En toen kwam zij

Hoofdstuk 10

Toen we aankwamen in de kamer werd ik in een stoel geduwd. Ze begonnen uit te leggen wat ze met me gingen doen. Ik moest een metamorfose krijgen. Ze gingen mijn haar knippen en verven. Ik wilde meteen tegenstribbelen. Ik wilde mijn haar niet laten knippen en ik wilde al helemaal geen andere haarkleur. De dokter legde meteen een vinger op mijn lippen. Ik moest zwijgen en luisteren want mijn mening werd niet gevraagd. Hij stelde me voor aan een jonge vrouw. Haar naam was Laurie en zij zou me helpen volledig van uiterlijk te veranderen. Ik gaf haar een hand en ze glimlachte naar me. Ik vroeg me af hoe oud ze was. Opnieuw las de dokter mijn gedachte want hij knipoogde en zei dat Laurie even oud was als mij. Ik slikte. Dat kon toch helemaal niet? Ik zuchtte. Het kon makkelijk. Ik had tien jaar van mijn eigen leven gemist en ondertussen moest ik inderdaad even oud als haar zijn. Ik vroeg me af wanneer ik mezelf mocht zien in de spiegel en die vraag stelde ik ook luidop. Laurie zei dat dat mocht na mijn transformatie. Ze pakte een natte handdoek en maakte mijn haar nat. Toen kamde ze het en begon ze er grote stukken van af te knippen. Laurie's hulpjes liepen om me heen en hielpen haar een handje. Ik trok mijn been weg toen één van hen met een laser over mijn benen ging. Het deed geen pijn maar ik wilde graag weten wat de laser deed. Het meisje keek me geruststellend aan en zei dat het een manier was om mijn benen te ontharen. De oude technieken waren allemaal verdwenen en dit apparaat was er voor in de plaats gekomen. Het duurde maar 5 minuten om je benen volledig te ontharen en dan kreeg je een jaar lang geen enkel nieuw haartje op je benen. Ik glimlachte. Misschien was deze tijdsverandering zo slecht nog niet. Ik besloot mijn ogen te sluiten en te genieten. Vlak nadat ik mijn ogen had gesloten begon er rustige muziek te spelen en ik ontspande me volledig. Ik liet Laurie en haar assistenten zonder tegenstribbelen elk stukje van mijn lichaam behandelen zoals zij het wilden en nadat ik het gewend geworden was viel ik zelfs in slaap.