BEYAZ KATİL bölüm 19

8 6 0
                                    

Gece yemek hazırladıktan sonra ben de sofrayı kurdum onun aksine her ikimize de tabak koyarak. Bu kadarını yapmam gerekirdi en azından diye düşündüm çünkü.

Sessiz ve sakin bir yemeğin ardından Gece hızla etrafı toparladı. Bir süre daha oturduk vakit akşamı çoktan geçmişti ancak Gece uyumak yerine montunu eline alıp gitmeye karar verdi. Merakla kaşlarımı çatıp nereye gideceğini sordum.

"Dışarı çıkıyorum, beni bekleme en geç iki saate dönerim." Deyince sustum. O sigarasını ve telefonunu yanına aldı ve kapıyı kapatıp çıktı benim aklıma gecenin bir yarısı odasına giren esrarengiz adam gelince onu izlemek için dışarı çıkarken buldum kendimi. Ayrıntılar ve dikkat konusundaki yeteneğini bildiğim için mesafeyi uzak tutarak izliyordum onu. Sessiz ve uzak.

Gece uzun bir süre sadece upuzun caddede sigaralar öldürerek yürüdü sonra birden durdu. Fark edildiğimi düşünerek bulduğum bir köşede hemen bedenimi gizlerken Gece bir sokağa doğru hızla koşmaya başlayınca durduğum yerden bir deli misali çıkarak kaybolduğu köşeye doğru koşmaya başladım. Tam köşeye gelince bir acı haykırışla karşılaştım.

Ses uzaktaydı. Başımı uzatıp sokağa kısa bir bakış atıp durduğum duvara sırtımı dayandım. Soluklarımı dindirmeye çalışırken kısa bir an gördüğüm sahneyi gözlerimi kapatarak tekrar düşündüm.

Dört adam ve biri Gece olmak üzere iki kadın vardı. Kadın yerde uzanır durumdayken Gece iki adamı karşısına almış diğer ikisi de kadının başında bekler halde duruyordu.

"Kızı bırakın dedim !" Deyişini duydum Gece'nin.

İğrenç bir kahkahaya eşlik eden kalın ses sakinleştirmeye çalıştığım nefesimi öfkeyle artırmıştı.

"Eğlencemiz birken iki oldu, sence bırakır mıyız ?" Bunun üzerine adamlardan ikisi daha güldü.

"Sizden rica etmedim, siz onu bırakacaksınız ben de sizi..." Dedi kararlı sesiyle Gece.

"Bu vakitte dışarıda ne işiniz var güzelim ? Babanız, abiniz size sahip çıkamıyorsa bizim  sahip çıkmamız gerekir. Değil mi ?" Dedi kültürlü o.uspu çocuğu.

"Ne zaman, nereye girip çıkacağımı size mi soracağım p.ç kuruları ?" Dediği zaman adamlar bir süre sustular. Sonra büyük bir kahkaha atarak "Evet." Dedi bir tanesi.

Diğer kız ağlıyordu çok korkmuş olmalıydı. İçi daralan bir insan neden ceketini alıp dışarı çıkmak için saate bakmalıydı ? Çıksa bile neden tedirgin olmalıydı ? Böyle bir kanun ya da dini emir mi vardı ?

"Ahhh !" Diye bağıran adamla beraber köşeden kafamı çıkarıp baktım. Gece birinin yüzüne sağlam tekme atmıştı bile. Hızla yanında olan adamın da dizine tekme atıp yere düşürünce elini beline attı ve bir sustalı çıkardı.

Hayretle onu izliyordum ben silahını çıkarıp onları korkutmasını  veya yaralamasını beklerken o olayı uzatmaya başlamıştı.

O sırada karşısındaki iki adam da ceplerine davrandılar. Diğer ikisi ayaklanmaya başlarken Gece hamleleriyle ikisinden sadece sıyrılıyor atağa geçmiyordu.

"Ahhh !" Diye bir ses daha duyunca Gece'nin birini yaraladığını anladım.

"Psikopat mısın kızım sen ? Saplayacaksan sapla adam gibi ne oyalıyorsun ?" Dediği zaman bir adam duraksadım, olabilir miydi ?

Kız korkuyla sessizce koşarak köşeyi döndü ve bana çarptı. Ağzını kapatıp bağırmasına engel oldum hala şokta olmalıydı. Onu duvara yasladım.

"Sakin ol sana zarar vermeyeceğim." Dedim tane tane. Kız kafasıyla onaylayınca elimi ağzından çektim.

"Po-polis... Polisi aramalıyız."
Dedi endişesini kaybetmeden. "Burada bekle." dedim. "Ona bir şey olmayacak."

Onlarla oyun oynadığını anlamam uzun sürmüştü. Nasıl yapıyorsa ne adamlar ona yaklaşabiliyor ne de zarar verebiliyordu.

Kız kendini duvardan kaydırarak yere oturttu ve beklemeye başladı.

Burada durmam anlamsızdı. Ya gidecektim hiçbir şey olmamış gibi ya da Gece'ye yardım etmeliydim ve ben de cesaretimi toplayıp köşeden döndüm. Sokak lambası arkadan vurduğu için yüzüm görünmezken sert tuttuğum sesimle sokağa seslendim.

"Ne oluyor burada ?"

Sokaktaki hafif esen soğuk rüzgar bile durmuştu.

"Bu kim lan !" Sesini duydum.

Elimi belime attım ve silahı çıkardım.

"Kim soruyor ?" Dedim.

Adamın biri elindeki sustalıyı düşürüp kaçarken diğeri,

"Oyun mu oynuyorsunuz lan gece gece..." Dediği anda sinirlerim kat sayıya ulaşmıştı. Gece'nin adını kullanıyordu hırt herif.

"S.ktirin gidin lan ben belanızı s.kmeden." dedim, ağzımı da bozdular benim.

Gece bir hareketle birinin elini derince kesince adam sızlanarak elini tutup yere çöktü. Diğer ikisi de kaçınca hızla Gece'nin yanına koştum.

"Sen manyak mısın ne halt ediyorsun gece gece." Dedim.

Ancak Gece benden çok uzaktaydı. Adama bakıp duruyordu sadece ama sadece.

Beni bir anda itince neye uğradığımı şaşırarak yüzüne baktım.

"Bu gece bekleme beni işim var kızı da al eve git." Dedi ve adamı daha kuytu bir köşeye çekmeye başladı.

BEYAZ KATİL (Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin