi hayatımı mahfetmek ve kurtarmak. Çaresizlik budur. Allahım yardım et!

Yetimhane Güzeli (ISLÂMI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin