Yetimhane Güzeli (ISLÂMI)

Bölüm 14.Bitti

{Selamunaleykum!!

{Soz verdigim gibii yeni bolum!

{Bolum upuzuuuuuuun olduu!

{Bu arada, siz yalnis anlamadan, Neslisah bir ateistir. Bakalim bu ateist kizin sonu nasil olacak, cevresinde Islama asik bir Omer ile (Kitabim islami kitaptir)

{Sizce Neslisah'in annesinin dedigi ne anlama geliyor? Bu benim size mesajim. Bunu cozen benim mesajimida alir

{Keyifli okumalaaar<3 (YAZIM HATALARIM ICIN OZUR DILERIM!!)

---------------------------------------------------------------------------------------------

''Anne! Neden ! Ben geldim'' dedim ağlayarak. Üzerlerinde beyaz elbiseler vardı. Ellerini uzatmışlardı bana. Ellimi uzattım onlara. Bir elim annemin elindeydi, diğer elim ise Neşedeydi. Arkamdan tekrar birisi Neslişah diye bagiriyordu. Arkami dönüp baktığımda Ömeri gördüm. Beni çağırıyordu, ama gelemeyecektim. Anneme ve kardeşime dönüp baktım tekrar. Üzgünüm lacivert gözlü.

Annem'e bakıp onu ne kadar özlediğimi hatırladım. ////ne kadarda ozlemistim onu! Suan cok huzurluydum. Anneme baktim. Bana gulumsuyordu. Neseye baktim ama Nese yoktu! Anneme donup baktigimda elimi yavasca birakiyordu ve sunu soyledi;

''Inne meal usri yusra fe inne meal usri yusra'' ve gitti. Yapayalniz birakmislardi beni. Arkami donup baktigimda Omer'de yoktu! Birden onumde 2 kucuk cocuk durdu

''Katil! Sen katilsin'' diye bagirdilar. Ustume ustume yurumeye calistilar. Kacmaya calistim. Sesleri adeta yanki yapiyordu. Korkuyordum. Her yer ates fiskiriyordu yine. Korkuyorum, hemde cok.

2 ay sonra..

Gozlerim yavas yavas aciliyordu. Bas parmagimi kaldirdim. Hastane odasindaydim. Cok yorulmustum. O kabusu hergun gormustum. Ben neredeyim? Karsimda bir hemsire duruyordu, beni gorur gormez gozleri parladi ve odadan cikti

''Bakin efendim, uyandi'' dedi az once cikan hemsire. Bunlar kimdi? Neden buradayim?

''Neslisah iyi misin? Yaklasik 2 aydir komada yatiyorsun. Hergun Ölumle burun burunadaydin'' dedi adam

''Siz kimsiniz? Ne komasi?'' diye sordum. Basim fena halde catliyordu ve bu adamlarin ne anlatiklarindanda hicbir fikrim yoktu? Doktor yaninda duran hemsireye soru sorar bakislarla bakti

''Ne yani? Hic bir sey hatirlamiyormusun?'' dedi. Basimi olumsuzca salladim

''Neden geldim buraya? Kim getirdi beni? Daha dogrusu benim burada ne isim var? Neslisah kim?'' diye sordum

''Bir depoda yangin cikmis ve seni oradan Ömer diye birisi kurtardi'' dedi doktor

'' Ömermi? Ben oyle birisini tanimiyorum'' dedim. Ne diyor bunlar? Kimki Ömer?

''Ne oldugunu gercekten hatirlamiyormusunuz? Yanginidami?'' diye sordu doktor. Basimi olumsuz salladim

''Belki gorurseniz tanirsiniz Omer beyi'' dedi doktor saskinlik ile. Odanin kapisindan birisini cagirdi. Bir genc cocuk girdi iceri. Saclari siyah ve lacivert gozleri vardi. Ama tanimiyorum. Yatagima yaklasti, gozleri oldukca yorulmustu. Omuzlari ise dusmustu. Hayir gercekten tanimiyorum. Ama ruyamda gordugum cocugun aynisiydi. Cocugu yukaridan asagi inceliyordum. Yakisikliymis. Ama tanimiyorum yani.

''Neslisah? Nasilsin? Basina gelenler icin cok uzgunum'' diyerek lacivert gozlerini yere dikti.

Bu adam kimdiki? Tanimiyorum boyle birisini.

'' Ömer bey, hastamiz bir hafiza kaybi yasiyor'' dedi doktor. Lacivert gozlu cocuga bakarak

Isminin Ömer oldugunu ogrendigim cocuk onu duyar duymaz, basini kaldirdi ve sanki uzaydan geliyormusun gibi bakti. Sonra kacirdi gozlerini