Karanlıktı.
Ve çok soğuk...
Etrafın zifirisinden kendini arındıran hiçbir renk yoktu, renkler kaybolmuştu, siyaha hapsolmuştu.
Değil çevreyi kendimi bile seçemiyordum bu her yerime iğne misali saplanan soğukta. Seslenmek istedim; başaramadım, elimle karanlığa dokunmak istedim, başaramadım.
Neden sonra ilerde bir ışık yandı, bir sokak lambası. Üzerime yansıyan ışıkta kendimi gördüm ve ışığa yürüdüm. Bir karaltı daha vardı o loş da olsa önümü görmemi sağlayan cılız lambada. Sırtı dönük birine bakıyor gibiydim, üzerime daha da sardım ceketimi. Soğuk arttıkça artıyordu bu bilinmez yerde.
"Gitme..." Gece'nin sesi...
Çevreme bakındım ama karanlıktı, temkinli ve sakin adımlarla yürümeye başladım şimdi sokakta ama yürüdükçe uzuyor gibiydi yollar.
"Şimdi gidemezsin, ben bu kadar sevmişken gidemezsin."
Gece bana sırtı dönük olan adamın iki adım karşısındaydı ve o adamla konuşuyor gibiydi. Onları bölmek istemedim ve adımlamayı bıraktım ama içimde oluşan dürtüyle onları dinlemekten kendimi alıkoyamadım.
"Tamam sevme ama gitme, lütfen..." dedi yalvarır gibi. Gece'nin bu ses tonunu hiç duymamıştım daha önce ve duymadığıma da memnundum. Bu tonu içime dokunmuştu.
Soğuk ayazın uğultusu tüm sokağı baştan başa geçerken Gece'nin eli adama uzandı ama adam geriye çekildi.
"Gitme, senden sonra sevmek daha zor..." dedi Gece, ağlıyordu ve onun her bir hıçkırığı beni paramparça ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ KATİL (Askıda)
Mystery / ThrillerBu büyük bir oyundu ve bir piyondan fazlası değildi hiç kimse... Yaşamak için öldürmek, kendi canından olmamak için yaşayan bir ölüye dönüşmek... Devletin herkesten saklanan gizli bölümünde yaşanan bir ölüm-kalım, savaş-barış, aşk-acı romanı. 'Düzen...
