Cılız ışığın aydınlatmayı başaramadığı merdivenin alt katında öylece duruyordum. Burası sadece bir bodrumdu. Peki bir bodrum, hissiz bir insana nasıl hapis gibi gelebilirdi ?
Ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum ama öğrenilmiş çaresizlikle bu hayata katlanmak zorunda olduğumu biliyordum. Omuzlarımdaki ağır yükü daha bir sırtlanıp merdiveni tırmandım. Saatin kaç olduğu, günlerden ne olduğu zerre umrumda değildi. Sadece yaşayayım bitsin istiyordum, her ne yaşayacaksam. Avazım çıktığı kadar bağırıp kurtulmak istiyordum sırtlandığım şeylerden, her şeyden..
Gece'ye bu koku bir şey anımsatmıştı ya da birini. O adamın kim olduğundan çok o adama ne olduğunu merak etmiştim. Hala hayatta mıydı mesela ? Yoksa toprak olup bu sadece güçlülerin kaldığı seçilimde düşen taraf mı olmuştu. Çözemiyordum.
Bir insanoğlu bu kadar gereksiz bir olayı meslek haline getirmemeliydi, bir insanoğlu sırf biriyle aynı düşüncede değil diye ölmemeliydi.
Gece televizyonu açmış ve ateşi birkaç odunla harlamıştı, sakince her zamanki koltuğa oturdum ve gözlerimi kapattım. Ateşin çıtırtısına karışan bir programı dinlemeye başladım. Öylece hareketsiz dururken orada sızıp kalmıştım.
Kulağıma uzaklardan gelen seslerle gözlerimi aralamaya çalıştım ama başaramadım. Muhtemelen Gece mutfaktaydı ve sessiz çalışmıyordu.
"Uyandın mı ?" dedi sert bir sesle.
Bu kadar ciddi oluşunun nedenini anlamıyordum, bazen gülmeye de ihtiyaç duyardınız, duymalıydık. Bu bir gereklilikti, değil mi ?
"Kalk !"
"Tamam Gece." dedim ve kalktım. Lavaboda yüzümü güzelce yıkayıp Gece'nin karşısındaki sandalyeye oturdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ KATİL (Askıda)
Mystery / ThrillerBu büyük bir oyundu ve bir piyondan fazlası değildi hiç kimse... Yaşamak için öldürmek, kendi canından olmamak için yaşayan bir ölüye dönüşmek... Devletin herkesten saklanan gizli bölümünde yaşanan bir ölüm-kalım, savaş-barış, aşk-acı romanı. 'Düzen...
