Ty Należysz Do Mnie (zawieszone)

4

Super. Kolejny dzień. Tak strasznie nie wiedziałam co mam robić. Wstałam i poszłam się ubrać. Poszłam do szkoły. Przy drzwiach stała juz Agata i razem poszłyśmy na historię. Napisałam co umiałam i wyszłam z klasy. Podczas przerwy Agata powiedziala ze musimy pogadać. Juz się bałam.
-Ania. Słuchaj bd szczera i nie bd owijać w bawełnę-zaczęła.
-No mów wreszcie- pospieszylam ja. Widać było ze jest jej trudno.
-Przepraszam ale muszę jechać na 2 tygodnie do Londynu, bo rodzice jada do rodziny, a ja muszę razem z nimi-powiedziala ze smutkiem w oczach.
-Ale jak to. Zostawiasz mnie? Przecież miałaś być przy mnie zawsze-miałam łzy w oczach.
-Słuchaj Aniu. Ja bym cię nigdy nie zostawiła, ale to nie zależy ode mnie. 
-Dobrze. Rozumiem. Ale obiecaj ze bd codziennie pisać- powiedziałam a łza juz była na moim policzku.
-Hej. Anka ty płaczesz? No proszę zawsze nieśmiała i pogodna panna płacze bo nie będzie widziała swojej siostry przez 2 tygodnie?- powiedziala z uśmiechem na twarzy. Nagle zadzwonił dzwonek na lekcje. Szybko poszłyśmy na fizykę. Po lekcjach Agata poszła się pakować a ja poszłam do pracy. Wszystko było dobrze bo nie musiałam chodzić i zbierać zamówienia, zato siedziałam na zmywaku. Do domu wróciłam zmęczona więc od razu poszłam spać, z myślą jak ja sobie poradzę bez Agaty. 
xxx
Obudziłam się i spojrzałam na zegarek. Była 2 w nocy. Niewiedzialam co się stało, bo ja nigdy nie budzilam się w środku nocy. Usiadłam na łóżku podkurczylam nogi do klatki piersiowej, nakrylam na siebie koc i objęłam się ramionami. Dopiero teraz do mnie dotarła myśl ze Agaty nie będzie przez 2 tygodnie. Przez 2 tygodnie będę zupełnie sama w szkole i całym życiu. Będę musiała chodzić do szkoly i trzymać się na uboczu, aby nikt na mnie nie zwracał uwagi. Jednak przez 2 tygodnie nie będę musiała kłamać jej w oczy ze nie mam czasu, bo muszę iść po brata. Do moich oczu napłynęły łzy. Położyłam się i zasnęłam.