Yetimhane Güzeli (ISLÂMI)

Bölüm 39. Ölüm adında oyun

"Nurgül h..hanım? S..siz?" diyorum ve yere düşüyorum. Ellerimi kucağımda birleştirip başımı eğiyorum.

"Evet Neslişah ben!" diyor ve elindeki silahı yere atıyor. Başımı kaldırmadığım halde birisinin silahı yerden aldığını gördüm. Kimse yaralanmamıştı.

"Siz neyin peşindesiniz? Burada göbek mi atıyorsunuz babanız gün ve gün ölürken! Babanız kanser!" Söylediği her kelime beyinimde yankılanma yapıyordu. Bahsettiği kişi babam olamazdı.

"Sen kimsin?.."Başımı kaldırıp bu soruyu soran Sıraç'a baktım. Gözlerini yumup bir yere tutundu. Ben ise duyduklarımın şokundaydım. Neden anlatmamıştı? Ne fark ederdi ki sanki? İnanacakmıydık sanki ona? Etrafımızdaki insanlar yavaş yavaş dağılıyorlardı. Ahu elini uzatıp ayağa kalkmama yardımcı oldu. Beni koltuğa oturttu. Nurgül hanıma baktığımda gözlerinden damlalar süzülüyordu. Onca yıl bizimleydi. Son bir senedir yaşadıklarımız hızlı geçmişti. Bu günlere geleceğimizi kim düşünebilirdiki. Saçmaydı. Korkunçtu. Ürkütücüydü. Herkes bu oyunda ölmeyi göze almıştı. Hatta belkide oyunun adıydı ölüm. Birer birer sevdiklerimi elimden alıyordu bu oyun. Önce Neşeyi. Şimdi ise babamı.

"Ne zamandan beri.." Sonunda konuşmayı becerebilmiştim. Sesimdeki titremeye engel olamiyordum.

"Neşe'den sonra.. İnan Neslişah baban böyle olsun istememişti.." Ayağa kalkıp elimle susturdum Nurgül hanımı.

"Sus! Görmedin mi? Neşe'yi nasıl öldürdüklerini görmedinmi! Ne değiştirecek bu? SÖYLE!" dedim bağırarak. Etrafımdaki insanlar yokmuş gibi konuşmaya devam ettim.

"Asudeye ne demeli? Ne tür bir oyun bu! Ne zaman bitecek! Ne zaman bu geçmiş peşimi bırakacak! Beni rahat bırakın artık. Hiç birşey duymak veya bilmek istemiyorum! O benim babam olabilir. Adı üstünde babam. Fakat o benim için ne yaptı? Nurgül hanım beni siz büyüttünüz. Hiç birşey bilmiyormuş gibi konuşmayın!"

Ömer'e baktığımda ise gözlerini kaçırıp başka yöne bakıyor. "Neslişah ne desen haklısın.. O senin baban onun size.." Lafını bölüp, "Tek bir kelime daha duymak istemiyorum. Ömer lütfen gidelim buradan." Ömer başıyla onayladığında yanına yürüyüp son kez arkamda bıraktığım insanlara bakıyorum. Kimi üzgün, kimi kırgın, kimi ise kızgın. Abimi ezip geçiyormuşum gibi hissediyordum kendimi. Sırtımı dönüp Ömer'in uzatmış olduğu elini tutuyorum. Gözlerinde güven görüyordum. Koridordan çıkıp kapıyı açıyor Ömer. Şuan evden çıkıyorduk ve sanırım ikimizinde nereye gitmek istediğimizden en ufak bir fikrimiz bile yoktu. İkimizde birşey söylemeyip arabaya doğru ilerliyoruz. Ömer arabayı çalıştırıp hızla evden uzaklaşıyor. Bense evde yaşananları silemiyordum aklımdan. O babamdı evet. Fakat yaşattıklarını affedemiyecektim. O kadar basıt değildi bunlar. Ömer derin bir nefes alıp,

"Nereye gitmek istediğini biliyormusun?" sorduğunda, "Çok uzaklara.." diyorum. Başımı cama yaslayıp yorgun olan gözlerimi kapatıyorum.

