Babam denen adam hemen aşağı karısın yanına indi. Selim bey çaresizce etrafına bakındı.
''Ambulas çağırsanıza!'' diye bağırdı. Ömer sanki travma geçiyordu. Lacivertler beni bulduğunda yanıma geldi.
''Neslişah, sen ne yaptın?'' dedi sessizce. Omuzlarımı silkip aşağıda ağlayan babama bakıyordum. Sen bu durumlara düşecek adammıydın. O bunu hak etmişti. Babam oturduğu yerden kalkıp merdivenleri yukarı çıktı. Önümde durup,
''Senin suçun! Aptal çocuk!'' dedi. Beni itmesiyle dengemi kaybedip yerde buldum kendimi. Elim acımıştı. Onun karşısında güçlü durmalıydım. Ayağa kalkıp ellerimi üstüme sildim.
''Lafını bilde konuş Selim bey!'' Aşağı baktığımda ambulans görevlilerinin geldiklerini gördüm.
''Seninle işim bitmedi!''dedi aşağı inerek. Yanimda duran Ömer'e baktım. Selim bey ve Asude gitmişlerdi.
''Gidelim."
''Sen ne yaptığının farkındamısın? Hem nereye gidiyoruz? Şimdi kimi öldüreceksin?''
''Çok soru sorma, hadi hastaneye. Kötü birşey olduğunu düşünmüyorum'' dedim ve merdivenleri aşağı indim. Asudenin kanını görünce yüzümü buruşturdum.
''Burayı temizleyin'' dedim ve şirketten çıktık. Derin bir nefes aldım. Rahatlamıştım! Arabaya doğru yürüdüğümüzde Ömer beni kolumdan çekerek durdurdu. Yerimde durup kaşlarımı çattım.
''Neden yaptın bunu?'' dedi gözlerimin içine bakarak. Gözlerimi ondan kaçırıp,
''Sanane'' dedim.
''Seni, ben getirdim'' dedi sözlerine baskı yaparak. Tek kaşımı havaya kaldırdım.
''Yani söylemezsem beni götürmiyeceksin?''
''Olabilir'' dedi ve omuzlarını silkti.
''Iyi, görüşürüz'' dedim ve karşıdan gelen otobüse ilerledim. Ömer bunu gördüğünde yanıma geldi ve kolumdan çekti. Resmen sürükleniyordum.
''Kolumu bırak!'' dedim ve kolumu geri çektim. Olduğumuz yerde durduk.
''Tamam, anlatma'' dedi ve arabasının kapısını açtı.
"Hadi." dediğinde ne kadar istemesemde arabasına binmek zorunda kaldım. Kollarımı birleştirip kaşlarımı tekrar çattım. Fazla geçmeden arabaya girdi.
"En yakınlardaki hastane nerededir acaba'' dedi arabasını çalıştırırken.
''Levhaları takip et''
{...}
Sonunda varmıştık. Hastaneye girdiğimizde yavaş adımlar ile resepsiyona gittik. Gözlerimi devirip kadına baktım.
''Asude Aksoy, buradamı?'' dedim Ömer'e bakıp. Ömer şaşkınca ne kadar umursamaz olduğumu izliyordu.
''Evet efendim? Yakınlarımısınız'' diye sorduğunda, "Hayır." dedim ve çıkışa yol alıyordum. Ömer,
"Neslişah!" diye seslendiğinde arkamı döndüm. Sinirli bakışlarla karşılaştığımda resepsiyondaki kıza baktım.
"Evet yakınıyım." dedim gözlerimi kızdan ayırmiyarak. Kız bilgisiyara bakarken etrafıma bakındım.
"İkinci kat. Kırk numaralı oda. Yakınlarıda olması lağzım'' dedi gülümsiyerek. Birşey söylemeyip kızın yanından ayrıldım.
''Gebersin'' dedim fısıldiyarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetimhane Güzeli (ISLÂMI)
Espiritual~DÜZENLENECEK!~ Hayatınızıda tek tutanağınız olan kardeşiniz öldürülseydi ne yapardınız? Bunun üstüne öldüren kişi üvey anneniz ve öz babanızsa eğer? Hepimizin bir geçmişi vardır. Kimilerininki diğerine göre daha kötü. Sürekli yüzleştiririz gerçekle...