{...}

"Yetimhane güzeli. Hadi uyan.." Gözlerimi yavaşca açıp bana gülümseyen Ömer'e bakıyorum. Bende ona gülümseyip, "Günaydın." diyorum. Ömer arabadan indiğinde nerede olduğumuza bakındım. İlk defa böyle bir yer görüyordum. Arabadan çıkıp hayranlıkla deniz'e bakıyorum. Ayakkabılarımı çıkarıp toprağa koşuyorum. Esen rüzgar saçlarımın uçuşmasına neden oluyordu. Deniz'e doğru koşuyordum. Kendimi tüm dertlerden uzak hissediyordum. Kimseler yokmuş gibi. Sanki ben Neslişah Aksoy değilmişim gibi. Zaten değildim artık. Neşe'nin ölümünden sonra ben yetimhane güzeli olmuştum. Sonunda deniz'e yaklaştığımda koşmayı bırakıp ayaklarımla deniz'e girdim. Kollarımı açıp rüzgarı hissettim. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Üstümde kınalığımın olması umurumda bile değildi. Nasıl bir gelindimki ben? Elimde kına bile yok.

"Napiyorsun?" Ömer'in yanıma geldiğini fark etmemiştim bile. "Hiç.." diyorum ve ayaklarımı tekrar toprağa basıyorum. Yere oturup Ömer'i izliyorum. Elinde bir poşet dolusu elma vardı.

"Nereden buldun onları?" diyorum elindekileri baş parmağımla işaret ederek. Ömer elindekilerine bakarak, "Evde birşey kalmadığı için alışverişe çıkmıştım. Ordan almıştım.."

Ömer'in bana uzattığı elmayı gülümseyerek elinden aldım. Ömer'de kendine bir elma çıkardı çantadan. Elmadan bir ısırık alıp sevdiğim adama baktım. Benim ona baktığımı fark ettiğinde gülümsedi. Yine gamzesi çıkmıştı. Hayranlıkla bakıyordum. Bakışlarımı ondan çekip deniz'e baktım.

"Hayal kuralım mı?" diye soruyor.

"Ne kuralım mesela?" dedim anlamayarak. Ömer gözlerini gözlerime dikip, "Geleceğimizi." diyor.

Gözlerimi devirdim. Bizim bir geleceğimiz yoktu. Boşanacaktık. Herşey bir beyaz yalandan ibaret değilmiş gibi. Ömer düşündüklerimi sankı duyuyormuş gibi,

"Mutlu bir çift olarak. Sevdiğim olarak. Gerçek karı-koca olarak. Eşim olarak.." dedi.

Gözlerim parlıyordu. Elmamdan bir ısırık alıp sırıttım, "Ne olmasını isterdin peki?"

"Gözlerini kapat." Çımenliğe yaslanıp gözlerimi kapattım. "Sabah uyanıyoruz. Hiç kimseler yok. Ne dertler var ne başka şeyler. Karnın burnunda bebeğimizi bekliyoruz." Güldüm. Hatta utandım.

"Küçük oğlumuz olacak ve bir kızımız var." Hayal edebiliyordum. Herşeyi. Mutluluğu hissediyordum. Huzuru kokluyabiliyordum. İçim kıpır kıpır oluyordu düşündükçe. Karnımda kelebekler uçuşuyordu. Ömer'in elinde küçük bir bebeğin olması neredeyse ağlamama neden oluyordu. Gözümün önüne getirdim herşeyi. Oğlumuzun saçları babası gibi siyah ve lacivert gözlerinin olması. Aynı zamanda kızımızında..

"Bebeklerimizin gözleri lacivert olsun.." dedim ve gözlerimi açtım. "Gamzeleri seninkine benzesin." dediğinde gözleri gamzelerime kaydı. Onun gamzeleri daha güzeldi ama..

"Kızımız sana benzesin. Gözleri parlasın mutlu olduğunda."

"Oğlumuz sana benzesin. Karanlıkta bile güzelliğini kaybetmeden."

"Neslişah?" diyor Ömer yüzünde sicak bir gülümsemeyle.

"Efendim?"

"Seni seviyorum.."

____________________

Merhaba yetimhane güzellerim🌸🌸

Ömer'den böyle birşey beklemiyordunuz değilmi?! Bakalım artık neler olacak 💃🏻

Sizi unutmayıp yeni bir bölüm yazdım 💞
Umarım beğenmişsinizdir.

Hepiniz iyisinizdir inşaAllah ☺️

Ben Hollandaya geri döndüm maalesef 😓 Özlüyorum Ankaramı ve ailemi😕 Türkiyenin havasının tadını çıkarın çünkü burada yağmur yağıyor 😜

Snapchat'te geçen ki yaptığım kitap tavsiyelerini beğenmişsinizdir umarım ✨

Sizin tavsiyelerinizide bekliyorum tabikide👍🏽😉

Snapchat: nisagndgn_06

Yorumlarınızı bekliyorum 🙌🏽

Musmutlu kalın 💓💓